Το σήριαλ, με αφορμή τη διερεύνηση του οικογενειακού παρελθόντος της Αλέξις, μας ταξιδεύει στο νησί της Σπιναλόγκα που για ένα μεγάλο διάστημα είχε μετατραπεί σε τόπο εξορίας των λεπρών. Η λέπρα ήταν ανέκαθεν μια τρομακτική ασθένεια για τον πολύ τον κόσμο. Εάν κάποιος αρρώσταινε, τότε όλη η οικογένεια του ήταν πλέον στιγματισμένη. Σύμφωνα με την κοινωνική και θρησκευτική παράδοση μόνον ο Χριστός είχε θεραπεύσει λεπρούς, κάτι που πρόσθετε μια μεταφυσική διάσταση στον κοινωνικό ρατσισμό και τη δεισιδαιμονία που συνόδευε τους πάσχοντες.
Το 1903 και πιο συγκεκριμένα στις 30/5 (11/6 με το Νέο Ημερολόγιο) με διάταγμα της Κρητικής Πολιτείας η Σπιναλόγκα ορίζεται ως Λεπροκομείο. Δράματα οικογενειακά μα και προσωπικά εκτυλίχθηκαν κατά την μεταφορά και την εγκατάσταση των απόβλητων στο νησί. Ήταν η είσοδος σε έναν “άλλο” κόσμο που από τις περιγραφές , δεν διέφερε και πολύ, από τον Κάτω κόσμο. Όμως σε κάθε «σκοτεινή» γωνιά της ανθρώπινης ύπαρξης συντελούνται συχνά δημιουργικά θαύματα.
Τα τρία θεμέλια της ευτυχίας σ’ αυτήν τη ζωή είναι: κάτι να κάνεις, κάτι να αγαπάς, κάτι να ελπίζεις. Έτσι έγραψε κάποτε ο Νίκος Καζαντζάκης. Και αυτό ακριβώς έκαναν αυτοί οι άνθρωποι. Καλλώπισαν τον χώρο, οργάνωσαν μια στοιχειώδη αγορά, ίδρυσαν καφενείο και κουρείο, έχτισαν θέατρο και κινηματογράφο, τραγούδησαν, ερωτεύτηκαν, αναπαράχθηκαν και γενικά δεν το έβαλαν κάτω. Έφτιαξαν και μια εκκλησία τον Άγιο Παντελεήμονα (λόγω του ότι ο Άγιος Παντελεήμονας ήταν ιατρός) και με την βοήθεια ενός ατρόμητου παπά συμμετείχαν σε λειτουργίες και μυστήρια.
Ο χάρτης του διατάγματος Περισσοτερα εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου