Σε
προηγούμενες ζωές
Στη θετική πλευρά υπήρξαμε πρόθυμοι
να εκπληρώσουμε τα
καθήκοντά
μας προς την οικογένειά μας και προς τους φίλους μας
ακόμα
και όταν η πορεία ήταν σκληρή. Για να πράξουμε με αυτόν τον
τρόπο
οδηγηθήκαμε από τις ίδιες μας τις πεποιθήσεις και δεν
δείξαμε
καμμία ανησυχία για τις υπαγορεύσεις της κοινωνίας ή τους
τύπους
όπου αυτοί λειτουργούν ενάντια στα προσωπικά μας πιστεύω.
Στην αρνητική πλευρά είτε αμελήσαμε
τις ευθύνες μας προς τα
παιδιά
μας, την οικογένεια ή εκείνους που βρίσκονταν υπό την
προστασία
μας, είτε επιτρέψαμε στις κοινωνικές συμβατικότητες να
καθορίσουν
τον τύπο και την ποιότητα της συναισθηματική μας
φροντίδας,
με κατάληξη σε μερικές περιπτώσεις τέτοια αμέλεια από μέρους μας σαν να είχαμε
οριστικά παραιτηθεί από κάθε ευθύνη. Συχνά η έμφαση δόθηκε στο να φανούμε πως
κάνουμε το καθήκον μας παρά στο πραγματικό περιεχόμενο της συναισθηματικής μας
φροντίδας. Μπορεί να έχουμε πολεμήσει για να ενσταλάξουμε τις δικές μας ιδέες
σχετικά με την ιδιοκτησία στα παιδιά μας, προσπαθώντας να αποθαρύνουμε ή να
καταπνίξουμε κάθε συναισθηματική συμπεριφορά που είναι ενάντια στα δικά μας
πρότυπα. Επίσης μπορεί να επιμείναμε σε υπερβολικό βαθμό σε κοινωνικές συμβατικότητες
στις οικιακές ρυθμίσεις σχετικά με την οικογένειά μας, γκρινιάζοντας υπερβολικά
σε θέματα γύρω από το σπίτι.
Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να
αναπτύξουμε μια πιό
ολοκληρωμένη επίγνωση της ευθύνης στους τομείς ανατροφής
της ζωής μας.
Από τη μια μεριά μπορέσαμε να
κατανοήσουμε την ανάγκη του καθενός από εμάς να εκπληρώσει τα καθήκοντά του τα
σχετικά με την
ανατροφή
εκείνων που συναισθηματικά εξαρτώνται από αυτόν. Από την
άλλη
μεριά μπορέσαμε να καταλάβουμε την λάθος τοποθέτηση της
πίστης
στο κοινωνικό σύστημα μπροστά από την γνήσια αγάπη.
Το κάρμα για το 2019
1.
Ως προς το βαθμό που είμαστε
εναρμονισμένοι με την έννοια της ευθύνης και έχουμε προσφέρει στο
παρελθόν διαρκή συναισθηματική φροντίδα στους άλλους, θα απολαμβάνουμε τώρα μια
σταθερή ανατροφή από τους γονείς μας από την οποία μπορούμε να εξαρτηθούμε.
- Η περασμένη απαλλαγή από την πίεση της
κοινωνικής
συμβατικότητας
θα αποφέρει την ανταμοιβή μιας ήρεμης, ισορροπημένης ιδιοσυγκρασίας η οποία θα
είναι ευτυχώς αυτοτελής,
δηλαδή θα μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες της εκ
των έσω χωρίς
υπερβολική
συναισθηματική εξάρτηση από τους άλλους. Είναι
πιθανόν
να κερδίσουμε τον σεβασμό για την αυτοκυριαρχία μας και την
πρακτικότητά
μας.
- Η μητέρα μας ή η σύντροφός μας θα έχει
υπομονή, αντοχή και αφοσίωση στα μητρικά της καθήκοντα, βοηθώντας μας να
κερδίσουμε την συναισθηματική σταθερότητα και αυτοπειθαρχία με ένα στοργικό
τρόπο. Συχνά η σύντροφός μας ή οι φίλες μας θα είναι μεγαλύτερες σε ηλικία από
εμάς ή εν πάση περιπτώσει ώριμες και με σταθερή ιδιοσυγκρασία.
2.
