Για τα παπαγαλάκια...που εχουν μυαλό κουνουπιού

ΠΟΣΟΙ άραγε θυμούνται το άλλοτε πασίγνωστο παιδικό ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου «Ο παπαγάλος»; Αρχίζει έτσι: «Σαν έμαθε τη λέξη Καλησπέρα,
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
"Είμαι σοφός, γνωρίζω Ελληνικά,
τι κάθομαι δωπέρα;"»
Για να μην πάει, λοιπόν, χαμένη τόση σοφία, ο παπαγάλος βάζει τα καλά του - πράσινη ζακέτα - και, μια και δυο, πάει στο συνέδριο των πουλιών για να τα διαφωτίσει. Παίρνει πόζα σοβαρή, και περισπούδαστα τους λέει «Καλησπέρα». Θαύμασαν οι φτερωτοί σύνεδροι την ανθρωπολαλιά και τη σοφία του, που τόσα θα μπορούσε να τους μάθει. Και του είπαν:
«"-Κυρ-παπαγάλε, θα 'χουμε την τύχη
ν' ακούσουμε τι λες και παραπέρα;"
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει...
- μα τι να πει; Ξανάπε: Καλησπέρα!»1