Οταν ενα λιονταρι γιορταζει,ο κοσμος φεγγει και ο οινος τρεχει αφθονος,οταν υπαρχει...
Το Ματινακι λαμπει και η πανσεληνος,απο την ντροπη της, χανεται απο τα Ανω Πετραλωνα,γιατι ο Ηλιος του μεσονυκτιου ειναι το πιο λαμπρο αστερι του ουρανου.Ο χορος της διωχνει τα κουτσαβακια και σαν Ιερεια της νυκτας δειχνει στους αμυητους τον δρομο για τον Ωριων,ατραπος αυτογνωσιας και μονο πανω στο κορμι του αποσπερειτη.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και τα καλυτερα ερχονται και ας απαγγελουν μερικοι στιχους της ακολασιας.Οι φιλοι ειναι για να χαιρονται και οι εχθροι για να βιωνουν την μονοξια τους.
5 σχόλια:
Προσκυνω την ποιητικη σου εκρηξη και τις υπεροχες αφιερωσεις.
Λεω μονο οτι γιορτασα πινοντας το κρασι σου, με την ευχη να ειμαστε και του χρονου καλα και να το γιορτασουμε παλι με θεα το υπεροχο αυγουστιατικο φεγγαρι!
Χρόνια Πολλά στο Ματινάκι και από εδώ.
Πάντα να είσαι καλά, και όπως είπαμε!!!
Μολις ηρθα Munich και μπορω επιτελους να
απολαυσω με την ησυχια μου ΟΛΑ τα
κομματια ενα-ενα.
Ξανα και ξανα...
και απο μενα,οι καλυτερες ευχες, και σε ευχαριστω για τις πληροφοριες για τους αστρολογους.
Αστροσυμμοριτες,
καλομελετα κι ερχεται!
John,
anytime...
Επιτιμε,
τη σωσαμε την κατασταση.
Τα εχω παλι τα you know...
Δημοσίευση σχολίου