Ανάδρομη Αφροδίτη στους Διδύμους:

"της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε"

Η Αφροδίτη που περιοδεύει στους Διδύμους, αρχίζει σήμερα την ανάδρομη πορεία της, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Ιουνίου και, βεβαίως, μέσα σε αυτό το διάστημα, μπορεί να συμβεί το διαφορετικό αλλά θα είναι διαφορετικό. Όχι απαραίτητα κακό.

Η Αφροδίτη σχετίζεται με τον έρωτα, τη ζήλια, τα οικονομικά, τις αξίες, την ομορφιά, την ευταξία, τη λαγνεία, την αιώνια νεότητα. Μας εξωθεί να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας και αποτελεί τον καθρέπτη μας, είτε πρόκειται για ένα απλό έλεγχο της ομορφιάς μας είτε πρόκειται για την ανάγκη μας να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια του άλλου.

"Η Αφροδίτη είναι η πεμπτουσία του έρωτα!
Ο έρωτας μοιάζει σαν ένας τυφώνας που μας εκσφενδονίζει σε ένα μαγνητικό πεδίο στο κέντρο του οποίου βρίσκεται το αντικείμενο του πόθου μας. Η Αφροδίτη αντιπροσωπεύει το μαγνητισμό που μας ρουφάει στον πυρήνα της ερωτικής εμπειρίας - μαγνητικού πεδίου.
Η Αφροδίτη είναι ο καθρέπτης που μας δείχνει τις κρυφές πλευρές του εαυτού μας καθώς μέσα από αυτήν «ανοίγουμε παράθυρο» προς την ολότητα επειδή ερωτευόμαστε άλλους ανθρώπους. Μόλις αποκτήσουμε τη συγκλονιστική αυτή εμπειρία, η Αφροδίτη «επιστρέφει» και πάλι στη «θέση» της και γίνεται ο καθρέπτης μας. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνέχεια σε όλη μας τη ζωή. Άρα η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης της «επιστροφής» από το συλλογικό «γίγνεσθαι» προς τον εαυτό μας".

Ο γάμος είναι υπόθεση της Αφροδίτης αλλά στο στάδιο της Αφροδίτης ο γάμος είναι η σιγουριά ότι έχουμε έναν άνθρωπο στο πλευρό μας, γεγονός που μας αξιώνει κιόλας στην κοινωνία. Η Αφροδίτη δεν σχετίζεται με το βαθύ συναίσθημα που μας θέλει συγχωνευμένους (αυτό είναι Σελήνη). Άλλωστε δυστυχώς δεν είναι λίγοι οι γάμοι που γίνονται από καθαρό συμφέρον.

Τώρα που θα κινείται ανάδρομα θα έχουμε την ευκαιρία να γυρίσουμε λίγο πίσω και να παρατηρήσουμε ποιες "ατέλειες" μας έδειχνε ο καθρέπτης μας - Αφροδίτη και δεν θέλαμε να τις παραδεχθούμε, πιθανώς επειδή δεν θέλαμε να αποδεχτούμε ότι είμαστε ανασφαλείς ή έχουμε κάποια πάσχοντα κομμάτια στη ψυχή μας. Μπορούμε να προβούμε σε αναθεωρήσεις και να δούμε το θέμα έρωτας, απόλαυση, αισθησιασμός με άλλο μάτι ή μάλλον στα μάτια κάποιου άλλου. Το έδαφος είναι πρόσφορο για να έρθουμε σε επαφή με κάποιον έρωτα του παρελθόντος μας και -προφανώς- για να υπάρχει αυτή η ανάγκη σημαίνει ότι δεν έχουν κλείσει "οι λογαριασμοί" μας.

Η ανάδρομη Αφροδίτη είναι μια καταπληκτική ευκαιρία για να διαχωρίσουμε αυτό που αξίζει πραγματικά από κάτι που φαίνεται σαν αξία αλλά είναι άνθρακας ο θησαυρός. Μας ενθαρρύνει να εμβαθύνουμε και να δούμε πίσω από τα φανταχτερά περιτυλίγματα. Μας εξωθεί στο να διεισδύσουμε στις πιο μύχιες πλευρές μας, εκεί που η ανάγκη είναι καθαρή σαν το διαμάντι, απαλλαγμένη από τον άνθρακα των συμπλεγμάτων και της άμυνάς μας. Μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τη δική μας αλήθεια και βασισμένοι σε αυτή να αντικρύσουμε τους άλλους και να επαληθεύσουμε αν πραγματικά μας καθρεφτίζουν, αν μας ικανοποιούν, αν οι εμπειρίες που μας προσφέρουν μάς προάγουν ή όχι.

