31.10.09

Αστρολογικη αναλυση του ΔΣΕ και ΟΠΛΑ



















Την τρομοκρατικη ενεργεια στο αστυνομικο τμημα της Αγ.Παρασκευης ανελαβε η <<οργανωση>> ΟΠΛΑ.Η προκηρυξη τελειωνει με την φραση Ζητω η 28-10-1946,που ειναι η ημερομηνια ιδρυσης του ΔΣΕ,Δημοκρατικου Στρατου.

Βεβαια η προκηρυξη ειναι μαιμου,αλλα αξιζει τον κοπο να κανουμε μια αστρολογικη αναλυση(ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ) της ιδρυσεως του ΔΣΕ και του τρομοκρατικου κτυπηματος στο αστυνομικο τμημα της Αγ.Παρασκευης,ετσι σαν ενα μαθημα αναλυσης πολιτικης
αστρολογιας,αξιζει τον κοπο νομιζω.

Ο Αρης του ΔΣΕ κανει τετραγωνο με την Σεληνη της ΟΠΛΑ,που μας δειχνει οτι η ΟΠΛΑ θελει να δειξει την αποτελεσματικοτητα της στον λαο.

Ο Αρης του ΔΣΕ κανει τετραγωνο με τον Δια της ΟΠΛΑ,που μας δειχνει την κακη χρηση της δυναμης εναντιον των αλλων μεσα απο ενα υπερβολικο στρατιωτικο εξοπλισμο.


Ο Αρης του ΔΣΕ κανει τριγωνο με τον Ουρανο της ΟΠΛΑ,που μας δειχνει οτι υπαρχει αναδιοργανωση του στρατιωτικου σχεδιασμου της ΟΠΛΑ.

Ο Αρης του ΔΣΕ κανει τετραγωνο με τον Ποσειδωνα της ΟΠΛΑ,που μας δειχνει οτι η επιθεση ειναι εναντια στην ιδεολογια των αλλων και το μονο που θελει η ΟΠΛΑ η γοητεια που υποτιθεται θα εισπραξουν οι αλλοι.

Ο Αρης του ΔΣΕ κανει τριγωνο με τον το Μεσουρανημα της ΟΠΛΑ,που μας δειχνει οτι θελουν να δειξουν την δυναμη τους στα κεντρα εξουσιας της κυβερνησης.

Ολα τα ανωτερω ελεγχονται απο το τετραγωνο Ποσειδωνα(ΔΣΕ) και ωροσκοπου(ΟΠΛΑ) που μας δειχνει οτι η οργανωση μαλλον ειναι μουφα και προσπαθουν να ξεγελασουν τις αρχες σχετικα με τις προθεσεις τους.

Βεβαια η πραγματικοτητα θα μας δειξει τι ειναι η ΟΠΛΑ...

Tι ειναι η οργανωση (1944) ΟΠΛΑ διαβαστε εδω

30.10.09

Αστρολογικη αναλυση του τρομοκρατικου κτυπηματος στο Α.Τ Αγιας Παρασκευης



















Tο τετραγωνο Ηλιου-Αρη μας δειχνει οι οι τρομοκρατες εχουν σαν ιδεολογημα τους οτι η επιθετικοτητα εκφραζει τον λαο,που υποτιθεται οτι εκπροσωπουν.Στοχος τους βεβαια ειναι η αυξηση των αστυνομικων μετρων,που προσδοκουν οτι ο λαος θα εναντιωθει σε αυτα τα μετρα και θα εχουμε μια μορφη εξεργεσης,αλλα ευτυχως ο ωροσκοπος Καρκινος γυριζει το παιγχιδι και ο λαος ειναι υπερ των νεων ανθρωπων που δεκτηκαν την τρομοκρατικη επιθεση.

Το τετραγωνο Αρη-Ερμη κανει τα ΜΜΕ να ειναι εναντιον τους και εχουν χασει το επικοινωνιακο οπλο.που πιστευαν οτι θα εχουν.

Η οψη 145 μεταξυ Αρη-Πλουτωνα,μας δειχνει οτι τρομοκρατικα κτυπηματα θα εχουν πολλα και αυτο ηταν η προαγγελια τους.Αυτο βεβαια ενισχυεται και απο την αντιθεση Ουρανου-Κρονου,που δρα συνεχως στο παρασκηνιο,τουλαχιστον μεχρι το τελους του χρονου.

Και τελος αν η πολιτικη ηγεσια δεν προσπαθησει να γεφυρωσει τις αναγκες των πολιτων για ηρεμια και κρατος δικαιου,οπως μας λεει η οψη Κρονου-Σεληνης,τοτε το παιγχιδι εχει χαθει για ολους μας και μας περιμενουν δυσκολοτερες μερες.

Ζωδιο Σκορπιος Καρμικο Ωροσκοπιο για το 2010

Στις προηγούμενες ζωές έχουμε συγκεντρώσει πολύ ενέργεια στο
να αναπτύξουμε τα διανοητικά και λεκτικά μας χαρίσματα.

Στην θετική πλευρά έχουμε υπάρξει πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουμε τις πνευματικές και λεκτικές μας ικανότητες για το παγκόσμιο καλό και να αλλάξουμε τις πνευματικές μας στάσεις όπως και όταν αυτό ήταν κατάλληλο.

Στην αρνητική πλευρά είναι πιθανόν να έχουμε χρησιμοποιήσει τα
πνευματικά και λεκτικά μας χαρίσματα για να επαυξήσουμε την
προσωπική μας δύναμη και έχουμε θέσει υπερβολική έμφαση στο να
αποδείξουμε πως είμαστε ισχυρότεροι από τους άλλους στις
συλλογικές και δημόσιες συζητήσεις. Ετσι είμαστε επιρρεπείς στο
να θέτουμε την θέλησή μας ενάντια στους άλλους σε αμείλικτη και
αδίστακτη λογομαχία και να εκθέτουμε την πνευματική αδυναμία των
άλλων έτσι ώστε να αποδείξουμε την δική μας ανωτερότητα. Είναι
πιθανόν να έχουμε επίμονα αρνηθεί να αλλάξουμε τις πνευματικές
μας στάσεις, ακόμα και όπου τέτοια επιμονή υπήρξε επιζήμια για
την καλή μας υγεία και τείναμε στο να κατηγορήσουμε εξωτερικές
πηγές, αντί τους εαυτούς μας, για τα προβλήματά μας.

Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε να
χρησιμοποιούμε τις ικανότητές του πνεύματος και του λόγου μας
σύμφωνα με την παγκόσμια βούληση και όχι για να επαυξήσουμε την
προσωπική μας δύναμη. Πράττοντας με αυτό τον τρόπο αναπτύξαμε την
εναρμόνισή μας με την παγκόσμια δύναμη και την ικανότητά μας να
λειτουργούμε σαν θεραπευτές μέσω του γραπτού και προφορικού
λόγου.

Το κάρμα για το 2010

1. Ως προς το βαθμό που κατέχουμε καλή αντίληψη και μια ικανότητα
για διάγνωση θα κατέχουμε τώρα άριστες ικανότητες διορατικότητας
οι οποίες μας επιτρέπουν να εντοπίσουμε αμέσως τη ρίζα του κάθε
προβλήματος.

- Ως προς το βαθμό που είμαστε ικανοί και έτοιμοι να αποκόψουμε
τους δεσμούς μας με το παρελθόν, θα είμαστε ικανοί να εξαλείψουμε στείρες περιοχές της σκέψης μας αμέσως μόλις αυτές εξαντληθούν. Ενα διεισδυτικό, αδίστακτο πνεύμα αυτό του είδους μας διευκολύνει να καταπιανόμαστε συνεχώς με καινούργιες προκλήσεις αντί να παραμένουμε κολλημένοι στη ρουτίνα. Συγκεκριμένα μας εξοπλίζει για επιστημονική, ψυχολογική και παραεπιστημονική έρευνα.

- Ως προς το βαθμό που είμαστε ικανοί να λειτουργήσουμε σαν
κανάλια της παγκόσμιας ενέργειας:

- μπορεί να είμαστε χαρισματικοί συγραφείς και/ή ρήτορες,
- μπορεί να ανακαλύψουμε πως κατέχουμε την ικανότητα να
θεραπεύσουμε μέσω του γραπτού ή προφορικού λόγου, και αυτό
ιδιαίτερα στον τομέα των πνευματικών "ασθενειών" όπου μπορεί
να είμαστε πιο χρήσιμοι στους άλλους.

2. Ως προς το βαθμό που δεν είμαστε ακόμα εναρμονισμένοι με την
παγκόσμια βούληση και φοβόμαστε μήπως χάσουμε τον έλεγχο:

- μπορεί να είμαστε επιρρεπείς στη πνευματική ένταση εξαιτίας
μιας τυρρανικής παρόρμησης να είμαστε στην κορυφή σε κάθε
προφορική ή πνευματική ανταλλαγή,

- μπορεί να αποφεύγουμε να εκφράσουμε την αληθινή μας γνώμη
εξαιτίας μιας αίσθησης τρωτότητας και υποφέρουμε έτσι από
πνευματική ένταση και από αισθήματα πνευματικής απομόνωσης,

- μπορεί να "καταλαμβανόμαστε" από ανησυχίες ή προβλήματα που
δεν μπορούμε να διώξουμε από το μυαλό μας,

- Οπου κατά το παρελθόν χρησιμοποιήσαμε τη θέλησή μας για να
εξουδετερώσουμε τους άλλους για την προσωπική μας υπεροχή, μπορεί
να τείνουμε προς λογομαχίες με άτομα που παρουσιάζουν ακριβώς τις
ίδιες τάσεις με εμάς - και έτσι να μπαίνουμε σε πικρές και
παρατεινόμενες μάχες πνευμάτων.

- Ως προς το βαθμό που ο τρόπος σκέψης μας είναι υπερβολικά
αυστηρός και αλύγιστος:

- μπορεί να αντιμετωπίζουμε δυσκολία στο να αναγνωρίζουμε
και να εκφορτίζουμε τα αισθήματα θλίψης και θυμού που
απορρέουν από την παρεμπόδιση της θέλησής μας στο διανοητικό
επίπεδο, γεγονός που οδηγεί στη δημιουργία πικρίας και σε
μερικές περιπτώσεις ασθένειας.

- μπορεί να είμαστε επιρρεπείς σε περιόδους στεναχώριας οι
οποίες μας εμποδίζουν από το να αναγνωρίσουμε που ο τρόπος
σκέψης μας υπήρξε λανθασμένος και να υποχωρήσουμε από την
άποψη των στάσεων και των ιδεών μας. Οσο περισσότερο
πολεμούμε αυτή τη στεναχώρια χωρίς να καταλαβαίνουμε πως η
αρχή της βρίσκεται στη δική μας ακαμψία, τόσο μεγαλύτερος θα
είναι ο πνευματικός μας πόνος.

Η πρόκληση για το 2010

1. Να αναλογιστούμε το βαθμό στον οποίο επαναλαμβάνουμε αρνητικές
μορφές προηγούμενης ζωής.

2. Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί να αντιμετωπίζουμε σαν αποτέλεσμα των διανοητικών
συγκρούσεων, της πνευματικής έντασης ή της στεναχώριας.

3. Να αναλογιστούμε κατά πόσο καθοδηγούμαστε από την επιθυμία να
λειτουργήσουμε σύμφωνα με την παγκόσμια βούληση - σαν αντίθεση
προς την επιθυμία για προσωπική δύναμη - στον τρόπο που
χρησιμοποιούμε το πνεύμα μας και στον τρόπο που μιλούμε.

4. Να ξεπεράσουμε τον φόβο της απώλειας ελέγχου και να
ελλατώσουμε τις διανοητικές και λεκτικές μας άμυνες.

5. Να φυλαγόμαστε από το να φανερώνουμε - και να αποδίδουμε σε
άλλους - δυσάρεστες στάσεις τις οποίες δεν μπορούμε να
αναγνωρίζουμε ή φοβόμαστε να εκφράσουμε στους εαυτούς μας.

6. Να αντιμετωπίσουμε, να εκφορτίσουμε και να μεταλλάξουμε τα
"αρνητικά" αισθήματα που απορρέουν από την παρεμπόδιση της
θελήσεώς μας στο διανοητικό επίπεδο. Οι μελέτες και οι θεραπείες
αυτο-αντίληψης, και η συμμετοχή σε θεραπευτικές ομάδες θα μας
βοηθήσουν σε αυτόν το σκοπό.

Eλβετία: Περιορισμοί στη χρήση του εμβολίου για τη νέα γρίπη

Περιορισμούς στη χρήση του εμβολίου Pandemrix κατά της νέας γρίπης, της φαρμακοβιομηχανίας GlaxoSmithKline, στις εγκύους, τα παιδιά κάτω των 18 ετών και στους ενήλικες άνω των εξήντα ετών, επέβαλαν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ελβετίας.

Όπως έγινε γνωστό, η αβεβαιότητα αφορά το στοιχείο AS03 που χρησιμοποιείται στην παρασκευή του εμβολίου της βρετανικής GlaxoSmithKline.

"Τα στοιχεία που διαθέτουμε αφορούν γενικά τους ενήλικες, αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για τις εγκύους και αυτά που σχετίζονται με τα παιδιά είναι ανεπαρκή", τονίζεται σε ανακοίνωση της Swissmedic, της αρμόδιας ελβετικής αρχής για την κυκλοφορία των φαρμάκων.

Σύμφωνα με τη Swissmedic δεν δίνεται ακόμη η άδεια για τη χορήγηση του Pandemrix σε εγκύους, παιδιά μικρότερα των 18 ετών και σε άτομα άνω των 60 ετών.ENET

Κόψιμο του τσιγάρου με… εικονική βοήθεια από βιντεοπαιγνίδι

Καναδοί ερευνητές άρχισαν να εφαρμόζουν –και μάλιστα με επιτυχία-μια νέα high tech μέθοδο για να κόψει κάποιος το τσιγάρο.

Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Κεμπέκ και την κλινική GRAP τροποποίησαν ένα τρισδιάστατο βιντεο-παιγνίδι, έτσι ώστε να δημιουργήσουν μια εικονική πραγματικότητα, με τη βοήθεια ενός υπολογιστή, η οποία αποτελεί κεντρικό εργαλείο σε ένα νέο πρόγραμμα απεξάρτησης από τη νικοτίνη.

Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μανιώδεις καπνιστές, μεταξύ άλλων, καλούνται να τσακίσουν τσιγάρα προσομοιωμένα στον κομπιούτερ. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, σύμφωνα με τη σχετική επιστημονική εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Cyber-Psychology and Behaviour”, όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.

Μέχρι την 12η εβδομάδα του εικονικού προγράμματος, το 15% των καπνιστών είχε κόψει το κάπνισμα, ενώ μετά από έξι μήνες τέσσερις στους δέκα (39%) συνέχιζαν να μην καπνίζουν καθόλου.ENET

29.10.09

Ζωδιο Ζυγος Καρμικο Ωροσκοπιο για το 2010

Σε προηγούμενες ζωές έχουμε αναπτύξει δυνατά και ισχυρά
συναισθήματα τα οποία έχουν οδηγήσει σε μία από τις δύο
αποκρίσεις.

Στη θετική πλευρά έχουμε υπάρξει πρόθυμοι να εργαστούμε για το
παγκόσμιο καλό και να χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική μας δύναμη
για να βοηθήσουμε και να θεραπεύσουμε τους άλλους. Οπου έχουμε
βιώσει συναισθηματικές κρίσεις τις έχουμε αποδεχτεί σαν απαραίτητες για την ανάπτυξή μας. Μπορεί να έχουμε επίσης καταφέρει κάποια ικανότητα για αυτοέλεγχο, που μας διευκολύνει να εντοπίσουμε τη ρίζα του συναισθηματικού μας πόνου μέσα στους εαυτούς μας αντί να κατηγορούμε τους άλλους για τη δική μας θλίψη.

Στην αρνητική πλευρά έχουμε διοχετεύσει τη θέλησή μας στο να
επιτύχουμε και να διατηρήσουμε την δική μας συναισθηματική
ασφάλεια περιφρονώντας τους άλλους. Για να αποφύγουμε την
εγκατάλειψη των ανθρώπων ή των πραγμάτων στα οποία είμαστε
προσκολημένοι, μπορεί να έχουμε επηρεάσει προς δικό μας όφελος
τους άλλους, ιδιαίτερα τα μέλη της οικογένειάς μας, στο να ενδώσουν στις επιθυμίες μας, γενικά με τη χρήση του συναισθηματικού εκβιασμού. Οταν η θέλησή μας εμποδίστηκε από τους άλλους ή από τη μοίρα, μπορεί να θρέψαμε αισθήματα μνησικακίας, ζήλιας και έχθρας για πολύ μεγάλο διάστημα, ενώ παραμέναμε τυφλοί ως προς τη συναισθηματική ακαμψία η οποία βρισκόνταν στην καρδιά των δυσκολιών μας.

Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να εναρμονίσουμε τους
εαυτούς μας με την παγκόσμια βούληση έτσι ώστε να βοηθηθούμε στο
να αποδεχτούμε τις συναισθηματικες αναστατώσεις που συμβαίνουν
στις ζωές μας. Ετσι αποκτούμε μια αληθινή αίσθηση ασφάλειας και αναπτύσουμε την ικανότητά μας να λειτουργούμε σαν κανάλια θείας θεραπευτικής δύναμης.

Το κάρμα για το 2010

1. Ως προς το βαθμό που κατέχουμε καλή αντίληψη και μια ικανότητα
για διάγνωση, θα είμαστε προικισμένοι με βαθειά διορατικότητα
όσον αφορά τα δικά μας αλλά και των άλλων "κρυμμένα" "αρνητικά"
συναισθήματα τα οποία υπογραμμίζουν τόσα πολλά από τα πνευματικά
μας ή σωματικά μας προβλήματα.

- Ως προς το βαθμό που μπορέσαμε να αφήσουμε το παρελθόν πίσω
μας με το να εξαλλείψουμε φθαρμένες μορφές συμπεριφοράς, θα
βρούμε συγκριτικά εύκολο το να εξαλείψουμε τέτοια "αρνητικά"
συναισθήματα, γεγονός που μας επιτρέπει να αποφύγουμε τη
δημιουργία έντασης και ασθένειας, και να προσαρμοστούμε με
περισσότερη ετοιμότητα στις νέες καταστάσεις.

- Ως προς το βαθμό που έχουμε εναρμονιστεί με την παγκόσμια
βούληση και είμαστε ικανοί να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας σαν
κανάλια ψυχικής ενέργειας:
- θα κατέχουμε ασυνήθιστη συναισθηματική δύναμη με την οποία
προσελκύουμε χαρισματικά άλλους προς το μέρος μας,
- μπορεί να κατέχουμε τη δύναμη να θεραπεύουμε με το να
μεταφέρουμε ενέργεια στο ψυχικό επίπεδο, ιδιαίτερα για να
βοηθήσουμε τους άλλους να ξεπεράσουν το δικό τους
συναισθηματικό τραύμα,
- Θα έχουμε ένα ισχυρό δεσμό με τη μητέρα μας, η οποία
αντιπροσωπεύει μια πηγή συναισθηματικής δύναμης και θεραπευτικής
ενέργειας.

2. Ως προς το βαθμό που δεν είμαστε ακόμα σε αρμονία με την
παγκόσμια βούληση και φοβόμαστε μήπως χάσουμε τον έλεχγο του
πεπρωμένου μας μπορεί να είμαστε επιρρεπείς σε μια γενική
συναισθηματική ανασφάλεια που εμφανίζεται σαν:

- ένα διαρκή φόβο μήπως οι άνθρωποι ή τα αντικείμενα από τα
οποία εξαρτώμαστε για την ευτυχία μας και την σταθερότητά
μας, κλαπούν ξαφνικά από εμάς,

- συγκεκριμένα μπορεί να φοβόμαστε πως θα χάσουμε το σπίτι μας
ή πως θα χάσουμε τη μητέρα ή τη σύντροφό μας,

- μια τάση να δυσπιστούμε προς τους άλλους και να συγκρατούμε
τα συναισθήματά μας εξαιτίας μιας αίσθησης τρωτότητας και
έτσι να αισθανόμαστε συναισθηματικά απομονωμένοι,

- Οπου κατά το παρελθόν έχουμε χρησιμοποιήσει τη θέλησή μας για
να εξουδετερώσουμε άλλους προς προσωπικό μας όφελος, μπορεί τώρα
να βρούμε τις ζωές μας μπλεγμένες με άτομα, ιδιαίτερα γυναίκες,
που οι ίδιες είναι έξυπνα επηρεαστικές. Τυπικά η μητέρα μας
μπορεί να ασκεί μεγάλη επιρροή πάνω μας, υπό την έννοια ότι
επιδιώκει να μας ελέγχει, ή απλά υπό την έννοια ότι είμαστε πολύ
προσκολημένοι σε αυτή και το βρήσκουμε δύσκολο να απομακρυνθούμε
από την επιρροή της. Ελκόμαστε εξ ίσου από γυναίκες οι οποίες
ταιριάζουν με αυτό το μοτίβο.

- Ως προς το βαθμό που υπήρξαμε αλύγιστοι εξαιτίας της ανάγκης
μας να διατηρήσουμε την συναισθηματική μας ασφάλεια (και συχνά
δεν μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε την σκληρότητά μας):

- μπορεί να είμαστε προδιαθετιμένοι προς επώδυνα
συναισθηματικά τραύματα που έχουν να κάνουν ή απειλούν την
συναισθηματική μας ασφάλεια,

- συγκεκριμένα μπορεί να βιώνουμε οικογενειακές αναστατώσεις
κατά τη διάρκεια των παιδικών μας χρόνων,

- η προσκόληση στη μητέρα μας - οποιοδήποτε και αν είναι το
επίπεδο της σχέση μας με εκείνη - μπορεί να μας προκαλέσει
μεγάλη θλίψη όταν αποχωριστούμε από εκείνη σαν αποτέλεσμα
χωρισμού ή θανάτου,

- μπορεί να αντιμετωπίζουμε δυσκολία στο να αναγνωρίζουμε
και να εκφορτίζουμε τα αισθήματα θλίψης και θυμού που
απορρέουν από χτυπήματα στην συναισθηματική μας ασφάλεια ή
που σχετίζονται με γυναίκες, συγκεκριμένα τη μητέρα μας, και
που μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία έντασης και σε
μερικές περιπτώσεις ασθένειας.

Η πρόκληση για το 2010

1. Να αναλογιστούμε το βαθμό στον οποίο επαναλαμβάνουμε αρνητικές
μορφές προηγούμενης ζωής.

2. Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί να αντιμετωπίζουμε σαν αποτέλεσμα της συναισθηματικής μας
ανασφάλειας, της καταπίεσης των αισθημάτων, των συναισθηματικών
τραυμάτων, της απώλειας του σπιτιού ή των γυναικών, της
κυριαρχίας από τη μητέρα ή τη σύντροφό μας.

3. Να αναλογιστούμε κατά πόσο καθοδηγούμαστε από την επιθυμία να
λειτουργήσουμε σύμφωνα με την παγκόσμια βούληση - σαν αντίθεση
προς την επιθυμία να εξασφαλίσουμε προσωπική δύναμη - στη
συναισθηματική μας απόκριση προς τη ζωή.

4. Να ξεπεράσουμε τον φόβο της απώλειας ελέγχου, να μάθουμε να
επιστευόμαστε και να ανοίγουμε τους εαυτούς μας περισσότερο στους
άλλους στο συναισθηματικό επίπεδο.

5. Να φυλαγόμαστε από το να φανερώνουμε - και να αποδίδουμε σε
άλλους - δυσάρεστα συναισθήματα τα οποία δεν μπορούμε να
αναγνωρίζουμε ή φοβόμαστε να εκφράσουμε στους εαυτούς μας.

6. Να αντιμετωπίσουμε, να εκφορτίσουμε και να μεταλλάξουμε τα
"αρνητικά" αισθήματα που απορρέουν από χτυπήματα στον εγωισμό μας.
Οι μελέτες και οι θεραπείες αυτο-αντίληψης, και η συμμετοχή σε
θεραπευτικές ομάδες θα μας βοηθήσουν σε αυτόν το σκοπό.

Η κακή οδήγηση οφείλεται εν μέρει και στα γονίδια

Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, εκτιμά ότι η κακή οδήγηση οφείλεται και σε γενετικούς παράγοντες. Σύμφωνα με τη μελέτη όσοι διαθέτουν μια συγκεκριμένη παραλλαγή ενός γονιδίου αποδίδουν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 20% χειρότερα στα τεστ οδήγησης σε σχέση με όσους δεν το έχουν.

Το ανησυχητικό είναι ότι εκτιμάται πως, τουλάχιστον στις ΗΠΑ, περίπου ένας στους τρεις ανθρώπους (30%) έχει αυτήν την παραλλαγή του γονιδίου. Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε από ερευνητές υπό τον καθηγητή νευρολογίας Στίβεν Κράμερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Ιρβάιν και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cerebral Cortex (Εγκεφαλικός Φλοιός).

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκε ένας ηλεκτρονικός προσομοιωτής οδήγησης, στον οποίο οι εθελοντές κλήθηκαν να οδηγήσουν ένα εικονικό όχημα σε ένα δρόμο με δύσκολες στροφές.

Όσοι είχαν το γονίδιο, δυσκολεύονταν αρκετά περισσότερο να μείνουν στο δρόμο και να μην ξεφύγουν από αυτόν. "Όσοι έχουν το γονίδιο, κάνουν περισσότερα λάθη ήδη από το ξεκίνημα της οδήγησης και ξεχνούν τα περισσότερα από αυτά που έμαθαν, με το πέρασμα του χρόνου", δήλωσε ο Κράμερ, τα πειράματα του οποίου περιλάμβαναν 29 άτομα, επτά άτομα με το γονίδιο και 22 χωρίς αυτό. Το γονίδιο ελέγχει μια πρωτεϊνη (BDNF), η οποία επηρεάζει την μνήμη.

Αν και δεν υπάρχει κάποιο τεστ για να ξέρει κάποιος άμεσα αν έχει το γονίδιο στο DNA του, ίσως υπάρχει τελικά ένα πείραμα που γίνεται συνεχώς γύρω μας.

"Είμαι περίεργος να ελέγξω τη γενετική δομή των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Αναρωτιέμαι αν το ποσοστό ατυχημάτων είναι υψηλότερο στους οδηγούς με το συγκεκριμένο γονίδιο", πρόσθεσε ο υπεύθυνος της έρευνας.

Ωστόσο, λόγω του μικρού αριθμού των συμμετεχόντων στην έρευνα, τα αποτελέσματά της θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από μεταγενέστερες ευρύτερες μελέτες.

(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Το Internet σαραντάρισε

Πριν ακριβώς 40 χρόνια, στις 29 Οκτωβρίου 1969, ο φοιτητής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες (UCLA) Τσαρλς Κλάιν έστειλε το πρώτο μήνυμα μέσω του ARPAΝΕΤ, του δικτύου υπολογιστών που αργότερα έγινε παγκοσμίως γνωστό ως Ίντερνετ.

Αν και από εκείνο το μήνυμα που αποτελείτο από τη λέξη “login”, μόνο τα πρώτα δύο γράμματα μεταδόθηκαν επιτυχώς στον προορισμό τους, η πρώτη εκείνη διαδραστική επικοινωνία άνοιξε το δρόμο για μια τεχνολογική επανάσταση.

Το χρηματοδοτούμενο από κονδύλια του αμερικανικού στρατού πείραμα του ARPANET θεωρείται ο πρόδρομος του Ίντερνετ, η ουσιαστική έναρξη του οποίου είναι η κατοπινή δημιουργία του πρωτοκόλλου TCP/IP, από τους Βίντον Σερφ (σήμερα αντιπρόεδρο της Google) και Ρόμπερτ Καν (σήμερα πρόεδρο της εταιρίας CNRI), που επέτρεψε στα διάφορα ανεξάρτητα υπολογιστικά δίκτυα να συνδεθούν μεταξύ τους και να σχηματίσουν έτσι ένα «δίκτυο των δικτύων» (διαδίκτυο).

Με αφορμή την 40ή επέτειο, ο Σερφ προέβλεψε ότι από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους που εκτιμάται ότι είναι σήμερα online σε όλο τον κόσμο (δηλαδή κάτι λιγότερο από το ένα τρίτο της ανθρωπότητας), μέχρι το τέλος του 2011, θα είναι δικτυωμένος ο μισός πληθυσμός της Γης και μέχρι το 2020 το 75% - 80% των κατοίκων του πλανήτη θα βρίσκονται πλέον online.

Το επόμενο βήμα; Η επέκταση του διαδικτύου πέρα από τη Γη, στο ηλιακό σύστημα –και ακόμα παραπέρα! Ήδη από το 1998, ο Σερφ και άλλοι συνεργάζονται με τη NASA για τη δημιουργία του Διαπλανητικού Δικτύου.

Για το σκοπό αυτό, είναι πια σχεδόν έτοιμο το νέο Διαπλανητικό Πρωτόκολλο Ίντερνετ που θα χρησιμοποιηθεί τόσο από επανδρωμένες από ανθρώπους όσο και από ρομποτικές διαστημικές αποστολές για να επικοινωνούν με τη Γη.

Δίαιτα και άσκηση ό,τι καλύτερο για τους διαβητικούς

Καταλυτική είναι η συνεισφορά της προσεκτικής διατροφής και της τακτικής άσκησης στην καταπολέμηση του διαβήτη, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Lancet.

Αμερικανοί ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία 3.000 υπέρβαρων διαβητικών που πήραν μέρος σε προληπτικό πρόγραμμα για διαβητικούς, διάρκειας τριών χρόνων. Η ομάδα χωρίστηκε σε τρία επιμέρους τμήματα: σε αυτούς που ακολούθησαν ειδική δίαιτα και μπήκαν σε πρόγραμμα άσκησης, σε όσους έλαβαν το φάρμακο για το διαβήτη metformin και σε αυτούς που έλαβαν ψευδοφάρμακο.

Η έρευνα του Lancet έδειξε ότι αυτοί που έκαναν την ειδική δίαιτα είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα.

Το πείραμα, που διεξήχθη από την Ερευνητική Ομάδα Προγράμματος Πρόληψης Διαβητικών των ΗΠΑ, έδειξε ότι όσοι έκαναν τη δίαιτα και έχασαν 7% του βάρους τους σε συνδυασμό με μισή ώρα άσκησης πέντε ημέρες την εβδομάδα, είδαν τον κίνδυνο ανάπτυξης του διαβήτη Τύπου 2 να μειώνεται κατά 58% σε σύγκριση με όσους έλαβαν ψευδοφάρμακο.

Στην ομάδα που έλαβε metformin, το φάρμακο που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της πάθησης από το 1950, σημειώθηκε πτώση του κινδύνου περίπου 30%.

Επτά χρόνια αφού το πείραμα τελείωσε, όλες οι ομάδες πλέον τρώνε περισσότερο προσεκτικά και ασκούνται τακτικά και είδαν βελτίωση της πάθησής τους.ENET

Νέες μέθοδοι για τη γυναικεία ακράτεια

Απλούστερες, ελάχιστα επεμβατικές και περισσότερο αποτελεσματικές είναι οι νέες μέθοδοι αντιμετώπισης της γυναικείας ακράτειας. Το αποτέλεσμα είναι, υψηλά ποσοστά θεραπείας με ανατομική και λειτουργική αποκατάσταση του κόλπου, μείωση του χρόνου νοσηλείας σε μία μόλις μέρα και ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία

Παράλληλα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ψυχολογικής κατάστασης των πασχόντων γυναικών, που ήταν αναγκασμένες να παραμένουν κλεισμένες στο σπίτι. Πρόκειται για επιτεύγματα που προσφέρει η χρησιμοποίηση ποικιλίας βιολογικών και συνθετικών ταινιών και πλεγμάτων, που χρησιμοποιούνται τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι τεχνικές αυτές θα παρουσιαστούν στο σεμινάριο με θέμα «Πρόσφατες εξελίξεις και αντιπαραθέσεις στη χειρουργική του πυελικού εδάφους και τη γυναικεία ακράτεια», που διοργανώνουν από κοινού η Α΄ Γυναικολογική κλινική του ΑΠΘ, στο νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» και η Β΄ Γυναικολογική κλινικές του ΑΠΘ, στο «Ιπποκράτειο» νοσοκομείο, σε συνεργασία με την Ελληνική Αντιπροσωπεία του «Royal College of Obstetricians and Gynaecologists» του Λονδίνου, με τη συμμετοχή επιστημόνων από την Αγγλία, τη Γαλλία και την Αυστραλία μαζί με Έλληνες ειδικούς στην υποειδικότητα της Ουρογυναικολογίας. Το σεμινάριο πραγματοποιείται σήμερα και αύριο σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, ενώ το πρακτικό μέρος του σεμιναρίου θα γίνει στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου». ENET

27.10.09

Εβδομαδιαίες αστρολογικές προβλέψεις από 26/10 έως 1/11


Της Ματίνας Πάτζαλη
Στα Προσεχώς του συμπαντικού Σινεμά: Ο Κρόνος μπαίνει στον Ζυγό, που σημαίνει δώδεκα διαφορετικές επιρροές, δώδεκα είδη εξελίξεων και δώδεκα ξεχωριστά σενάρια. Αλλά και μόνο ένα για τους δώδεκα παίκτες: they ll have to play by the rules!

Κριός Η Αφροδίτη με τον Ήλιο στον όγδοο οίκο, σας προτρέπει σε ηδονιστικές ενασχολήσεις με άτομα που όταν σας πλησιάζουν κόβονται τα πόδια σας, η αναπνοή βαραίνει και το σώμα μουδιάζει. Διανύετε μια περίοδο ωριμότητας όπου σημαντικές αποφάσεις παίρνονται αλλά δεν ξέρετε πώς να τις ανακοινώσετε. Η ακμή του έβδομου οίκου σας σε τετράγωνο με τον Πλούτωνα, λέει ότι δεν υπάρχουν χλιαρά ούτε ρηχά ερωτικά παιχνίδια, αλλά μέσα από την προσπάθεια σας για κυριαρχία και έλεγχο, κάνει την πτώση προς τα κάτω να μην έχει πάτο και την άνοδο να θυμίζει εκτόξευση πυραύλου. Απολαύστε τη διαδρομή και περιμένετε να δείτε που θα σας βγάλει.

Ταύρος Το νιώθετε και εσείς ότι είναι πια ώρα για σοβαρές συζητήσεις, αν και ποτέ ο διάλογος δεν ήταν το δυνατό σας όπλο, σημαίνει ότι τα τριξίματα στην αισθηματική σας ζωή, ενόχλησαν και τα δικά σας τα αυτιά. Ο Άρης στον τέταρτο οίκο, φερνει θέματα με το σπίτι, τη μετακόμιση, με χαλασμένα υδραυλικά και τσαντισμένους γονείς που θα γίνουν εφιάλτης. Αλλά ξέρετε τι είναι αυτό που δεν αντέχετε; Ότι νιώθετε πως ο άλλος είναι τόσο επώδυνα απαραίτητος που σας κάνει να συμπεριφέρεστε σαν αλκοολικός σε απεξάρτηση. Ναι, συμβαίνει ακόμα και στους Ταύρους!

Δίδυμοι Δυναμικοί με συνέχεια και διάρκεια, με επιθυμίες για ολοκλήρωση, όπως τις αντιλαμβάνεται ο καθένας σας, μέσα από έρωτες, παιδιά και προσπάθεια για κάτι σπουδαίο, είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε. Ναι, ευτυχισμένες σχέσεις διάρκειας μπορεί τον τελευταίο καιρό να μην υπάρχουν, υπάρχουν όμως ερωτικά σκάνδαλα, διαβολικές συμπτώσεις, ακατανίκητοι πειρασμοί και ελξη για το καινούργιο και το προκλητικό. Ό,τι πρέπει για να μένετε σε φόρμα. Ετοιμαστείτε για καταστάσεις που παρουσιάζονται με τυμπανοκρουσίες αλλά στο τέλος θα αποδειχτούν πιο άδειες και από μια σαπουνόφουσκα.

Καρκίνος Ο Κρόνος εισέρχεται στον Ζυγό, στον τέταρτο σας οίκο, που σημαίνει ότι η ανάγκη σας να θεσπίσετε τα όρια σας, γεωγραφικά και διανοητικά, μπορεί να αποδειχτεί η Αχίλλειος Πτέρνα σας, ενώ η ασφάλεια που νομίζετε ότι δημιουργήσατε ίσως είναι ψευδαίσθηση, σαν την Όαση του περιπλανώμενου στην έρημο. Ένας δικός σας χώρος, ένα επιστέγασμα έρωτα, η δημιουργία η η διάλυση ενός οικογενειακού αλλά και επαγγελματικού οικοδομήματος, μπορεί να είναι κάποια από τα πολλά της εποχής που έρχεται. Συνεχίζω: Η οικογένεια γίνεται περιοριστική και πιεστική, γιατί η εικόνα που έχει φτιάξει για εσάς με τίποτα δεν συμπίπτει με αυτό που βλέπουν, οι γονείς είναι δυσαρεστημένοι, η αρραβωνιαστικιά πιεστική και ο πατέρας επιμένει να σας πάρει στη δουλειά για να σας ελέγχει. Ο Κρόνος όμως σας αφήνει και επιλογές: αποκοπή από τις ρίζες η τιτανική σύγκρουση!

Λέων Με τον Άρη στο ζώδιο σας είναι σαν να βγαίνετε από μια κουραστική κούρσα/ κατάσταση /πόλεμο /μάχη με τους άλλους η τον ιδιο σας τον εαυτό, έτοιμοι να ανακτήσετε τις δυνάμεις σας, αυτές που θα σας κάνουν να δράσετε, να αντιδράσετε και να αποδράσετε εκεί όπου η θηλιά σφίγγει και οι απαιτήσεις γίνονται Έβερεστ, τη στιγμή που εσείς καλείστε να το ανεβείτε με σατέν παπουτσάκια μπαλαρίνας. Αν δεν προσγειωθείτε και δεν πάψετε να είστε συναισθηματικά junkie, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τo Sin City του μυαλού σας. Στα επόμενα δυόμισι χρόνια κάποιοι από σας θα κυνηγήσουν χίμαιρες, άλλοι θα βρουν τον έρωτα του οποίου η αναζήτηση τόσο τους κούρασε και άλλοι θα καταλάβουν ότι το να μπορείς να καταφεύγεις σε μια αγκαλιά για να βρεις περίθαλψη, είναι ευλογία. Και μην ξεχάσετε ποτέ: Το πετσί του Λέοντα είναι πολύ πιο διαμπερές και ευάλωτο από ότι φαίνεται.

Παρθένος Υπάρχουν στη ζωή σας άτομα που έχουν ανάγκη μια εξήγηση και εσείς υποχρέωση να την δώσετε. Όχι, τα ψέματα, οι ανακρίβειες και οι υπεκφυγές δεν ανήκουν στις καθαρές κουβέντες. Πόσο βαριά είναι η σκιά του Κρόνου που φεύγει από πάνω σας άραγε; Γνωρίζετε τη γενναιοδωρία κάποιων, βρίσκετε νέους τρόπους να βγάλετε χρήματα και με τον Κρόνο να μπαίνει στον δεύτερο οίκο σας εφαρμόζετε το παράδειγμα του μερμηγκιού στη ζωή σας. Άλλωστε ποτέ δεν χωνέψατε τη νοοτροπία του τζίτζικα. Είναι ίσως σημαντικό να κάνετε μακροπρόθεσμα σχέδια, να μην δεσμευτείτε οικονομικά και να πληρώσετε τα χαμένα στοιχήματα. Α, και να εξασφαλίσετε λέμβο διάσωσης σε περίπτωση που το καράβι βουλιάξει- οικονομικά μιλώντας!

Ζυγός Καλώς τα δεχτήκατε! Με τον Κρόνο να βρίσκεται στην ακμή του πρώτου σας οίκου, σημαίνει ότι τα επόμενα δυόμισι περίπου χρόνια, οι αποφάσεις θα έχουν συνέπειες, τα ανεμομαζώματα θα είναι με όλη τη σημασία της λέξης διαβολοσκορπίσματα, οι ευθύνες περισσότερες από τις χαρές και οι επιπόλαιες κινήσεις θα εξαργυρώνονται άμεσα. Αλλά: εκεί που κοπιάσατε θα υπάρξει ανταμοιβή, εκεί που λειάνατε τις ικανότητες σας θα αναπτυχθούν ταλέντα και εκεί που ήσασταν διαθέσιμοι και ανθρώπινοι, θα βρείτε συμμάχους με το παραπάνω. Ο Άρης σε καλή όψη με τον Κρόνο φρενάρει τη φόρα σας, ώστε να αποφύγετε τη φάκα να μη σας στραπατσάρει το πόδι. Θυμηθείτε ότι ξεκινάει μια περίοδος που θα εχει μια και μόνη κατάληξη: η απογραφή θα είναι επίπονη αλλά αυτό που στο τέλος μένει, δεν θα είναι το κατακάθι αλλά το απόσταγμα.

Σκορπιός Το σκηνικό διαγράφεται ως εξής: Ο Άρης σε δύσκολη όψη με τον Ήλιο σας και αυτός στη συνέχεια σε θετική με τον Πλούτωνα, ενώ ο Κρόνος χώνεται στον πιο δύσκολο για εσάς οίκο: σαν μια επικίνδυνη δύναμη στο υποσυνείδητο, που ζητά να βγει και να πάρει σάρκα και οστά στη ζωή σας, βρίσκοντας διέξοδο στις λεωφόρους του επαγγελματικού αγώνα, με τη μοιραία υποχρέωση να πρέπει να κλείσετε αυτό τον κύκλο, η ο,τι αφήσατε στη μέση. Η σπίθα που ανάβει η όψη του Άρη με τον Ήλιο, μετατρέπεται σε θερμοκρασία ηφαιστείου, κάνοντας την ιδιοσυγκρασία σας ακόμα πιο εκρηκτική. Μην: 1) δώσετε ελπίδες εκει που δεν υπάρχουν 2) αδικήσετε τους άλλους, 3) πληγώσετε, ακόμα και αν στο παρελθόν έχετε οι ίδιοι συντριβεί κάτω από τα παπούτσια τους.

Τοξότης Στη διάρκεια της παραμονής του Κρόνου στον δέκατο οίκο σας, είχατε την ευκαιρία να γίνετε αυτόφωτοι. Βγαίνετε από μια διαδρομή δυόμισι ετών, της οποίας τα ίχνη είναι ακόμα φρέσκα: είτε ήταν κουραστική σαν κάρο που τραβάει ανηφόρα σε λασποδρομο η απλά έμειναν ανάλαφρες, δροσερές πατημασιές πάνω στην άμμο. Αφήνοντας λοιπόν ο Κρόνος τον οίκο αυτό και περνώντας στον ενδέκατο, παράλληλα με τη θετική όψη του με τον Άρη από τον ένατο σας οίκο, θα περιορίσει τη δουλειά σας σε αυστηρά πλαίσια, μαθαίνοντας σας να ζωγραφίζετε πάνω στο καμβά και όχι να τραβάτε απλά άχαρες πινελιές έξω απ αυτόν, νιώθοντας στο πετσί σας τον όρο Σπαρτιάτικη πειθαρχία. Τα επόμενα δυόμισι περίπου χρόνια η δικαιοσύνη θα αποδείξει θριαμβευτικά πόσο αφόρητα σκληρή μπορεί να είναι ακόμα και με εσάς, τα Παιδιά του Τύχης, η ένταξη σε ομάδες, καθώς και οι όροι Team work και Team spirit μπορεί απλά να βγάλουν στο υπέρμετρο την ιδιοσυγκρασία Λουκυ Λουκ από μέσα σας, συνεχίζοντας μοναχικοί αλλά και τζογαδόροι καβαλάρηδες του ζωδιακού.

Αιγόκερως Με τον Κρόνο να εισέρχεται στον φυσικό του οίκο, έχετε όλο τον καιρό- για την ακρίβεια δυόμισι χρόνια- να προετοιμάσετε το επαγγελματικό ρινγκ, να καταστρώσετε σχέδια, να κάνετε τόσα πολλά λάθη ώστε κάθε φορά να γκρεμίζεστε και πάλι να αναρριχάστε, να ξαναγλιστράτε, να ξαναπέφτετε, να δείτε να βγαίνουν καρποί από τους κόπους σας, σαν τα άνθη στα δέντρα, η και όχι. Και μην αμελήσετε να προωθήσετε τον εαυτό σας, την πειθώ σας, τα ταλέντα, τις ικανότητες. Ένα όμως δεν θα μπορέσετε να κάνετε την περίοδο που έρχεται: να εμπιστευτείτε. Καλές δυνάμεις.

Υδροχόος Με τον Δια σε ορθή πορεία πάλι στο ζώδιο σας, είναι σαν ένα τοπίο μετά τη καταιγίδα: ο ουρανός καθαρίζει και η ορατότητα είναι εξαιρετική επιτρέποντας σας να βλέπετε μέχρι το τέλος του ορίζοντα. Όσον αφορά την είσοδο του Κρόνου στον Ζυγό, στον ένατο σας οίκο, μπορεί μεν να μην ακουστούν και βεγγαλικά εορτασμού, αλλά το γεγονός ότι αφήνετε πίσω σας τους οικονομικούς λαβύρινθους, τον μπερδεμένο μίτο της Αριάδνης που δεν βοήθησε και πολύ να βρείτε το δρόμο και τις δοσοληψίες-Λερναίες Υδρες, θα έχετε την ευκαιρία να δείξετε σε όλους ότι μπορείτε να ξεκινήσετε και να φέρετε σε πέρας μια δουλειά με αξιοζήλευτη αξιοπιστία, μένοντας πιστοί όχι μόνο στις αρχές σας, αλλά και προσγειωμένοι. με τα πόδια σας να έχουν επαφή με το έδαφος. Μην παίζετε τον Δικαστή στις εκκεντρικές στάσεις ζωής των άλλων. Άλλωστε το κοστούμι του ρέμπελου θα το ξαναφορέσετε μόλις ο Κρόνος εγκαταλείψει τον ένατο οίκο σας.

Ιχθείς Πολλοί βγαίνετε από μια πολύ δύσκολη σχέση, αφήνοντας πίσω σας τη λεηλασία του Κρόνου στον οίκο αυτό. Με πλανήτες στον δωδέκατο οίκο σας, ξεκινάει αθόρυβα μια διαδικασία αυτοθυσίας, συγχώρεσης για τους άλλους και μετάνοιας εκεί που νομίζετε ότι σφάλατε. Είστε στη φάση που μπορείτε να μετακινήσετε βουνά με το βλέμμα, σαν πρωταγωνιστής σε ταινία Poltergeist, αλλά αυτή η –στην ουσία- έντονη συναισθηματική φόρτιση, προέρχεται από απογοητεύσεις συναισθηματικές και επαγγελματικές. H δουλειά συνοδεύεται από ζόρια, εμπόδια και άγχη και όταν οι προσπάθειες αποδεικνύονται ανεπαρκείς, τότε ο τομέας που βάλλεται είναι η υγεία σας. Ψυχική και σωματική. Κάντε αποτοξίνωση, ξεφορτωθείτε τα συναισθηματικά μπάζα και επιδοθείτε σε meditation και pushups. Και όλα αυτά τη στιγμή που η Αφροδίτη στον όγδοο οίκο ζητά δράμα, κλάμα και κάρμα!
*Mayo school of astrology

Τι εστί «κοινωνικός φιλελευθερισμός»


  • Ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός», για τον οποίο γίνεται λόγος τον τελευταίο καιρό, αποτελεί τη βάση των περισσότερων φιλελεύθερων ευρωπαϊκών κομμάτων καθώς και ενός σημαντικού τμήματος του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ.

    Αναπτύσσεται στην Αγγλία κυρίως στα τέλη του 19ου-αρχές 20ού αιώνα ως μια αντίδραση ή επαναδιατύπωση των αρχών του κλασικού φιλελευθερισμού των αρχών του 19ου αιώνα. Εμβληματικές φυσιογνωμίες του κινήματος υπήρξαν οι Τ.Η.Green, L.Τ. Hobhouse και J. Hobson και (αργότερα) στην Αμερική ο John Dewey (του οποίου η σκέψη επηρέασε σημαντικά μεταξύ άλλων και τον Noam Chomsky).

    Τόσο ο «κλασικός» όσο και ο «κοινωνικός» φιλελευθερισμός θεωρούν πρωταρχική την έννοια της ελευθερίας. Ομως υπάρχει μια βασική διαφορά στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν αυτή την έννοια.

    Για τους κλασικούς φιλελεύθερους ελευθερία σημαίνει την απουσία καταναγκασμού (καταναγκασμός θεωρείται η συνειδητή παρέμβαση ατόμων με στόχο να παρεμποδίσουν κάποιον να υλοποιήσει τους στόχους του). Πρόκειται για τη λεγόμενη «αρνητική» έννοια της ελευθερίας. Για τους κοινωνικούς φιλελεύθερους η έννοια της ελευθερίας είναι πιο διευρυμένη και παραπέμπει στις δυνατότητες που έχει ένα άτομο να επιτύχει τους στόχους του. Αυτή είναι η λεγόμενη «θετική» ερμηνεία της ελευθερίας. Με άλλα λόγια, η «αρνητική» έννοια της ελευθερίας παρεπέμπει σε σχέσεις μεταξύ ανθρώπων ενώ η «θετική» στη δυνατότητα της υλοποίησης των στόχων/επιλογών του ατόμου.

    Κράτος κοινωνικής ευημερίας

    Ας πάρουμε την περίπτωση του Γιώργου που χρειάζεται να κάνει μια ακριβή χειρουργική επέμβαση στις ΗΠΑ. Ομως ο Γιώργος δεν έχει τους οικονομικούς πόρους που απαιτεί η πολυδάπανη αυτή εγχείρηση.

    Για τους «κλασικούς» φιλελεύθερους ο Γιώργος είναι ελεύθερος, στον βαθμό που κανείς δεν τον εμποδίζει να πάει στις ΗΠΑ. Αντίθετα για τον οπαδό του «κοινωνικού φιλελευθερισμού» η ελευθερία του Γιώργου περιορίζεται από το γεγονός ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει τους στόχους του, δηλαδή την επιλογή της μετάβασης στις ΗΠΑ.

    Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση και νομιμοποίηση τους κράτους κοινωνικής ευημερίας. Η υλοποίηση της ελευθερίας, νοουμένης ως δυνατότητας εκπλήρωσης στόχων, απαιτούσε την ύπαρξη των οικονομικών και κοινωνικών πόρων που μόνο ένα κράτος κοινωνικής ευημερίας μπορούσε να διαθέσει. Το άτομο σύμφωνα με αυτή την αντίληψη θα μπορούσε να αναπτύξει τις πλήρεις δυνατότητές του με τη δημόσια ενίσχυση σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία κ.λπ.

    Τις τελευταίες δεκαετίες ο κοινωνικός φιλελευθερισμός αντιμετώπισε την έντονη κριτική νεοφιλελεύθερων διανοητών όπως του Friedrich Hayek και του Milton Friedman.

    Για τον Hayek ο επιθετικός προσδιορισμός «κοινωνικός» είναι μια «λέξη-νυφίτσα»:

    «Οπως η νυφίτσα μπορεί να αδειάζει ένα αυγό χωρίς να αφήνει κανένα σημάδι, έτσι και τα λόγια-νυφίτσες μπορούν και αφαιρούν το περιεχόμενο από τις λέξεις που προσδιορίζουν χωρίς να αφήνουν σημάδια». Ο επιθετικός προσδιορισμός «κοινωνικός», σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους διανοητές, αφαιρεί κάθε περιεχόμενο από το «φιλελευθερισμός»:

    «Ο κλασικός φιλελεύθερος, γράφει ο Friedman, θεωρούσε την επέκταση της ελευθερίας ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση της κοινωνικής ευημερίας και της ισότητας. Ο φιλελεύθερος του 20ού αιώνα θεωρεί αντίθετα την ευημερία και την ισότητα ως προϋπόθεση της ελευθερίας. Στο όνομα της ευημερίας και της ισότητας ο φιλελεύθερος του 20ού αιώνα ευνοεί την επανεμφάνιση της πολιτικής του κρατικού παρεμβατισμού και του πατερναλισμού, εναντίον της οποίας πολέμησαν οι κλασικοί φιλελεύθεροι».

    Κληρονομιά στον σοσιαλισμό

    Επιπλέον, σύμφωνα με τον Hayek, ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» με τη νέα διευρυμένη έννοια της ελευθερίας, προετοίμασε τον δρόμο για την ηγεμονία των σοσιαλιστικών ιδεών και κομμάτων:

    «Το αίτημα για μια νέα ελευθερία, γράφει ο Hayek, στην ουσία δεν ήταν παρά ένα νέο όνομα για το παλιό αίτημα της ίσης κατανομής του πλούτου. Ομως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόσχεση μιας διευρυμένης ελευθερίας υπήρξε το ισχυρότερο όπλο της σοσιαλιστικής προπαγάνδας... και ήταν καθοριστική για την πρόσδεση ολοένα και περισσότερων φιλελεύθερων στο άρμα του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός υιοθετήθηκε από το μεγαλύτερο μέρος της διανόησης ως ο κληρονόμος της φιλελεύθερης παράδοσης».

    Πάντως, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στον φιλελεύθερο χώρο οι ιδεολογικές διαμάχες αφορούν κυρίως διαφορετικές ερμηνείες της έννοιας της ελευθερίας του ατόμου, η οποία παραμένει η πρωταρχική αξία. Απ' αυτή τη σκοπιά στο φιλοσοφικό επίπεδο τουλάχιστον ο φιλελευθερισμός διαφοροποιείται τόσο από τον σοσιαλισμό όσο και από τον συντηρητισμό, για τους οποίους η πρωταρχική έννοια είναι η συλλογικότητα (είτε το «κοινωνικό σύνολο» είτε η «κοινότητα» είτε το «έθνος»).

Γονιδιακή θεραπεία για τυφλά παιδιά

Με μια απλή εισαγωγή DNA στα μάτια τεσσάρων παιδιών, τυφλών εκ γενετής λόγω μιας ασθένειας που προκαλεί τύφλωση, αυτά ανέκτησαν την όρασή τους σε βαθμό που μπορούν να περπατάνε πια χωρίς βοήθεια.

Η γονιδιακή θεραπεία, την οποία εφάρμοσαν αμερικανοί επιστήμονες, επιβεβαιώνει ότι όσοι πάσχουν από τη συγκεκριμένη σπάνια κληρονομική νόσο ("συγγενής αμαύρωση του Λέμπερ"), μπορούν να έχουν θεαματική βελτίωση στην όρασή τους, ειδικά αν η θεραπεία γίνει έγκαιρα. Είναι, γενικότερα, μια από τις πιο πετυχημένες περιπτώσεις γονιδιακής θεραπείας στην ιατρική μέχρι τώρα.

Όσοι πάσχουν από τη νόσο, αρχίζουν να χάνουν την όρασή τους αμέσως μετά τη γέννησή τους και είναι τελείως τυφλοί μέχρι τα 40 τους χρόνια. Αρκετά από τα παιδιά που γεννιούνται με την ασθένεια (γύρω στο 16%), έχουν ένα ελαττωματικό μεταλλαγμένο γονίδιο (RPE65), το οποίο βοηθά τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς φακού να παράγουν τη ροδοψίνη, μια ουσία που χρειάζεται για την απορρόφηση του φωτός. Χωρίς αυτή την ουσία, τα κύτταρα φωτο-υποδοχείς σταδιακά πεθαίνουν.

Ήδη από το 2001, ερευνητές του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια στις ΗΠΑ έδειξαν ότι μπορούσαν να αποκαταστήσουν εν μέρει την όραση σε τυφλούς σκύλους με τη συγκεκριμένη πάθηση, εισάγοντας ένα φυσιολογικό γονίδιο στα μάτια τους.

Το 2007 οι ίδιοι ερευνητές άρχισαν ανάλογες δοκιμές σε ανθρώπους, ενώ το 2008 μια σχετική βρετανική έρευνα εμφάνισε ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Τώρα, για πρώτη φορά, οι αμερικανοί επιστήμονες, σε συνεργασία με ευρωπαίους συναδέλφους τους, ανέφεραν τα πλήρη αποτελέσματα της θεραπείας στους ανθρώπους.

Όπως έγραψαν σε σχετική εργασία στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το "Science", τα παιδιά ηλικίας 8 - 11 ετών έδειξαν τετραπλάσια βελτίωση στην ευαισθησία των ματιών τους στο φώς και άρα στην όραση, σε σχέση με τους ενηλίκους με το ίδιο πρόβλημα, γεγονός που δείχνει ότι όσο νωρίτερα εφαρμόζεται η γονιδιακή θεραπεία, τόσο πιο αποτελεσματική είναι.

Ένα από τα παιδιά, ηλικίας εννιά ετών, δήλωσε ότι μπορεί πια να αναγνωρίσει πρόσωπα για πρώτη φορά, να παίξει ποδόσφαιρο, να διαβάσει βιβλία και να κάνει ποδήλατο στη γειτονιά μόνο του. Κανένα από τα παιδιά δεν απέκτησε πλήρως την όρασή του, αλλά και κανένα δεν είναι πια τυφλό από νομική άποψη.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι σταδιακά θα έχουν αντίστοιχες επιτυχίες -μέσω γονιδιακής θεραπείας- και με άλλα προβλήματα της όρασης.

Ήδη έχουν γίνει σε πειραματόζωα - με ενθαρρυντικά αποτελέσματα- ανάλογες θεραπείες σε οκτώ ακόμα διαταραχές της όρασης και σύντομα θα ξεκινήσουν οι δοκιμές και σε ανθρώπους.

enet

Ανακαλύφθηκε αντίσωμα που σταματά την εσωτερική αιμορραγία

Η ανακάλυψη ενός αντισώματος , από αμερικανούς επιστήμονες, που φαίνεται ότι σταματά την εσωτερική αιμορραγία, δίνει ελπίδες για τη σωτηρία σοβαρά τραυματιών, αλλά και για νέες θεραπείες που σχετίζονται με τον διαβήτη ή τις μολύνσεις.

Οι ερευνητές του Ιδρύματος Ιατρικής Έρευνας της Οκλαχόμα, υπό τον δρα Τσαρλς Έσμον, ανακάλυψαν ότι η πρωτεΐνη ιστόνη είναι κυρίως υπεύθυνη για τη ζημιά της αιμορραγίας και βρήκαν ένα συγκεκριμένο τύπο αντισώματος, που μπορεί να μπλοκάρει την ικανότητα της ιστόνης να προκαλεί το πρόβλημα.

Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε νέους τρόπους θεραπείας και άλλων ασθενειών, αλλά και σοβαρών τραυματισμών.

Η ανακάλυψη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, σύμφωνα με το BBC, βασίστηκε αρχικά σε πειράματα σε ποντίκια και τα αποτελέσματά της στη συνέχεια πρόκειται να επιβεβαιωθούν σε πιθήκους και ανθρώπους.

Επειδή οι ιστόνες είναι παρόμοιες σε όλα τα θηλαστικά, οι επιστήμονες περιμένουν ότι θα έχουν εξίσου ευεργετικά αποτελέσματα και στις αιμορραγίες των ανθρώπων.

Σημειώνεται ότι η ιστόνη συνήθως βρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου, γύρω από το μόριο του DNA, βοηθώντας το τελευταίο να διπλώνει και να αποκτά το χαρακτηριστικό σχήμα της διπλής έλικας. Όταν το κύτταρο υφίσταται ζημιά από τραύμα ή ασθένεια, η ιστόνη απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος, επιτείνοντας τη ζημιά, καθώς καταστρέφει τα αιμοφόρα αγγεία και επιδεινώνει την αιμορραγία, καθιστώντας την ανεξέλεγκτη και απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.

Επίσης έχει παρατηρηθεί από τους επιστήμονες ότι ασθενείς με αυτό-άνοσα νοσήματα δημιουργούν αντισώματα κατά της ιστόνης στον πυρήνα των κυττάρων τους, χωρίς να είναι γνωστό γιατί αυτό συμβαίνει. Οι αμερικανοί ερευνητές δοκίμασαν αυτά τα αντισώματα σε ποντίκια που έπασχαν από σήψη (μόλυνση του αίματος) και διαπίστωσαν ότι όντως σταμάτησε η τοξική δράση της ιστόνης και τα ποντίκια ανέκαμψαν.

(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

25.10.09

ΖΩΔΙΟ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΑΡΜΙΚΟ ΩΡΟΣΚΟΠΙΟ ΤΟΥ 2010

Σε προηγούμενες ζωές έχουμε διοχετεύσει την θέλησή μας στην
ανάπτυξη του προσωπικού τύπου αυτοέκφρασης.

Στην θετική πλευρά έχουμε προετοιμαστεί να χρησιμοποιήσουμε τα ταλέντα μας για το παγκόσμιο καλό και έχουμε αποδεχτεί αλλαγές οι
οποίες άλλαξαν την πορεία της ζωής μας σαν μέρος τους κοσμικού
σχεδίου. Μπορεί να έχουμε επιτύχει επίσης κάποιο επίπεδο
αυτο-αντίληψης, που μας διευκολύνει να αντιληφθούμε πότε η ανάγκη
μας για αναγνώριση ξεπέρασε τα όρια της ισορροπίας.

Στην αρνητική πλευρά έχουμε χρησιμοποιήσει τα ταλέντα μας -
και την αναγνώριση που αποκομίσαμε - για να κερδίσουμε και να
διατηρήσουμε την προσωπική μας δύναμη επάνω στους άλλους. Είναι
πιθανόν να έχουμε αντισταθεί έντονα σε κάθε απειλή εναντίον της
αυτοεκτίμησής μας με το να τρομοκρατούμε ή με το να απειλούμε
εκείνους που είναι γύρω μας και κατά αυτό τον τρόπο η αλαζονία
μας μπορεί να έρχεται μπροστά από την καλή υγεία εκείνων που
βρήσκονται υπό την φροντίδα μας. Αν η περιφάνεια μας δέχτηκε
κάποιο χτύπημα, μπορεί να είμασταν ανίκανοι στο να υποχωρήσουμε
ευγενικά, να γίναμε πικρόχολοι και να αναζητούσαμε εκδίκηση από
εκείνους που θεωρούσαμε υπαίτιους για την αποτυχία μας. Μπορεί να
μην βλέπαμε το μέγεθος της αλαζονίας μας και το επιβλαβές της
αποτέλεσμα επάνω στη ζωή μας, θεωρώντας πως οι δυσκολίες μας
προκαλούνταν από άλλους και όχι από τους εαυτούς μας.

Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε να παίζουμε
τον ρόλο μας σύμφωνα με την παγκόσμια καθοδήγηση - να μάθουμε πως
δεν υπάρχει κανένας λόγος να παλεύουμε για να διατηρήσουμε ένα
συγκεκριμένο "προφίλ" ή για να αποκομίσουμε αναγνώριση, μια και
θα κερδίσουμε αυτομάτως την ευκαιρία να εκφράσουμε τα ταλέντα μας
στον κόσμο όταν εναρμονιστούμε με την παγκόσμια βούληση.

Το κάρμα για το 2010

1. Ως προς το βαθμό που κατέχουμε καλή αυτο-αντίληψη και την
ικανότητα για διάγνωση θα είμαστε τώρα προικισμένοι με την
δυνατότητα να καταλαβαίνουμε πότε μία συγκεκριμένη οδός
αυτοέκφρασης έχει φθαρεί και πότε χρειάζεται να ακολοθήσουμε μία
διαφορετική πορεία στη ζωή.

- Ως προς το βαθμό που είμαστε ικανοί να αφήσουμε το παρελθόν
πίσω μας απορρίπτοντας άκαρπες μορφές συμπεριφοράς, θα βρούμε
σχετικά εύκολο το να αναγνωρίσουμε και να απορρίψουμε αισθήματα
θυμού και στεναχώριας που προκαλούνται από χτυπήματα στον εγωισμό
μας, γεγονός που μας επιτρέπει έτσι να προσαρμοστούμε πιο άνετα
στις αλλαγές στην ζωή.

- Ως προς το βαθμό που είμαστε εναρμονισμένοι με την παγκόσμια
βούληση και είμαστε πρόθυμοι να λειτουργήσουμε σαν κανάλια θείας
ενέργειας:

- οι δυνάμεις του χαρίσματός μας θα μας επιφέρουν αναγνώριση
στον τομέα της αυτοέκφρασής μας,
- μπορεί να κατέχουμε θεραπευτική δύναμη επειδή είμαστε ικανοί
να προκαλούμε θετική αλλαγή στο περιβάλον μας διαμέσω της
αυτοέκφρασής μας, δηλ. μέσω της ικανότητάς μας που
αντιπροσωπεύεται από τη θέση του Ηλιου μας ή του Πλούτωνα.
- Ο πατέρας μας πιθανόν να είναι δυνατός και άξιος εμπιστοσύνης
και μπορει ο ίδιος να κατέχει κάποιο είδος θεραπευτικής δύναμης.
Εν πάση περιπτώσει μπορεί να μας ενθαρύνει προς την θετική αλλαγή
του εαυτού μας με το παράδειγμα και όχι με την πίεση.

2. Ως προς το βαθμό που δεν είμαστε ακόμα εναρμονισμένοι με
την παγκόσμια βούληση και φοβόμαστε μήπως χάσουμε τον έλεγχο του
πεπρωμένου μας:

- μπορεί να υποφέρουμε από μια έντονη αλλά συχνά μη
αναγνωρίσιμη αίσθηση ανασφάλειας εξαιτίας της έμμονης
ανάγκης για αναγνώριση και από ένα ενδόμυχο φόβο πως μπορεί
να αποτύχουμε στο να κερδίσουμε τέτοια αναγνώριση ή πως
φτιαχτήκαμε για να νιώθουμε άχρηστοι,

- μπορεί να αποφεύγουμε να εκφράζουμε τα δημιουργικά μας
ταλέντα από το φόβο των χτυπημάτων στον εγωισμό μας, γεγονός
που καταλήγει στην εσωτερική ένταση και σε μια αίσθηση
απομόνωσης,

- μπορεί να φοβόμαστε μήπως χάσουμε τον πατέρα μας ή τον
σύντροφό μας (μια και συμβολίζει την δική μας
αυτοεκφραζόμενη παρόρμηση όσον αφορά τον Ηλιο).
- Οπου κατά το παρελθόν έχουμε χρησιμοποιήσει την θέλησή μας για να εξουδετερώσουμε άλλους προς προσωπικό μας όφελος, μπορεί τώρα να συναντηθούμε με άτομα, ιδιαίτερα άντρες, που τοποθετούν την
προσωπική τους έπαρση μπροστά από την ευτυχία μας. Συχνά μπορεί
να βρεθούμε στο έλεος ενός αλύγιστου πατέρα τον οποίο θα νιώθουμε
ανίκανοι να προκαλέσουμε. Μπορεί επίσης να μαγνητιστούμε από έναν
σύντροφο ο οποίος αντανακλά τα ίδια χαρακτηριστικά και ο οποίος
μπορεί να συνεχίσει να εμποδίζει την αυτοέκφρασή μας.

- Οπου έχουμε γίνει αλύγιστοι εξαιτίας της ανάγκης μας να
διατηρήσουμε τον εγωισμό μας (αλλά είμαστε συχνά ανίκανοι να
αναγνωρίσουμε την σκληρότητά μας):

- μπορεί να υποφέρουμε από χτυπήματα στην περηφάνεια μας
υπό την έννοια ότι είμαστε υποχρεωμένοι να διακόψουμε εκείνη
τη μορφή αυτοέκφρασης που σήμαινε πολλά για εμάς ή ότι
εξευτελιζόμαστε σε αυτό τον τομέα,

- μια και η τεκνοποίηση είναι μια σημαντική μορφή
αυτοέκφρασης, μπορεί να βιώσουμε μια ρήξη ανάμεσα σε εμάς
και τα παιδιά μας ή την εγκατάλειψη από τα παιδιά μας,

- η απώλεια του πατέρα μας ή των ανδρών στην ζωή μας μπορεί να
είναι υπερβολικά επώδυνη, μια και τέτοιοι άνδρες συμβολίζουν
συχνά το δικό μας δυναμισμό όσον αφορά τον Ηλιο,

- μπορεί να αντιμετωπίζουμε δυσκολία στο να αναγνωρίσουμε και
να εξαλείψουμε τον θυμό ή την βαθεία θλίψη που προκαλούνται
από χτυπήματα στον εγωισμό μας ή που σχετίζονται με άνδρες,
ιδιαίτερα με τον πατέρα μας, και που οδηγούν στη δημιουργία
οργής και πικρίας και σε μερικές περιπτώσεις ασθένειας.

Η πρόκληση ΓΙΑ ΤΟ 2010

1. Να αναλογιστούμε το βαθμό στον οποίο επαναλαμβάνουμε αρνητικές
μορφές προηγούμενης ζωής.

2. Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί να αντιμετωπίζουμε σαν αποτέλεσμα της ανασφάλειάς μας και
της αμυντικότητας, των χτυπημάτων στον εγωισμό μας, της απώλεια
των ανδρών, της κυριαρχία από τον πατέρα ή τον σύντροφο.

3. Να αναλογιστούμε κατά πόσο καθοδηγούμαστε από την επιθυμία να
ακολουθήσουμε την παγκόσμια βούληση - σαν αντίθεση προς την
επιθυμία για προσωπική δύναμη - κατά τη χρήση των ξεχωριστών μας
ταλέντων και ικανοτήτων και της αναγνώρισης που αποκομίζουμε από
αυτά.

4. Να ξεπεράσουμε τον φόβο της απώλειας ελέγχου, να μάθουμε να
εμπιστευόμαστε και να ανοίγουμε τους εαυτούς μας περισσότερο στους
άλλους κατά την έκφραση των δημιουργικών μας ταλέντων.

5. Να φυλαγόμαστε από το να φανερώνουμε - και να αποδίδουμε σε
άλλους - δυσάρεστες μορφές αυτοέκφρασης τις οποίες δεν μπορούμε
να αναγνωρίσουμε ή φοβόμαστε να εκφράσουμε στους εαυτούς μας.

6. Να αντιμετωπίσουμε, να εκφορτίσουμε και να μεταλλάξουμε τα
"αρνητικά" αισθήματα που απορρέουν από χτυπήματα στον εγωισμό μας.
Οι μελέτες και οι θεραπείες αυτο-αντίληψης, και η συμμετοχή σε
θεραπευτικές ομάδες θα μας βοηθήσουν σε αυτόν το σκοπό.

Το άγνωστο 1940

Κάθε πόλεμος, ακόμη κι ο πιο δίκαιος και αμυντικός, έχει μια εμφύλια διάσταση.

Οχι με την αφηρημένη φιλοσοφική προσέγγιση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι, σε τελική ανάλυση, αδέρφια. Αλλά επειδή στις ανθρώπινες κοινωνίες υπάρχουν πάντοτε κάποιοι τους οποίους οι καθοδηγητές τής πολεμικής προσπάθειας ταυτίζουν με τον εχθρό ή θεωρούν εμπόδιο στον αγώνα του έθνους.

Η μεταχείριση αυτού του (υπαρκτού ή δυνάμει) «εσωτερικού εχθρού» ποικίλλει από σύρραξη σε σύρραξη, ανάλογα με την ένταση του κινδύνου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθεστώτος κάθε εμπόλεμης χώρας.

Στις δημοκρατικές π.χ. και συνάμα ρατσιστικές ΗΠΑ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, 80.000 αμερικανοί πολίτες ιαπωνικής καταγωγής και 40.000 ιάπωνες μετανάστες πρώτης γενιάς κλείστηκαν το 1942 «προληπτικά» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι (λευκοί) αμερικανοί πολίτες γερμανικής καταγωγής είχαν σαφώς καλύτερη τύχη: ως φαντάροι, στάλθηκαν, απλώς, να πολεμήσουν τους Γιαπωνέζους στον Ειρηνικό ωκεανό κι όχι τους «ομόφυλούς» τους στην Ευρώπη.

Στην εξίσου δημοκρατική Γαλλία, πάλι, 600.000 γερμανόφωνοι πολίτες απομακρύνθηκαν αναγκαστικά το 1939-40 από τις παραμεθόριες περιοχές της Αλσατίας και της Λωραίνης για λόγους «εθνικής ασφαλείας».

Ο ελληνοϊταλικός κι ελληνογερμανικός πόλεμος του 1940-41 δεν θα μπορούσε ν' αποτελέσει εξαίρεση. Από τη στιγμή, μάλιστα, που η διεξαγωγή του καθοδηγούνταν από τη φασίζουσα δικτατορία της 4ης Αυγούστου, η προληπτική καταστολή του «εσωτερικού εχθρού» δεν μπορούσε παρά να πάρει ολοκληρωτικές διαστάσεις.

Η επίσημη εκδοχή

Η εσωτερική αυτή διάσταση του «έπους του σαράντα» έχει, ωστόσο, διαγραφεί εντελώς από τη συλλογική μνήμη. Αποτελεί θέμα ταμπού, όχι μόνο για τους οπαδούς μιας «εθνικά καθαρής» Ιστορίας, αλλά και για το «μετα-αναθεωρητικό» ρεύμα που υπερπροβάλλει τις εμφύλιες συγκρούσεις της κατοχικής περιόδου, με στόχο την απονομιμοποίηση της εαμικής Αντίστασης - όχι όμως και της «συντεταγμένης», εθνικόφρονος Πολιτείας.

*Ας επιστρέψουμε, όμως, στην καταστολή του «εσωτερικού εχθρού» το 1940-41. Μια πρώτη, γενική εικόνα μας δίνουν οι επίσημες Ιστορίες των σωμάτων ασφαλείας της εποχής.

«Από της πρώτης στιγμής της κηρύξεως του πολέμου», διαβάζουμε στο λεύκωμα που εξέδωσε το 1961 για τα σαραντάχρονά της η Αστυνομία Πόλεων, «η Αστυνομία Αθηνών επεφορτίσθη, ως ήτο επόμενον, με σοβαρά εθνικά και κοινωνικά καθήκοντα. Συνέλαβε τους υπηκόους των χωρών του Αξονος, ως και τα εθνικώς ύποπτα άτομα, τα οποία, αφ' ενός μεν υπήρχε πιθανότης να κινηθούν κατασκοπευτικώς, αφ' ετέρου δε να δημιουργήσουν πνεύμα ηττοπαθείας εις τον πληθυσμόν. Το έργον τούτο, λίαν λεπτόν και δυσχερές, εξετελέσθη ταχύτατα, βάσει επιμελώς κατηρτισμένου σχεδίου» (σ. 65).

*Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι ο επίσημος ιστοριογράφος της Χωροφυλακής (επί χούντας), πανεπιστημιακός καθηγητής Απόστολος Δασκαλάκης:

«Επρεπε να συλληφθούν ή να τεθούν υπό αυστηράν επιτήρησιν οι δρώντες εις τα παρασκήνια και παρακολουθούμενοι έως τότε κομμουνισταί, ως και πάντα τα εν γένει ύποπτα και επικίνδυνα δι' ανατρεπτικήν ή υπονομευτικήν του εθνικού φρονήματος δράσιν άτομα. Το έργον τούτο η Χωροφυλακή επετέλεσε καθ' άπασαν την χώραν μετ' εκπληκτικής ταχύτητος, κατά το μέγιστον δε μέρος αυτήν την 28ην Οκτωβρίου. Ούτως, από της πρώτης ημέρας του πολέμου εδραιώθη η εσωτερική ασφάλεια, εξέλιπε πας κίνδυνος εις το εσωτερικόν και ο Ελληνικός Λαός με ακμαίον ηθικόν διεδήλωνεν αυθορμήτως τον ενθουσιασμόν του» («Ιστορία Ελληνικής Χωροφυλακής 1936-1950», Αθήναι 1973, τ. Α', σ. 86-7).

*Κάπως διαφωτιστικότερη για τα χαρακτηριστικά του «εσωτερικού εχθρού» είναι η διαταγή, βάσει της οποίας εξαπολύθηκε το ανθρωποκυνηγητό - οι απόρρητες «Κανονιστικαί Οδηγίαι επιστρατεύσεως των Σωμάτων Ασφαλείας» που είχε εκδώσει το 1939 ο υφυπουργός Ασφαλείας Κωνσταντίνος Μανιαδάκης και παραθέτει η επίσημη Ιστορία της Χωροφυλακής.

«Τα Σώματα Ασφαλείας», γράφει, «εν περιπτώσει επιστρατεύσεως:

*Φροντίζουσι δια την κατάπνιξιν και εξαφάνισιν πάσης αντιδραστικής ιδέας φιλειρηνικής και κατά του πολέμου και της υπάρξεως προπαγάνδας, υφ' οιονδήποτε πρόσχημα εν τη ημετέρα χώρα (Ορα οδηγίας υπ' αριθ. 7).

*Επιμελούνται της διώξεως του κομμουνισμού και της πολιτικής αντιδράσεως (Ορα οδηγίας υπ' αριθ. 11).

*Επιμελούνται της εφαρμογής των ισχυουσών διατάξεων κατά των ασκούντων προπαγάνδας (Ορα αριθ. 12).

*Επιφορτίζονται με την υποχρέωσιν της αυστηράς παρακολουθήσεως των εν τη ημετέρα χώρα εγκατεστημένων αλλοδαπών και μειονοτήτων (Ορα οδηγίας υπ' αριθ. 13)» (όπ.π., σ. 79-80).

Δυστυχώς, ο Δασκαλάκης δεν δημοσιεύει το κείμενο των επιμέρους «οδηγιών». Για την πληρέστερη επισκόπηση του ζητήματος πρέπει έτσι να καταφύγουμε σε άλλες πηγές.

«Κόκκινοι» και «ηττοπαθείς»

Με δεδομένο τον υστερικό αντικομμουνισμό της 4ης Αυγούστου, αλλά και την έντονα αντιμιλιταριστική κι αντιεθνικιστική δραστηριότητα των κομμουνιστών στο μεγαλύτερο μέρος του Μεσοπολέμου, η προληπτική εξουδετέρωση των οπαδών της αριστεράς ήταν μάλλον αναμενόμενη. Καθώς, μάλιστα, τα ενεργά μέλη του ΚΚΕ την 28η Οκτωβρίου βρίσκονταν είτε σε φυλακές κι εξορίες είτε σε βαθιά παρανομία, η εκκαθάριση επικεντρώθηκε σε όσους είχαν παλιότερα «μολυνθεί» από τον «ιό» του «μπολσεβικισμού» ή είχαν συμμετάσχει ενεργά στο εργατικό κίνημα. Η τοποθέτηση του φυλακισμένου Ζαχαριάδη υπέρ του πολέμου κι η ενθουσιώδης συστράτευση πολλών αριστερών κατά του εισβολέα ελάχιστα επηρέασαν αυτό το κλίμα.

*«Ηταν όλος ο κρατικός μηχανισμός, ο Στρατός και η Χωροφυλακή, εμποτισμένοι με κακόβουλες συκοφαντικές αντιλήψεις από την προπαγάνδα της άκρας δεξιάς», θυμάται χαρακτηριστικά ένας συνδικαλιστής καπνεργάτης.

«Εβλεπαν τους καπνεργάτες και κάθε προοδευτικό με αποστροφή και δε θα ήταν υπερβολικό αν έλεγα με μίσος. Πολλοί από τους πατριώτες που έτρεχαν με ενθουσιασμό να καταταγούν στις μονάδες, βρέθηκαν σημαδεμένοι στα μητρώα του λόχου τους και το σημάδεμα αυτό σήμαινε την υποβάθμιση του πατριωτισμού τους».

»Οταν ύστερα από αφάνταστες ταλαιπωρίες κατόρθωσα να φτάσω στο λόχο μου, το όνομά μου ήταν υπογραμμισμένο με κόκκινη μελάνη. Αποτέλεσμα: δε με όπλισαν, αλλά με έριξαν στο Λόχο Σκαπανέων, όπου βρήκα πολλούς άλλους πατριώτες. Υπηρετήσαμε για πολύ με τους ανεπιθύμητους Τούρκους, Πομάκους και βουλγαρόφωνους. Υστερα από την επιφυλακτική αναγνώριση για το ειλικρινές ή όχι περιεχόμενο που είχε το γράμμα του Ζαχαριάδη, άλλους όπλισαν και άλλους έβαλαν να δουλεύουν σε οχυρωματικά και δημόσια έργα» (Γιώργος Πέγιος, «Από την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος της Καβάλας», Αθήνα 1984, σ. 124).

*Σε «πειθαρχικό λόχο» μουλαράδων κατέληξε κι ένας άλλος προπολεμικός κομμουνιστής, από τα Χανιά. Στο στρατολογικό γραφείο, ενημερώθηκε ότι «στο απολυτήριο είχαν κάμει ειδικό σημάδι πως είμαι κομμουνιστής και μου είπε να είμαι προσεκτικός».

Πριν η μονάδα του μπει στην Αλβανία, όλοι οι «χαρακτηρισμένοι» ειδοποιήθηκαν από τους αξιωματικούς πως θα εκτελεστούν με συνοπτικές διαδικασίες «αν χύσουν το δηλητήριό τους στις τάξεις του στρατού». Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου οι διακρίσεις σε βάρος τους ήταν φανερές, με κυριότερη την εξαίρεσή τους απ' τη διανομή της -πολύτιμης- «φανέλας του στρατιώτη» (Χρ. Ρουμελιωτάκης, «Γράμμα στο γιο μου από τον πόλεμο», Αθήνα 1981, σ. 12, 36-8 & 48-9).

*Μια δεύτερη κατηγορία διωχθέντων πολιτών ήταν όσοι θεωρήθηκαν από τις υπηρεσίες ασφαλείας του Μανιαδάκη ότι συνέβαλλαν στην καλλιέργεια αισθημάτων «ηττοπάθειας».

*Από τα αρχεία της Διοικήσεως Δυτικής Μακεδονίας πληροφορούμαστε π.χ. ότι στις 24.12.1940 προφυλακίστηκε ο 20χρονος Δ.Φ., κάτοικος Νυμφαίου Φλωρίνης και «τελειόφοιτος της εν Θεσ/νίκη Ρουμανικής Εμπορικής Σχολής», «ίνα δικασθή» από το Στρατοδικείο Κοζάνης «ως υπαίτιος του ότι κατά τας αρχάς Δεκεμβρίου 1940, ανεκοίνωσεν εις ιδιώτας πληροφορίες δυναμένας να εμβάλωσιν εις ανησυχίαν τους πολίτας ήτοι ότι "οι δικοί μας οπισθοχωρούν, νικήθηκαν από τους Ιταλούς και οι Ιταλοί βάλανε δύναμη μεγάλη κ.τ.λ."».

*Η «προστασία» της ηρεμίας του κοινού πήρε ενίοτε κωμικές διαστάσεις: Σαράντα μέρες μετά την επιστροφή του από την εξορία, ο άκρως εθνικόφρων απόστρατος βενιζελικός στρατηγός Στυλιανός Γονατάς μεταφέρθηκε στις 20.2.1941 από όργανα της Ειδικής Ασφάλειας στο Ελληνικό, όπου και παρέμεινε «εν απομονώσει και υπό φρούρησιν».

Οπως διαβάζουμε στην απόφαση της Επιτροπής Δημοσίας Ασφαλείας, η ήπια «εκτόπιση» του γηραιού πολιτικού έγινε «διότι η παρουσία του εις Αθήνας και αι συναντήσεις αυτού μετά διαφόρων προσώπων, δημιουργούσι φήμας μη εποικοδομητικάς της απολύτου γαλήνης, της οποίας έχει ανάγκην η Χώρα, ίνα αντιμετωπίση τας κρισίμους περιστάσεις, τας οποίας διέρχεται».

Η «πέμπτη φάλαγγα»

*Η εξουδετέρωση των πρακτόρων του αντιπάλου, πραγματικών ή εικαζόμενων, αποτελεί πάγιο συστατικό στοιχείο κάθε πολέμου. Για την έκταση που πήρε η εφαρμογή του μέτρου στην Ελλάδα το 1940-41, αποκαλυπτικός είναι ο επίσημος ιστοριογράφος της Αστυνομίας Πόλεων (και στέλεχος του διαβόητου «Μηχανοκινήτου» επί Κατοχής), Νικόλαος Αρχιμανδρίτης:

*«Την 28.10.1940 συνελήφθησαν εντός 2 ωρών άπαντα τα εν τη περιοχή της Πρωτευούσης μέλη των ιταλικών δικτύων κατασκοπείας και προπαγάνδας ως και έτεροι χίλιοι Ιταλοί ύποπτοι, μέχρι δε της 13 ώρας της 6ης Απριλίου [1941] άπαντα τα μέλη των υφισταμένων εννέα Γερμανικών δικτύων κατασκοπείας και προπαγάνδας και άπαντες οι Γερμανοί ύποπτοι, 3.500 εν συνόλω» («Αστυνομικά Χρονικά», 1.11.1954, σ.1680).

Ο ίδιος μας πληροφορεί επίσης ότι «ελήφθησαν δηλώσεις αποκηρύξεως της Ιταλικής Ιθαγενείας εκ μέρους χιλιάδων Ιταλών». Προφανώς, αξιοποιήθηκε η πλούσια πείρα της ειρηνικής περιόδου στον ίδιο τομέα.

*Η μεταχείριση των ιταλών υπηκόων υπήρξε, πάντως, ηπιότερη: «Οι ιταλικές οικογένειες οδηγήθηκαν υπό περιορισμό στο χώρο της ιταλικής πρεσβείας», σημειώνει στις 28 Οκτωβρίου στο ημερολόγιό του ο αμερικανός Λέρντ Αρτσερ, διευθυντής, τότε, του «Ιδρύματος Εγγύς Ανατολής». Μεταξύ των συλληφθέντων, πάντως, συγκαταλεγόταν τουλάχιστον «μια οικογένεια Εβραίων, που είχαν διαφύγει από την Ιταλία για να αποφύγουν τις διώξεις εναντίον της φυλής τους».

Πέντε μέρες αργότερα, ο ίδιος πληροφορείται πως «το προσωπικό της πρεσβείας μαζί με άλλους 240 Ιταλούς φεύγουν σήμερα από την Ελλάδα». Καταγράφει, μάλιστα, και μια περίεργη εκδήλωση αβροφροσύνης του Μεταξά προς τον Αξονα: «Αρχικά επρόκειτο να φύγουν 300, αλλά οι Γερμανοί ζήτησαν 60 θέσεις για δικούς τους» («Βαλκανικό Ημερολόγιο 1936-1941», Εστία, Αθήνα 1993, σ. 174 & 184).

Οι έλληνες πολίτες που στοχοποιήθηκαν από τις υπηρεσίες του Μανιαδάκη υπήρξαν φυσικά λιγότερο τυχεροί, όπως διαπιστώνουμε από το (επίσης δημοσιευμένο) ημερολόγιο του Χριστόφορου Χρηστίδη: «1 Μαΐου 1941. Ηλθε να με δει ο Φώκος Δημητριάδης. Συνάντησε κάποιον, που χωρίς κανένα λόγο ήταν σε ελληνικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Αν όσα του διηγήθηκε είναι αλήθεια, οι κρατούμενοι πέρασαν πάρα πολύ άσκημα από τους χωροφύλακες, που επιπλέον τους εκμεταλλεύτηκαν αγρίως. Φοβούμαι πως, παρά τις υπερβολές, θα έχουν γίνει θλιβερά έκτροπα» («Χρόνια Κατοχής», Αθήνα 1971, σ. 7).

*Κάπως γνωστότερη έχει γίνει, τα τελευταία χρόνια, η «προληπτική» καταστολή των γλωσσικών και εθνικών πληθυσμιακών ομάδων που θεωρήθηκαν ύποπτες για συμπάθεια προς τον εισβολέα. Με εξαίρεση την ξεχασμένη σήμερα -αλλά σχετικά πολυπληθή τότε- ιταλική μειονότητα της Κέρκυρας και της Πάτρας (βλ. διπλανή στήλη).

Σε Θεσπρωτία και Μακεδονία

*Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας αριθμούσαν το 1940 κάπου 20.000 άτομα. Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, οι αρχές συνέλαβαν κι εξόρισαν δεκάδες προκρίτους, ανάμεσά τους και μετριοπαθείς προσωπικότητες φιλικές προς την ελληνική διοίκηση. Μετά την ανακατάληψη της περιοχής απ' τον ελληνικό στρατό στα μέσα Νοεμβρίου, και ως απάντηση στη συνεργασία μελών της μειονότητας με τον ιταλικό στρατό, οι εκτοπίσεις γενικεύτηκαν κι εκατοντάδες στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

«Μόλις έφυγαν οι άντρες για εξορία», θυμάται ένας θεσπρωτός συγγραφέας, «τα έκτροπα σε βάρος των Μουσουλμάνων συνεχίστηκαν με διάφορες μορφές. Με το πρόσχημα της δήθεν ανάκρισης, καλούσαν στα γραφεία τους τις όμορφες χανούμισες και τις βίαζαν. Ορισμένοι χριστιανοί κάτοικοι οργίασαν. Οι λεηλασίες σπιτιών, οι αρπαγές ζώων φανερές. Οι βιασμοί κοριτσιών και γυναικών πολλοί και επώνυμοι. Η βίαιη έκδοση Μουσουλμανίδων, από ορισμένα χωριά, σε δημόσιους λειτουργούς, μεγάλη» (Γ. Σάρρας, «Μνήμες της τραγικής περιόδου», Αθήνα 2001, σ.52-3). Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής, στα χρόνια της Κατοχής, είναι γνωστές.

*Παρόμοια μεταχείριση -με ανάλογα αποτελέσματα- επιφυλάχθηκε και στους σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας, που το 1940 υπολογίζονταν μεταξύ 160.000 και 200.000.

«Η κήρυξις του ελληνοϊταλικού πολέμου και η διεξαγωγή αυτού», γράφει στην ημιεπίσημη ιστορία της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ο κατοχικός Διευθυντής Νομαρχιών Μακεδονίας Αθανάσιος Χρυσοχόου, «έδωσαν αφορμήν εις την ελληνικήν κυβέρνησιν να επιληφθή της αντιμετωπίσεως του εσωτερικού τούτου προβλήματος, ως πρόχειρος δε λύσις εξευρέθη ο εις το εσωτερικόν της Ελλάδος εκτοπισμός των υπόπτων. Ελήφθησαν αψυχολόγητα και εν πολλοίς άδικα μέτρα, παρασύραντα εις εκτοπισμούς ακραιφνείς Ελληνας» («Η Κατοχή εν Μακεδονία», τ.Β1, Θεσ/νίκη 1950, σ. 15).

Ο ίδιος αναφέρει ότι, «εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι θεωρηθέντες ύποπτοι ελήφθησαν εξ όλων των χωρίων, εις ά ωμιλείτο το σλαυόφωνον ιδίωμα». Θεωρεί δε πως το μέτρο τελικά εξυπηρέτησε τη βουλγαρική προπαγάνδα, αποξενώνοντας τους κατοίκους αυτών των περιοχών απ' το ελληνικό κράτος.

*Την ίδια άποψη συμμερίζονται οι παρατηρητές της εποχής, είτε πρόκειται για εαμίτες είτε για εθνικόφρονες.

«Ενώ όλαι ηλικίαι ευρίσκοντο από την πρώτη στιγμή και εις την πρώτην γραμμήν υπό τα όπλα», γράφει π.χ. τον Ιανουάριο του 1944 στον εξόριστο πρωθυπουργό Τσουδερό ο Δημ. Λαμπράκης, «την ημέραν της ενάρξεως του πολέμου συνελήφθησαν και εξετοπίσθησαν εκατοντάδες πατέρες και αδελφοί των στρατιωτών. Παρά πάσαν ενέργειαν εκρατήθησαν πεισμόνως μέχρι τέλους, μολονότι τα παιδιά των επολεμούσαν εις τα Αλβανικά βουνά και πολλοί ετραυματίζοντο, εφονεύοντο, ηνδραγάθουν».

*Ο δε Γεώργιος Μόδης, αφού περιγράφει εκτενώς στα απομνημονεύματά του την αδυναμία του να εμποδίσει τις εκτοπίσεις (σ. 391-3), καταλήγει στην πικρή διαπίστωση πως «αποδειχθήκαμε άλλη μια φορά ανίκανοι να διοικήσουμε λαούς».

Φάκελοι πολλαπλής χρήσης

Η αυξημένη «επαγρύπνηση» του μεταξικού καθεστώτος κατά του «εσωτερικού εχθρού» είχε κάποιες απρόβλεπτες συνέπειες.

Μια απ' αυτές ήταν η αντιστροφή της χρήσης των υπηρεσιακών φακέλων, που στις χαώδεις στιγμές της κατάρρευσης του μετώπου έπεσαν σε λάθος χέρια.

*«Πλείστοι αστυνομικοί διέπραξαν εγκληματική επιπολαιότητα να εγκαταλείψουν έκθετα τα εμπιστευτικά αρχεία των (Φλώρινα, Αμύνταιον)», διαβάζουμε σε επιστολή του Δημητρίου Λαμπράκη προς την εξόριστη κυβέρνηση (1944). «Οι Βούλγαροι έσπευσαν άμα τη εισόδω των Γερμανών να τα λάβουν και να επιδεικνύουν εις τους διστακτικούς και αμφιρρέποντας ταύτα, εις τα οποία ανεγράφοντο και ούτοι ως ύποπτοι» (ΓΑΚ/Αρχείο Εμμ. Τσουδερού, φ. Ε16).

*Το γεγονός επιβεβαιώνεται από «σημείωμα» της Υπηρεσίας Αλλοδαπών (22.7.1941) που φυλάσσεται στο ΕΛΙΑ: «Η Νομαρχία Φλωρίνης αναφέρει ότι περιήλθον εις τας Βουλγαρικάς αρχάς και διά τούτων εις τας Γερμανικάς όλοι οι φάκελλοι και οι ονομαστικοί κατάλογοι των υπόπτων και ως Βουλγάρων χαρακτηριζομένων, ούτω βάσει των στοιχείων τούτων θα ζητηθή η λειτουργία Βουλγαρικών Σχολείων και Εκκλησιών».

*«Η βουλγαρική προπαγάνδα είχε τις εγκληματικές συλλήψεις [του 1940-41] τρομερόν όπλο εναντίον μας», συνοψίζει ο Φλωρινιώτης Γεώργιος Μόδης. «Η Χωροφυλακή της έδωσε και ένα άλλο: Διοικήσεις και Υποδιοικήσεις στην φυγή τους, άφησαν έκθετα και τα εμπιστευτικά τους αρχεία. Δε θέλησαν να εξοδεύσουν και ένα σπίρτο και να τους βάλουν φωτιά. Και οι πράκτορες του Κομιτάτου τα πήραν και έδειχναν σ' ένα διστακτικόν ή και σταθερόν ιδικό μας την σελίδα όπου χαρακτηριζόταν "ύποπτος", "επικίνδυνος", "φανατικός Βούλγαρος" κ.λπ.» («Αναμνήσεις», Θεσσαλονίκη 2004, σ.393).

*Οι φάκελοι των «ύποπτων» Μακεδόνων δεν ήταν όμως το μοναδικό προϊόν των υπηρεσιών ασφαλείας που αξιοποίησε η βουλγαρική προπαγάνδα. Ερευνώντας τα αρχεία του βουλγαρικού ΥΠΕΞ, ανακαλύψαμε ένα φάκελο του 1940-44 με «ντοκουμέντα για τα εθνικά προβλήματα της Βουλγαρίας σε σχέση με τις εργασίες της προσεχούς ειρηνευτικής διάσκεψης, μετά το τέλος του πολέμου» (TsDA, f. 176k, op. 21, a.e. 2613). Το σημαντικότερο από τα έγγραφα που περιέχονται εκεί, και προορίζονταν να στηρίξουν τις βουλγαρικές αξιώσεις πάνω στην ελληνική Μακεδονία, είναι μια 17σέλιδη «στατιστική εθνολογική κατάστασις του [τότε] νομού Φλωρίνης».

*Καταρτισμένη το 1932 από το (ελληνικό) Β' Σώμα Στρατού, καταγράφει τόσο τον αριθμό των σλαβόφωνων κατοίκων ανά χωριό όσο και την ταξινόμηση των «εθνικών φρονημάτων» τους. Σε σύνολο 77.795 κατοίκων της επαρχίας Φλωρίνης, καταμετρούνται, έτσι, 60.288 «βουλγαρόφωνοι»: 11.554 «ελληνικής συνειδήσεως», 14.033 «βουλγαρόφρονες» και 34.701 «αμφίβολοι». Στην επαρχία Καστορίας, από τους 57.867 κατοίκους «βουλγαρόφωνοι» είναι οι 28.513: 10.418 «ελληνοσυνείδητοι», 4.986 «βουλγαροσυνείδητοι» και 13.109 «αμφίβολοι».

*Πώς να μην έτριβαν τα χέρια τους οι παραλήπτες αυτού του «εθνοπρεπούς» συλλογικού φακελώματος;

Η ξεχασμένη μειονότητα

Μια από τις πληθυσμιακές ομάδες που στις 28 Οκτωβρίου 1940 βρέθηκαν στο στόχαστρο των υπηρεσιών ασφαλείας ήταν, αναπόφευκτα, και οι ιταλικές παροικίες της Κέρκυρας και της Πάτρας.

Συγκροτημένες κατά κύριο λόγο από απόγονους πολιτικών προσφύγων των επαναστάσεων του 1848, οι κοινότητες αυτές αριθμούσαν τουλάχιστον 1.500 άτομα στην Κέρκυρα και 2.000-3.000 στην Πάτρα. Πολιτικά δεν διαφοροποιούνταν ιδιαίτερα από τον ελληνόφωνο περίγυρό τους, παρά την ύπαρξη οργανωμένων πυρήνων του ιταλικού φασιστικού κόμματος. Οι Ιταλοπατρινοί, άλλωστε, είχαν παίξει παλιότερα καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του τοπικού σοσιαλιστικού και αναρχικού κινήματος.

*Με το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου, το σύνολο αυτής της μειονότητας αντιμετωπίστηκε από τις αρχές ως de facto πέμπτη φάλαγγα. «Από της πρώτης ημέρας των εχθροπραξιών, η Αστυνομία της Κερκύρας προέβη εις την σύλληψιν και συγκέντρωσιν εντός του παλαιού φρουρίου απάντων των Ιταλικής καταγωγής Κερκυραίων και άλλων υπόπτων ή επικινδύνων διά την εθνικήν ασφάλειαν ατόμων. Το έργον τούτο ήχθη εις πέρας εντός ελαχίστου χρόνου», μας πληροφορεί χαρακτηριστικά το λεύκωμα της Αστυνομίας Πόλεων (σ. 19).

*Παρόμοιο ανθρωποκυνηγητό εξαπολύθηκε και στην Πάτρα: «Στις 5 το πρωί αστυνομικές δυνάμεις κυκλώσανε τη συνοικία του Αγίου Διονυσίου, όπου κατοικούσαν πολλοί Ιταλοπατρινοί, για να τους συλλάβουνε. Πιάσανε όμως τους πιο ακίνδυνους, γιατί οι οργανωμένοι φασίστες, ειδοποιημένοι από το τοπικό φάτσιο, δεν κοιμηθήκανε εκείνο το βράδι στα σπίτια τους». Οι συλληφθέντες «κλειστήκανε στις φυλακές του Μαργαρίτη και στη Μέση Σχολή» (Βασίλης Λάζαρης, «Πολιτική ιστορία της Πάτρας», τ. Β', Αθήνα 1986, σ. 403).

*Η καταδίωξη συνεχίστηκε όλο το Νοέμβριο. Με έγγραφό της προς τις κατά τόπους αστυνομικές αρχές, η Στρατιωτική Διοίκηση Πατρών διαβίβασε π.χ. στις 19.11.40 καταστάσεις «ιταλών το γένος προσώπων, κατοικούντων και διαμενόντων εν Πάτραις και εν τοις περιχώροις», τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, «δρώσιν αντεθνικώς, προπαγανδίζουν ιδέας και διασπείρουν φήμας προς τον σκοπόν να αποθαρρύνουν τον πληθυσμόν», ζητώντας την άμεση σύλληψή τους (όπ. π., τ. Γ', Αθήνα 1989, σ. 43).

*Αναλυτικές πληροφορίες παρέχει το πρόσφατα δημοσιευμένο «Ημερολόγιο» της τοπικής Χωροφυλακής (Ξενοφών Παπαευθυμίου, «Εδέχθημεν αεροπορικήν επιδρομήν», Πάτρα 2005). Ηδη από τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου οι σταθμάρχες ενημερώνονται «να ώσιν έτοιμοι να συλλάβουσι τους Ιταλούς βάσει καταστάσεων» και λίγο μετά περνούν στη δράση: «Κατά διαταγήν Υφυπουργείου Δημοσίας Ασφαλείας συνελήφθησαν άπαντες οι Ιταλοί μέχρι της 8ης πρωινής ώρας» (σ. 9). Το επόμενο διήμερο, ο επικεφαλής της Υποδιοίκησης πηγαίνει με 22 στρατιώτες στο Προάστειο, συλλαμβάνει 300 Ιταλούς και τους στέλνει «εις το στρατόπεδον συγκεντρώσεως εις Πάτρας» (σ. 10-11). Μεταξύ 4-30 Νοεμβρίου ασχολείται, τέλος, «με την εκκαθάρισιν της περιφερείας από κρυπτομένους ιταλούς υπηκόους και αλβανούς τοιούτους».

Υπήρξαν όμως και «παράπλευρα» θύματα: Στις 29.10.40 στα Ζαρουχλέικα «δύο στρατιώται καταδιώκοντες φεύγοντα Ιταλόν και πυροβολούντες, εφόνευσαν εξ αμελείας δύο γυναίκας» (σ. 10). Τρεις πάλι από τους 7 νεκρούς του ιταλικού βομβαρδισμού στις 2.11.40 ήταν Ιταλοπατρινοί (σ. 12).

*Εξίσου προδιαγεγραμμένο υπήρξε το τέλος αυτής της «αλλογενούς» μειονότητας. Ηδη από την άνοιξη του 1944 ο βρετανός πρεσβευτής Ρέτζιναλντ Λίπερ προεξοφλούσε πως «οι 2.000 περίπου Ιταλοί της Πάτρας δεν μπορούν να παραμείνουν» μεταπολεμικά στη χώρα (FO 371/43775, Leeper to Eden, 29.5.44, Νο 107). Την επαύριο της απελευθέρωσης καταγράφηκαν στην πόλη 1.943 άτομα, εργάτες κατά 90%, που περίμεναν μέρα με τη μέρα την εκδίωξή τους. «Τελικά το σύνολο σχεδόν των ιταλοπατρινών αναχώρησε για την Ιταλία, στα τέλη του Δεκέμβρη του 1945, με τις κορβέτες "Πάτραι" και "Θεσσαλονίκη", ενώ στην αχαϊκή πρωτεύουσα παρέμειναν μόνο εκατό οικογένειες» (Β. Λάσκαρης, όπ. π., τ. Δ', Πάτρα 1990, σ. 53-4).

*Συνοπτικότερες διαδικασίες υιοθετήθηκαν στην Κέρκυρα. Με την απελευθέρωση, η αστυνομία συνέλαβε όχι μόνο «τους ιταλούς υπηκόους, οίτινες διέπραξαν εγκλήματα κατά του λαού», αλλά και «τα λοιπά μέλη της ιταλικής παροικίας, προς πρόληψιν αυτοδικιών και αντεκδικήσεων εις βάρος των» (Λεύκωμα, σ. 19-20). Στις 13.10.44 πραγματοποιήθηκε «αυθόρμητο συλλαλητήριο» με αίτημα την εκδίωξή τους και με αποτέλεσμα τον εγκλεισμό τους στο φρούριο της πόλης. Τέλος, «στις 7 Νοέμβρη φορτωθήκανε σε νορβηγικό φορτηγό που στείλανε οι Αγγλοι και πήγανε στην Ιταλία» (Οδυσσέας-Κάρολος Κλήμης, «Ιστορία νήσου Κέρκυρας», Κέρκυρα 1992, σ. 174).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Απόστολος Δασκαλάκης, «Ιστορία Ελληνικής Χωροφυλακής 1936-1950»

(Αρχηγείον Χωροφυλακής, Αθήναι 1973).

Δίτομη επίσημη (κι εξιδανικευτική) παρουσίαση της δράσης του σώματος επί 4ης Αυγούστου, Κατοχής και Εμφυλίου. Συνοπτική περιγραφή της προληπτικής καταστολής του «εσωτερικού εχθρού» το 1940-41.

«Τα 40 χρόνια της Αστυνομίας Πόλεων»

(Λεύκωμα του περιοδικού «Αστυνομικά Χρονικά», Αθήναι 1961).

Σποραδικές πληροφορίες για την εξουδετέρωση «υπόπτων» και μειονοτικών κοινοτήτων στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Γιώργος Μαργαρίτης, «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες»

(Αθήνα 2005, εκδ. Βιβλιόραμα).

Η εξόντωση των Εβραίων και η εθνοκάθαρση των Τσάμηδων της Ελλάδας στη διάρκεια της Κατοχής.

Γιάννης Σάρρας, «Μνήμες της τραγικής περιόδου 1936-1945»

(εκδ. Στ. Βασιλόπουλος, Αθήνα 2001).

Εξαιρετικά ψύχραιμη περιγραφή (και) της αντιμετώπισης των Τσάμηδων στη διάρκεια του πολέμου.

Κολιόπουλος Ιωάννης κ.ά. «Η Φλώρινα στο έπος του Σαράντα»

(Θεσσαλονίκη 2008, εκδ. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών).

Συλλογή επίσημων «ημερολογίων» στρατιωτικών μονάδων και πλήρης αποσιώπηση των εκτοπίσεων και λοιπών κατασταλτικών μέτρων που επέστησαν οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες.

ΔΕΙΤΕ

«Ελα να δεις τον παράδεισο»

(Come see the Paradise) του Αλαν Πάρκερ (1990).

Η οδύσσεια των αμερικανών πολιτών ιαπωνικής καταγωγής στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία γυρίστηκε μετά την επίσημη συγγνώμη (μετά αποζημιώσεων) του αμερικανικού κράτους προς τους πάλαι ποτέ εκτοπισθέντες πολίτες του.

Η κληρονομιά του Διαφωτισμού

«Η αριστερά οφείλει να επανακτήσει τον φιλελευθερισμό ο οποίος της ανήκει»

Η γαλλική αριστερά μιλάει για την οικοδόμηση ενός «αντιφιλελεύθερου μετώπου». Στην Αμερική αντίθετα η λέξη «φιλελεύθερος» (liberal) σημαίνει αριστερός, αντίπαλος των νεοσυντηρητικών. Ποια είναι η σχέση της αριστεράς με τον φιλελευθερισμό; Η γαλλική εφημερίδα «Libe-ration» απηύθυνε αυτό το ερώτημα στον ισραηλινό ιστορικό Ζέεβ Στέρνχελ, τον συγγραφέα του σπουδαίου έργου «Ο αντι-Διαφωτισμός» (εκδόσεις «Πόλις», 2009). Ακολουθούν οι απαντήσεις του Στέρνχελ.

«Είναι αλήθεια ότι η λέξη "φιλελευθερισμός" παραπέμπει στον άγριο καπιταλισμό -ο οποίος πρέπει να καταπολεμηθεί ή μάλλον να τιθασευτεί- αλλά στον "φιλελευθερισμό" υπάρχουν επίσης οι φιλελεύθερες αξίες, που είναι αξίες ελευθερίας. Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι το πνευματικό περιεχόμενο του φιλελευθερισμού δεν ταυτίζεται με τις αξίες του καπιταλισμού. Η επανάσταση του 1789 ήταν μια φιλελεύθερη επανάσταση. Οι δύο επαναστάσεις που είχαν προηγηθεί, η αμερικανική και η αγγλική επανάσταση, ήταν φιλελεύθερες επαναστάσεις. Ο φιλελευθερισμός είναι ένας ευγενής όρος.

Ιστορικά, ο σοσιαλισμός είναι ο κληρονόμος αυτού του φιλελευθερισμού και δεν πρέπει να είναι ο νεκροθάφτης του. Και μάλιστα ο δημοκρατικός σοσιαλισμός -που τοποθετείται πιο αριστερά από τη σοσιαλδημοκρατία, η οποία δεν έχει πλέον και πολύ νόημα- συνδέει ακριβώς τις εξισωτικές αξίες του σοσιαλισμού με την ιδέα της ελευθερίας του φιλελευθερισμού.

Αν εξακολουθούμε να αναφερόμαστε σήμερα στον σοσιαλισμό, το κάνουμε επειδή δεν θεωρούμε ότι η ισότητα συνεπάγεται μείωση της ελευθερίας ή ότι η ελευθερία είναι αντίθετη προς την ισότητα. Το αληθινό νόημα της αριστεράς είναι ότι ελευθερία και ισότητα μπορούν να συμβαδίζουν.

Το να δηλώνει κανείς ότι είναι αντιφιλελεύθερος δεν σημαίνει μόνον ότι δηλώνει πως είναι αντικαπιταλιστής, αλλά σημαίνει ταυτόχρονα πως αντιτίθεται στις φιλελεύθερες αξίες. Αυτή είναι μια πολύ κακή υπηρεσία που προσφέρει στην αριστερά, στην ελευθερία, στη δημοκρατία, καθώς συνδέει τις διανοητικές και ηθικές αξίες του φιλελευθερισμού με την καπιταλιστική εκμετάλλευση του χειρότερου είδους.

Οι φιλελεύθερες επαναστάσεις -με πιο σημαντική από όλες τη Γαλλική Επανάσταση- άνοιξαν την εποχή της νεωτερικότητας. Αυτό που στον καιρό του Διαφωτισμού, τον 18ο αιώνα, αποτελούσε ένα διανοητικό διάβημα μεταφράστηκε με πολιτικούς όρους και δεν είναι τυχαίο που η ελευθερία θεμελιώθηκε και διατηρήθηκε σε αυτές τις χώρες. Οταν η γαλλική αριστερά φοβάται να υιοθετήσει τον όρο "φιλελευθερισμός", έχουμε μιαν ιδεολογική στρέβλωση: η αριστερά εγκαταλείπει τον όρο "φιλελεύθερος" στη δεξιά.

Χρειάζεται να τολμήσουμε να πούμε ότι η δεξιά δεν είναι φιλελεύθερη, αλλά είναι συντηρητική. Η αριστερά οφείλει να καταρρίψει αυτό το σκιάχτρο που επισείουν στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο ισχυρίζεται ότι αν θέλετε περισσότερη ισότητα θα χάσετε περισσότερη ελευθερία, ότι μια πιο δίκαιη κοινωνία είναι αυτόματα μια πιο αυταρχική κοινωνία. Η αριστερά πρέπει να καταδείξει ότι δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς μιαν αντίληψη της ισότητας. Η ελευθερία να κοιμόμαστε κάτω από τις γέφυρες δεν είναι ελευθερία. Η αριστερά οφείλει να επανακτήσει τον φιλελευθερισμό· της ανήκει.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η νεοσυντηρητική δεξιά καταγγέλλει τους φιλελεύθερους και τον φιλελευθερισμό ότι αντιπροσωπεύουν έναν κίνδυνο για τις δομές του κράτους, επικαλούμενη τον κομμουνισμό, τον Στάλιν, τον Μάο, τον Πολ Ποτ. Οταν λέει κανείς ότι είναι ντροπή το ότι 50 ή 60 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν διαθέτουν καμιά υγειονομική περίθαλψη και ότι αυτό πρέπει να αλλάξει στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η οποία προϋποθέτει μιαν ελάχιστη ιδέα ισότητας, θεωρείται αμέσως ένας επικίνδυνος επαναστάτης. Οι αμερικανοί νεοσυντηρητικοί τολμούν να λένε τώρα ότι τα κοινωνικά προγράμματα του New Deal του Φράνκλιν Ρούζβελτ οδηγούσαν την Αμερική σε ένα σοσιαλιστικό ή ακόμη και κομμουνιστικό καθεστώς, πράγμα που είναι ανόητο.

Αυτή η στρέβλωση των όρων συνδέεται με το μεγάλο ερώτημα που έθεσε ο Διαφωτισμός, το οποίο τίθεται και σήμερα: "Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος;". Είναι φυσικό οι άνθρωποι να προσδοκούν έναν καλύτερο κόσμο; Ή κάθε ουτοπία κινδυνεύει να καταλήξει σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, σε ένα Αουσβιτς ή ένα γκουλάγκ; Δεν υπάρχει κανένας μεθολογικός λόγος να σκεφτόμαστε ότι έχουμε φτάσει σε αυτό που η συντηρητική δεξιά, στη δεκαετία του '90 στις ΗΠΑ, αποκάλεσε "το τέλος της ιστορίας".

Η ιδέα που αναπτύχθηκε από τον Φράνσις Φουκουγιάμα είναι ότι έχουμε φτάσει στο τέρμα. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, άρα δεν μας απομένει παρά να διατηρούμε αυτό που υπάρχει. Η φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι το άριστο, η τελική νίκη ενάντια στον φασισμό και τον κομμουνισμό.

Ο καπιταλισμός είναι ένα ιδεώδες που επιτεύχθηκε. Το να προχωρήσουμε πέρα από αυτόν είναι ουτοπία και η ουτοπία είναι καταστροφή, Στάλιν κ.λπ.

Ο Διαφωτισμός, όμως, μας έμαθε ότι η απελευθέρωση του ατόμου είναι το άλφα και το ωμέγα μιας καλής κοινωνίας. Ο γαλλικός Διαφωτισμός και ο σύμμαχός του ο Καντ, ο Βολτέρος, ο Ρουσό, οι εγκυκλοπαιδιστές σφυρηλάτησαν όλοι μαζί μιαν ιδεολογία, η οποία είναι πάνω απ' όλα μια πολεμική μηχανή εναντίον της απολυταρχίας και εναντίον του ολοκληρωτισμού. Ενας σοσιαλισμός που δεν θεμελιώνεται πάνω στις αξίες του Διαφωτισμού δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτές οι αξίες συγκροτούν το θεμέλιο της ελευθερίας και της αυτονομίας του ατόμου. Για τους νεοσυντηρητικούς, τους εχθρούς του Διαφωτισμού, ισχύει το αντίθετο: το άτομο δεν είναι αυτόνομο, αλλά είναι ένα εργαλείο στα χέρια της κοινωνίας ή του έθνους. Ο σταλινικός αυταρχισμός, με τη λατρεία του κράτους και της πολιτικής ισχύος, θα επαναλάβει τις ιδέες του αντι-Διαφωτισμού (...)». *

24.10.09

( ΑΝ )ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΦΑΚΗΣ

Κυκλοφορησε,εχθες,μετα απο 24 χρονια το ιστορικο περιοδικο ΕΠΙΚΑΙΡΑ,απο τις εκδοσεις Λιβανη.Ωραιο στησιμο,καλες πεννες και ενδιαφερουσα θεματολογια.Εχει και ζωδια απο τον Κωστα Λεφακη.Παρουσιαση και κειμενα παλαιομοδιτικα.Μια συμβουλη στους υπευθυνους του περιοδικου.Πολιτικη αστρολογια θελει το περιοδικο και οχι χαζοχαρουμενες προβλεψεις.Το πειραμα εχει γινει και στο παρεθλον με το πολιτικο περιοδικο ΦΛΑΣ,με εκδοτη τον Σωκρατη Κοκκαλη.Στο περιοδικο εκεινο,εγραφα πολιτικη αστρολογια,για πρωτη φορα σε Ελλαδα αλλα και σε ολο τον κοσμο.Κυριοι των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ.Ψαχτε λιγο το διαδικτυο και θα βρειτε σοβαρους αστρολογους που μπορει να σας γραφουν πολιτικη αστρολογια σε εβδομαδια βαση.

Το Logicomix είναι σοβαρό μυθιστόρημα με μορφή κόμικς

Ούτε μήνας δεν είχε περάσει -κυκλοφόρησε την 7η Σεπτεμβρίου- από την αγγλόφωνη έκδοση του γκράφικ νόβελ «Logicomix» του δικού μας Απόστολου Δοξιάδη, από τον βρετανικό οίκο «Bloomsbury».

Κι όμως. Σκαρφάλωσε στην τέταρτη θέση στον κατάλογο των γκράφικ νόβελ τού αγγλικού ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου Amazon και στην έκτη θέση των μπεστ σέλερ όλων των κατηγοριών του αμερικανικού! Εχει πάρει τέτοια φόρα, που δεν άργησε να ανέβει στην πρώτη θέση της γκράφικ νόβελ λιστ των «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Το μυθιστόρημα σε μορφή κόμικς, με θέμα την περιπέτεια της Λογικής, του οποίου η συγγραφή κράτησε επτά χρόνια, συνυπογράφεται από τον θεωρητικό της Πληροφορικής στο Μπέρκλεϊ, Χρίστο Χ. Παπαδημητρίου και τους κομίστες Αλέκο Παπαδάτο και Αννι Ντι Ντόνα. Η διεθνής απήχηση του «Logicomix» είχε διαφανεί ήδη από την ελληνική έκδοσή του, τον περασμένο Οκτώβριο, από τις εκδόσεις «Ικαρος». Από εκεί το αλίευσε ο βρετανικός εκδοτικός οίκος, για να γίνει το πρώτο γκράφικ νόβελ του καταλόγου του.

Μετά την έκδοση στη Μ. Βρετανία, το βιβλίο ακολούθησε μια «τρελή» και απρόσμενη πορεία υποδοχής σε μεγάλα διεθνή έντυπα («Independent», «Guardian», «Observer», «Times», «New York Times», «Financial Times»). Υποχρέωσε τον μεγάλο Αμερικανό πολιτικό επιστήμονα, θεατρικό συγγραφέα και ακτιβιστή, Χάουαρντ Ζιν, να το χαρακτηρίσει «σπάνιο και πνευματικό καλλιτεχνικό επίτευγμα, που θα επιτρέψει στους αναγνώστες να εξερευνήσουν γνωστικά πεδία που θεωρούσαν απαγορευμένα».

Αναλυτικότερα, το «Logicomix» είναι ένα από τα πρώτα εικονογραφημένα μυθιστορήματα στην Ελλάδα. Αποπειράται, και το καταφέρνει με τους καλύτερους όρους, να δείξει τον αγώνα των μεγάλων μαθηματικών στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα να θεμελιώσουν την επιστήμη στους κανόνες της λογικής. Τελικώς, οι προσπάθειες του Ράσελ, του Φρέγκε, του Βίτγκενσταϊν και του Γκέντελ απέβησαν άκαρπες. Η λογική τούς οδήγησε εκτός επιστήμης ή εντός του ψυχιατρείου.

Περιμένατε, κ. Δοξιάδη, να έχει το βιβλίο σας τέτοια αποδοχή;

«Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να πάει καλά, αλλά αυτές οι επιδόσεις με εξέπληξαν. Ευχάριστα, βέβαια!»

Πού εκτιμάτε ότι οφείλεται η επιτυχία του;

«Στο βαθμό που η επιτυχία ερμηνεύεται λογικά, πιστεύω ότι πρέπει να αναζητηθεί σε κάποιες ιδιαιτερότητες του γκράφικ νόβελ. Αν και είναι πολύ νέα φόρμα, έχει ήδη κατακτήσει μια ουσιαστική ωριμότητα εκφραστικών μέσων. Κι όμως, κινείται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, κυρίως στη θεματική των "υπερηρώων", είτε στην παραδοσιακή εκδοχή είτε στη μεταμοντέρνα αμφισβήτησή τους, όπως στο "Watchmen" του Αλαν Μουρ ή το "The Dark Knight Returns" του Φρανκ Μίλερ. Αντίθετα, το "Logicomix" υιοθετεί μια θεματική σοβαρού μυθιστορήματος, χωρίς κάποιο κόμπλεξ για τη μορφή του ως κόμικς. Αυτό πιστεύω ότι οι αναγνώστες το αποζητούν».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεπερνάτε επιτυχημένα τα ελλαδικά σύνορα μ' ένα βιβλίο σας. Εχετε το προηγούμενο με τον «Θείο Πέτρο και την Εικασία του Γκόλντμπαχ». Πώς μπορεί ένας Ελληνας συγγραφέας να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια των «επαρχιακών» του συμφραζομένων;

«Αυτό που συνέβη με τον "Θείο Πέτρο" και το "Logicomix" μπορώ να το σχολιάσω μόνο εκ των υστέρων, σαν να έγραψε τα βιβλία κάποιος άλλος. Γιατί, βλέπετε, στο στάδιο της δημιουργίας δεν σκέφτομαι καθόλου, να το πω έτσι, "μαρκετίστικα". Προσπαθώ να γράψω όσο καλύτερα μπορώ αυτό που θέλω να γράψω, και τίποτε άλλο. Μου φαίνεται, πάντως, λογικό ότι για να βγει κανείς από τη λογοτεχνία μιας "μικρής γλώσσας", όπως αντιμετωπίζονται σήμερα τα ελληνικά, ίσως πρέπει να προσφέρει κάτι αλλιώτικο ή καινούργιο, κάτι που οι ξένοι δεν θα βρουν στη δική τους. Αλλά, το ξαναλέω, αυτό είναι απλώς μια υπόθεση. Οχι, προς Θεού, συνταγή!».

Πρωταγωνιστής, δέτης και λύτης της ιστορίας σας είναι ο Βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός και ειρηνιστής Μπέρτραντ Ράσελ. Ποια είναι η ιδιαιτερότητά του, πάνω στην οποία κινήθηκε το σενάριό σας;

«Η ιστορία είναι πολυπρόσωπη, έχει αρκετούς πρωταγωνιστές, αλλά θεωρήσαμε ότι ο Ράσελ ήταν το καταλληλότερο κέντρο βάρους της αφήγησης, ως ήρωας, αλλά και ιδανικός αφηγητής. Οι περισσότεροι ήρωές μας πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους κλειδαμπαρωμένοι σε ένα γραφείο, με τα βιβλία, τα χαρτιά και τις σκέψεις τους. Αντίθετα, ο Ράσελ είναι πιο γήινος, πιο κατανοητός σε έναν αναγνώστη έξω από το χώρο της αφηρημένης μαθηματικής έρευνας. Ηταν ζωντανός, χαριτωμένος, με έντονες κοινωνικές ανησυχίες και δράση. Νομίζω ότι θα έκανε καλή παρέα με έναν σύγχρονο σκεπτόμενο άνθρωπο.

Ο Ράσελ πέρασε παιδικά χρόνια ιδιαίτερα επιβαρημένα ψυχολογικά, και ο ίδιος καταθέτει ότι ήταν ακριβώς αυτά που του δημιούργησαν την ανάγκη να μελετήσει, με παθιασμένη ένταση, τη λογική. Αυτό ταίριαζε πολύ στον τρόπο που θέλαμε να δούμε την ιστορία της λογικής, ως αποκούμπι δηλαδή για βάσανα ψυχικά και κοινωνικά, ένα αποκούμπι που, ενίοτε, αντί να είναι η λύση του προβλήματος, γίνεται αυτό το ίδιο το πρόβλημα».

Πώς θέλετε να διαβαστεί το δημιούργημά σας; Ως μια ιστορία της μαθηματικής λογικής στον εικοστό αιώνα ή, με αφορμή τα μαθηματικά, ως η δραματοποίηση της ζωής ενός ανθρώπου που βρέθηκε ανάμεσα σε δύο παγκόσμιους πολέμους;

«Από τη μια είναι το χρονικό μιας πνευματικής αναζήτησης κι από την άλλη η περιπέτεια των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν σ' αυτή, ανθρώπων που δεν μπορεί κανείς να ξεκόψει ούτε από τη δραματική εποχή που έζησαν ούτε από τα ψυχικά τους βάσανα».

Τολμάτε να εισαγάγετε σε κομβικά σημεία του «Logicomix» τον εαυτό σας και τους άλλους δημιουργούς του γκράφικ νόβελ. Θέλατε να τονίσετε ότι δεν είναι «χάρτινοι», όπως οι ήρωές τους, αλλά είναι άνθρωποι ζωντανοί με σάρκα και οστά;

«Ο πρώτος λόγος που μας οδήγησε να συμπεριλάβουμε στο βιβλίο, κατά κάποιο τρόπο, και την κατασκευή του, το "making of", ανάγεται στο ότι με τον Χρίστο Παπαδημητρίου, τον Αλέκο Παπαδάτο και την Αννι Ντι Ντόνα περάσαμε δυο χρόνια πριν αρχίσουμε τη συγγραφή και το σχεδιασμό με προετοιμασία, που περιλάμβανε διάβασμα, σκέψη αλλά και αρκετά χαλαρές συναντήσεις, όχι τόσο τακτικές, κάτι ανάμεσα σε συζήτηση και παρεούλα. Αυτές οι συναντήσεις μπήκαν σιγά σιγά τόσο πολύ μέσα στη σχέση μας με τα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο, που μας φάνηκε σχεδόν αφύσικο το να μην περιλάβουμε κάποιες απ' αυτές στην τελική του μορφή. Επιπλέον, η δική μας παρουσία είναι ένα ενδιάμεσο επίπεδο, ανάμεσα στο σύγχρονο αναγνώστη, που μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη ενημέρωση για τα θέματα που καταπιανόμαστε, και τις αναζητήσεις των πρωταγωνιστών της ιστορίας. Δεν λειτουργούμε μέσα στο βιβλίο απλώς ως δημιουργοί, αλλά και ως πρώτοι αναγνώστες του. Κι έτσι, καθώς ο καθένας μας έχει άλλες γνώσεις, άλλο προβληματισμό και άλλη προσέγγιση στην ιστορία, δίνουμε στον αναγνώστη διαφορετικές δυνατότητες ανάγνωσης και διάφορα επίπεδα εξήγησης των ιδεών».

Γιατί αναζητάτε τα όρια μεταξύ λογικής και τρέλας και στην αρχαία τραγωδία, και ειδικότερα στην «Ορέστεια» του Αισχύλου;

«Στο πρώτο έργο της τριλογίας, ο Αισχύλος αναφέρει το βαθύ ανθρώπινο νόμο "έρξαντα παθείν": αυτός που δρα, υποφέρει. Πιστεύω ότι το όριο μεταξύ λογικής και τρέλας ορίζεται ακριβώς από την τραγική αλήθεια που βρίσκεται πίσω από την ανάγκη της δράσης. Απέναντι στη ζωή δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι, πρέπει να δράσουμε, κι οι περισσότεροι θέλουμε να πιστεύουμε ότι δρούμε με γνώμονα τη λογική. Κι όμως, είμαστε συχνά έρμαια δυνάμεων που δεν καταλαβαίνουμε ή δεν γνωρίζουμε καν, εσωτερικών και εξωτερικών.

Ο Αισχύλος, που ακολουθούμε στο "Logicomix", επιχειρεί να βρει την έξοδο από το αδιέξοδο, ανάμεσα στη φρικτή σκληρότητα της ζωής και την ανάγκη για λογική, προς κάπου αλλού, προς ένα φως που ενσαρκώνει στο έργο η λύση της Αθηνάς, θεάς της σοφίας: η αλήθεια όχι ως λογική, αλλά ως υπέρβαση, ως χάρη».

Το γκράφικ νόβελ σας αρχίζει με δρόμους της Αθήνας, όπου είναι έντονες οι μνήμες της αρχαιότητας, και «ρίχνει την αυλαία» με μια παράσταση των «Ευμενίδων» του Αισχύλου. Μήπως θέλατε να τονίσετε την «ελληνικότητα» του δημιουργήματός σας;

«Να θυμίσω κατ' αρχήν ότι υπάρχει κι ένα κεφάλαιο στη μέση του βιβλίου με μια τελείως άλλη όψη της Αθήνας, πολύ σύγχρονη και διόλου "τουριστική" - το λέω για να τονίσω ότι δεν εξιδανικεύουμε κάποια γραφική αίσθηση της ελληνικότητας. Από την άλλη, όμως, πιστεύουμε ότι το αφηγηματικό πλαίσιο που φτιάχνουμε για το θέμα μας, στις αρχαίες ρίζες του δυτικού πολιτισμού, ταιριάζει πολύ στην ιστορία της λογικής μέσα στον εντελώς παράλογο εικοστό αιώνα, ειπωμένη ειδικά από Ελληνες. Κάτι θέλουμε να πιστεύουμε ότι μάθαμε από τους παλιούς, και σε αυτό ξαναγυρνούμε: πως όση σημασία και δύναμη κι αν έχει η λογική, που ξεκίνησε να γίνεται επιστήμη στα κλασικά χρόνια, σε ετούτα ακριβώς τα χώματα, τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου δεν λύνονται μονάχα με τον Ευκλείδειο "κανόνα και διαβήτη"». *

Να επιβιώσει η στοχαστική ανθρώπινη φωνή που λέει ιστορίες

Πιστεύετε ότι στο μέλλον το βιβλίο θα συναντά ευκολότερα τους νέους όταν διαθέτει πιο «ποπ» μορφή, όπως είναι ένα γκράφικ νόβελ;

«Το γκράφικ νόβελ σίγουρα διαβάζεται ευκολότερα από τους νέους, που είναι πιο εξοικειωμένοι με τη γλώσσα της εικόνας. Δεν είναι, όμως, ο κύριος λόγος που με ελκύει. Εμένα με συνεπαίρνει για τις δυνατότητές του, την πολλαπλότητα των εκφραστικών κωδίκων που περιέχει».

Μήπως με τις νέες δυνατότητες που μας δίνει το e-book, που ενσωματώνει διαφορετικά μέσα (κείμενο, εικόνες, μουσική κ.ά.) θα ανοιχτούμε σε νέους τρόπους πρόσληψης της γνώσης, της τέχνης και της λογοτεχνίας;

«Η νέα πραγματικότητα του e-book τώρα αρχίζει να διαμορφώνεται, οπότε δεν ξέρουμε πού θα πάει. Ας περιμένουμε και θα δούμε. Ξέρουμε, όμως, ότι οι τρόποι πρόσληψης της γνώσης και της σκέψης αλλάζουν με τα νέα μέσα και ο Μάρσαλ ΜακΛούαν μας έμαθε ότι "το μέσο είναι το μήνυμα". Μ' άλλα λόγια, δεν μπαίνει το κάθε μήνυμα σε κάθε μέσο με τον ίδιο τρόπο, και αυτό πρέπει να μας προβληματίζει. Επιπλέον, τα νέα μέσα δημιουργούν νέα μηνύματα και νέες δυνατότητες ή νέες δυσκολίες στην πρόσληψη των παλιών.

Εγώ, από την πλευρά μου, μένω πιστός στην κεντρικότητα των αρχαίων μέσων. Νομίζω ότι τον ανθρώπινο νου τον πλάθει κυρίως ο λόγος, που παραμένει η οργανωτική αρχή όλων των αφηγηματικών τεχνών, παλιών και νέων, των κόμικς συμπεριλαμβανομένων. Ετσι, ελπίζω βαθιά να επιζήσει, παράλληλα με οποιοδήποτε νέο μέσο, και το μυθιστόρημα, η στοχαστική ανθρώπινη φωνή που λέει ιστορίες».