Ο βιος ενος παλιάτσου...

ΚΑΠΟΤΕ, λέει, ένας βασιλιάς είχε στη δούλεψή του ένα γελωτοποιό, έναν τζουτζέ, που είχε εξαγριώσει όλους τους παλατιανούς με τα άγαρμπα και ξεδιάντροπα χωρατά του. Απαυδισμένος κι ο ίδιος ο βασιλιάς, τον φώναξε και του έβαλε ένα δίλημμα: να κάνει μια τεράστια αναίδεια, μια τρομερή γκάφα και, ύστερα, να προσπαθήσει να τη δικαιολογήσει με μιαν ακόμα μεγαλύτερη και χειρότερη, ειδεμή, θα του έπαιρνε το κεφάλι. Σε λίγο, ο τζουτζές ζυγώνει κρυφά τον «άνακτα» από πίσω, και του τραβάει μιαν αγριότατη τσιμπιά στα μαλακά μόρια. Εξαλλος ο βασιλιάς γυρίζει, βλέπει ποιος είναι ο δράστης κι ετοιμάζεται να τον σουβλίσει. Οπότε, ο τζουτζές του λέει, τάχα ταραγμένος: «Ω, με συμπαθάτε, μεγαλειότατε. Νόμισα πως ήσαστε η βασίλισσα!».
ΚΑΠΩΣ έτσι φέρεται και παραφέρεται κάποιος σήμερα....