Το πρόβλημα με την ανάδρομη Αφροδίτη είναι το γεγονός ότι διογκώνονται οι ανάγκες μας και γίνεται πολύ δύσκολο να ξεκαθαρίσουμε ποιες είναι αυτές που πραγματικά χρήζουν της επιμέλειάς μας, των αποδοχών μας, της προσπάθειάς μας. Παράλληλα, εγείρονται οι όποιες ανασφάλειες σχετίζονται όχι μόνο με την αυτό-αξία μας αλλά και με πρακτικότερα θέματα. Δυστυχώς, στο πλαίσιο της ελλιπούς αυτοαξίας, τίθεται θέμα το «δείξε μου τι έχεις για να σου πω ποιος είσαι» ενώ κανονικά η μεγάλη περιουσία μας δεν είναι άλλη από την ίδια μας την ύπαρξη που αποτελείται από πνεύμα, σάρκα και συναίσθημα.

Με λίγα λόγια καμία Κοσμική Αρχή και πόσο μάλλον η ανάδρομη Αφροδίτη δεν σκοπεύει να μας κάνει κακό. Στην περίπτωσή μας, ναι μεν μπορεί να συμβούν κάποιες εντάσεις που να μας εξωθήσουν σε τέτοιου είδους αναζητήσεις, αλλά το κέρδος μας θα είναι μεγάλο αν αποβάλλουμε τους παραμορφωτικούς φακούς των ανασφαλειών μας που εμποδίζουν το καθαρό καθρέφτισμά μας στους άλλους.

Το ζώδιο των Διδύμων δεν είναι αντίθετο με τις ιδιότητες της Αφροδίτης αλλά για να εκφράσει ο πλανήτης σε αυτό το περιβάλλον την καλύτερη εκδοχή του, θα πρέπει να μιλάμε για κάποιον μύστη. Για τους πιο πολλούς ανθρώπους, η Αφροδίτη στους Διδύμους σημαίνει παιχνίδι! Ερωτικές περιπέτειες, ατασθαλίες, αταξίες, φλερτ! Θυμίζει την εικόνα μιας Λολίτας που σαγηνεύει τους πάντες, δεν «κουμπώνει» με κανέναν, γνωρίζει τη δύναμή της αλλά, ταυτόχρονα φοβάται να συνδεθεί καθώς δεν γνωρίζει την τέχνη της αφοσίωσης, καθώς –κατά βάθος- δεν νιώθει απόλυτα άξια για να αγαπηθεί. Η Λολίτα μας αποφεύγει κάθε τι σοβαρό, το σνομπάρει, το απαξιώνει. Θέλει χαρές και πανηγύρια, δεν προσκολλάται σε καμία αξία αλλά ενδιαφέρεται για την καλοπέρασή της και άρα, τελικά, θέλγεται από το χρήμα, έστω και για να έχει να ξοδεύει. Είναι επιπόλαιη και πολύ σπάνια σκέφτεται ότι δεν είναι σωστό να κάνει στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελε να της κάνουν…
Κι εδώ επιτρέψτε μου μιαν παρένθεση: Ναι μεν η Αφροδίτη είναι η Κοσμική Αρχή που μας συνδέει με τις ανάγκες μας αλλά, επί πλέον, μας μαθαίνει να σεβόμαστε την έννοια της ανάγκης και να αντιλαμβανόμαστε ότι η απόλυτη αρμονία στη σχέση επέρχεται μόνο όταν ισορροπούμε καλύπτοντας τις ανάγκες μας και, ταυτόχρονα, σεβόμενοι τις ανάγκες των άλλων.

Τώρα που η Αφροδίτη θα είναι ανάδρομη στους Διδύμους, θα ήταν καταπληκτικό να θυμηθούμε τις υποσχέσεις που έχουμε αραδιάσει κι αυτές που μας εξώθησαν στο να επενδύσουμε συναισθηματικά ή υλικά. Καιρός να βρούμε τα όρια μεταξύ της αλήθειας και της κολακείας, μεταξύ της ουσίας και του φαμφαρονισμού. Καιρός να κρίνουμε τις σχέσεις μας επ’ αυτών των θεμάτων και να αποφασίσουμε τι αποζητούμε από τους άλλους αλλά και ποιες είναι οι προσδοκίες μας από τον εαυτό μας. Καιρός να γίνουμε πιο ειλικρινείς και να απαιτούμε περισσότερη ειλικρίνεια. Κι όσο για το τελευταίο, δεν αντέχω να μην επισημάνω ότι αυτή την ειλικρίνεια καλό θα ήταν να την απαιτούμε και από τους πολιτικούς μας.
Ας επανεξετάσουμε τις συναναστροφές μας κι ας δούμε με ποιους ανθρώπους συνδεόμαστε και γιατί; Άραγε κάνουμε ουσιαστικές φιλίες και σχέσεις ή μήπως αναλωνόμαστε σε γνωστούς που δεν μας παρενοχλούν καθώς δεν θέλουν να διεισδύσουν πιο βαθειά στο συναισθηματικό μας κόσμο;

Νομίζω ότι Ελύτης τα έχει πει όλα με τους στίχους τους, όταν επικαλείται τη «μακρινή μητέρα», την αιώνια Θηλυκή Αρχή στο ποίημα:
«Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο»

Σμάρω Σωτηράκη