ΑΚΟΥΩ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΙΩΠΩ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗΝ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΑΡΩΛΟΓΟΣ.ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΕΙΜΑΙ ΠΟΥ ΠΕΡΝΩ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΙΤΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΑ ΕΚΕΙ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΥΩ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΜΟΥ.ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ URANIALAB ΠΑΠΑΚΙ GMAIL.COM .
29.7.07
Eνα Καρκινακι για την Γυναικα Παύλος Σιδηρόπουλος
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος (20 Ιουλίου 1948 - 6 Δεκεμβρίου 1990)
Ενας φορος τιμης στον ποιητη και αγωνιστη της νιοτης μας.
Πως αλλιως θα τραγουδουσε ενα Καρκινακι?
Μονο με την Ψυχουλα του και τα δραματα του δρομου ΤΟΥ.
Πόσο μου άρεσε αυτός ο άνθρωπος. Γαμώτο, με συγκινεί αυτός και δεν το θέλω, είμαι που είμαι χάλια τώρα.'Εχω ένα site γι'αυτόν που γράφει δυο ημερομηνίες, η πρώτη αυτή που αναφέρεις κι η δεύτερη 28.7.1948 http://cgi.di.uoa.gr/~bitsikas/v3/biography.html
Ετχαριστώ Οφιούχε για το ανθρώπινο blog σου, έχω ανάγκη για κάτι ζεστό αυτές τις ώρες περιμένοντας κάτι πολύ άσχημο για μένα.
Είσαι εκεί μέσα στο όνειρο είσ' αλλού μέσα στου όχλου τη βουή στο φιλί του ανώνυμου και σ' αυτόν που πάντα για σένα είναι εκεί... ... γυναίκα γίνε η ανασταλτική αιτία γιατί τελειώσανε τ' αστεία ο στόχος άλλαξε και μετατράπηκε σε από μηχανής Θεό.
Ένα ακόμα κομμάτι της ψυχής του για τη γυναίκα. Αντί σχολίου. Μαρίνα
Αυτο το ιστολογιο ειναι ανθρωπινο γιατι δινω την ψυχη μου και το ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΜΟΥ.
Αστρολογια απο ανθρωπο σε ανθρωπο, με οτι μπορει να σημαινει αυτο στους πονηρους καιρους που ζουμε.
Να εισαι καλα και ολα λυνονται, αν δουμε τα αρνητικα της ζωης σαν ενα σημαδι, οτι καπου εχουμε φυγει απο τον ατομικο δρομος μας( μπορεις να τα πεις και καρμικα μονοπατια του ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΦΑΙΝΟΤΥΠΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ).
Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του δίσκου "Τα μπλουζ του πρίγκιπα":
"όμως αν γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω θα βρούμε τον Παύλο μαζί με τα "Μπουρμπούλια" να δουλεύουν πάνω σε ένα ROCK με εθνικά στοιχεία. Τζαμαρίσματα - με την πλήρη έννοια του όρου - που έπαιρναν την μορφή μιας πολύ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Ηταν τότε που ο Νίκος στα τύμπανα και ο Βασίλης στο μπάσο κράταγαν ένα τέμπο που όμοιό του δεν ακούστηκε ποτέ ξανά από Ελληνική μπάντα... Ηταν τότε που στην κιθάρα ήταν ο Παντελής... Ηταν τότε που η φωνή του Παύλου ροκάριζε πάνω στις μουσικές μνήμες της Θράκης, της Ηπείρου και της Σμύρνης... Ηταν τότε που ο Παύλος άρχιζε να φανερώνει όχι μόνο την αγάπη του για την Ελληνική μουσική αλλά και την ΑΠΟΨΗ του. Μια άποψη σοβαρή που ποτέ δεν κατάφερε να παρουσιάσει - όπως αυτός οραματιζόταν - στο κοινό του.
Ομως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.
4 σχόλια:
Πόσο μου άρεσε αυτός ο άνθρωπος. Γαμώτο, με συγκινεί αυτός και δεν το θέλω, είμαι που είμαι χάλια τώρα.'Εχω ένα site γι'αυτόν που γράφει δυο ημερομηνίες, η πρώτη αυτή που αναφέρεις κι η δεύτερη 28.7.1948
http://cgi.di.uoa.gr/~bitsikas/v3/biography.html
Ετχαριστώ Οφιούχε για το ανθρώπινο blog σου, έχω ανάγκη για κάτι ζεστό αυτές τις ώρες περιμένοντας κάτι πολύ άσχημο για μένα.
Ωριών
Είσαι εκεί μέσα στο όνειρο
είσ' αλλού μέσα στου όχλου τη βουή
στο φιλί του ανώνυμου
και σ' αυτόν που πάντα για σένα είναι εκεί...
... γυναίκα γίνε η ανασταλτική αιτία γιατί τελειώσανε τ' αστεία
ο στόχος άλλαξε και μετατράπηκε σε από μηχανής Θεό.
Ένα ακόμα κομμάτι της ψυχής του για τη γυναίκα. Αντί σχολίου.
Μαρίνα
Αγαπητε Ωριων
Αυτο το ιστολογιο ειναι ανθρωπινο γιατι δινω την ψυχη μου και το ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΜΟΥ.
Αστρολογια απο ανθρωπο σε ανθρωπο, με οτι μπορει να σημαινει αυτο στους πονηρους καιρους που ζουμε.
Να εισαι καλα και ολα λυνονται, αν δουμε τα αρνητικα της ζωης σαν ενα σημαδι, οτι καπου εχουμε φυγει απο τον ατομικο δρομος μας( μπορεις να τα πεις και καρμικα μονοπατια του ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΦΑΙΝΟΤΥΠΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ).
Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του δίσκου "Τα μπλουζ του πρίγκιπα":
"όμως αν γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω θα βρούμε τον Παύλο μαζί με τα "Μπουρμπούλια" να δουλεύουν πάνω σε ένα ROCK με εθνικά στοιχεία. Τζαμαρίσματα - με την πλήρη έννοια του όρου - που έπαιρναν την μορφή μιας πολύ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.
Ηταν τότε που ο Νίκος στα τύμπανα και ο Βασίλης στο μπάσο κράταγαν ένα τέμπο που όμοιό του δεν ακούστηκε ποτέ ξανά από Ελληνική μπάντα...
Ηταν τότε που στην κιθάρα ήταν ο Παντελής... Ηταν τότε που η φωνή του Παύλου ροκάριζε πάνω στις μουσικές μνήμες της Θράκης, της Ηπείρου και της Σμύρνης...
Ηταν τότε που ο Παύλος άρχιζε να φανερώνει όχι μόνο την αγάπη του για την Ελληνική μουσική αλλά και την ΑΠΟΨΗ του.
Μια άποψη σοβαρή που ποτέ δεν κατάφερε να παρουσιάσει - όπως αυτός οραματιζόταν - στο κοινό του.
Ομως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.
dora
Δημοσίευση σχολίου