Οπου στο παρελθόν είχαμε παραλείψει να προσφέρουμε επαρκή
φροντίδα
ανατροφής στους άλλους μπορεί να ανακαλύψουμε τώρα πως
ποτέ
δεν γνωρίσαμε την αληθινή μας μητέρα, ή ότι η μητέρα μας
είναι
συχνά απούσα, αφήνοντάς μας να δρούμε παρορμητικά αλλά άμυαλα, ή ότι ποτέ δεν
έχει πολύ χρόνο να μας προσφέρει.
- Οπου επιτρέψαμε στην κοινωνική συμβατικότητα
να καλύψει σε
μεγάλη
αναλογία την γνήσια αγάπη και φροντίδα ανατροφής μπορεί
να
ανακαλύψουμε πως:
- η ποιότητα των αρμονικών σχέσεων με την μητέρα
μας είναι
κακή μιά και αποφεύγεται η αυθόρμητη
έκφραση των αισθημάτων,
ή τονίζεται σε υπερβολικό βαθμό η
λειτουργία του νοικοκυριού
με μεθοδικό και ευπρεπή τρόπο, ή η μητέρα
μας μπορεί να
αγχώνεται με τη φροντίδα (ιδιαίτερα με
αγορές πραγμάτων) τού να
"συμβαδίζει με τους γνωστούς της", και μας πιέζει σε
ενοχλητικό βαθμό να κάνουμε και εμείς το
ίδιο,
- σαν ενήλικοι είναι πιθανόν να υποφέρουμε
από ατολμία στις
συναισθηματικές μας σχέσεις και να είμαστε
δύσπιστοι σχετικά
με την ικανότητά μας να προσφέρουμε και να
δεχτούμε αγάπη,
- η αυτοσυνειδησία και ένας φόβος μήπως
φανούμε ανόητοι μπορεί
να μας οδηγήσουν στην καταπίεση των
αισθημάτων μας και, σαν
επακόλουθο, σε σωματικά και πνευματικά
προβλήματα που
απορρέουν απο το άγχος,
- μπορεί να ελκύουμε κάποια γυναίκα η οποία
θέτει τον
συναισθηματικό αυτοέλεγχο και την οικιακή
αποδοτικότητα
μπροστά από την γνήσια αγάπη και στοργή,
- η ανησυχία και η κατάθλιψη, ιδιαιτέρα
σχετικά με την
οικογένειά μας, που μπορεί να μας
καταβάλουν φαινομενικά
χωρίς αιτία, είναι συχνά τα μεγαλύτερα
καρμικά πρόβληματα
που θα πρέπει να αντέξουμε,
- σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να δοκιμάσουμε
μια ακατανίκητη
ορμή να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας
υπέρμετρα με τα οικιακά
καθήκοντα τα οποία αναλαμβάνουμε άκεφα και
με μια αίσθηση
εγκαρτέρησης, κυρίως για να τηρήσουμε τα
προσχήματα.
Η πρόκληση για το2019
1.
Να μελετήσουμε το βαθμό στον οποίο επαναλαμβάνουμε αρνητικές
μορφές
της προηγούμενης ζωής.
2.
Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί
να δοκιμάζουμε σαν αποτέλεσμα της έλλειψης - ή της κακής
ποιότητας
- της μητρικής φροντίδας, της συναισθηματικής στέρησης
κατά
την διάρκεια των παιδικών χρόνων και των συναισθηματικών
αναστολών
κατά την διάρκεια της ενήλικης ζωής, της ανησυχίας
κατάθλιψης
και ασθενειών σχετικές με το άγχος, της τάσης να
γίνουμε
"αλκοολικοί" με την δουλειά από την άποψη των οικιακών
καθηκόντων.
3.
Να αναρωτηθούμε κατά πόσο εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας να
προσφέρουμε
αγάπη και ανατροφή σε εκείνους που βρίσκονται υπό τη
φροντίδα
μας, να αναρωτηθούμε επιπλέον αν η συναίσθηση των
υποχρεώσεών
μας (εφ'όσον υπάρχει) απορρέει από αληθινή εσωτερική
πίστη
ή εξουσιάζεται από την ανάγκη για κοινωνικό σεβασμό.
Η καλλιέργεια της υπομονής και της δομημένης
αλλά μετρημένης
προσπάθειας
σε κάποια μορφή εργασίας σχετική με την φροντίδα
κυρίως παιδιών ή ηλικιωμένων, θα μας βοηθήσει ως
προς τους
σκοπούς
μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου