Κυριαρχη οψη στο ωροσκοπιο του ειναι η αντιθεση Πλουτωνα-Αρη,στον αξονα Καρκινου-Αιγοκερου,που μας δειχνει τις διεξαγωγη παρανομων πραξεων για την πατριδα του.
Απο την συναστρια του γενεθλιου ωροσκοπιου με το ωροσκοπιο της υποστολης της Γερμανικης σημαιας εχουμε τα παρακατω αστρολογικα φαινομενα.
1- Συνοδος Πλουτωνα και Σεληνης,που εκφραζει την λαικη γνωμη για το τελος του πολεμου
2-Συνοδο Ουρανου και Αρη,που μας δειχνει τις μη πολεμικες ενεργειες,αλλα τις ατομικες ενεργειες.
3-Συνοδο Ηλιου και Βορειου δεσμου με τον Ποσειδωνα,που μας δειχνει τον ιδεαλισμο της πραξης.
4-Αντιθεση της γενεθλιας Αφροδιτης με τον Κρονο και τον Ουρανο της υποστολης της Γερμανικης σημαιας που μας δειχνει οτι η πραξη του ηταν εναντια στους περιορισμους κινησης της κοινωνιας που ειχαν επιβαλλει οι κατακτητες και βεβαια εναντια στον εγωισμο των πολιτικων αρχηγων που δεν βλεπουν τις εξελιξεις.
Σημερα την ωρα της επιθεσης ο γενεθλιος Αρης του Μανωλη Γλεζου ηταν σε ακριβεστατη συνοδο με τον Πλουτωνα της επιθεσης.Μπραβο κυριε Χρυσοχοιδη.
Πρεπει να ξερεις κυριε Χρυσοχοιδη οτι εχεις διελευση του Κρονου πανω απο την γενεθλια Σεληνης σας και επισης διελευση του Αρη πανω στον γενεθλιο Ουρανο το μειγμα αυτο ειναι εκρηκτικο που το ενισχυει βεβαια και η διελευση του Δια απο τον γενεθλιο Αρη σας.Προσοχη γιατι φωνη λαου,οργη Θεου...
Βιογραφία Μανώλη Γλέζου
Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 στο χωριό Απείρανθος Νάξου, γιος της Μάχης Ναυπλιώτου και του Νίκου Γλέζου.[1] Το 1935 μετοίκησε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του, όπου και τελείωσε το γυμνάσιο. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο γυμνάσιο, στην Αθήνα, εργάστηκε και ως υπάλληλος φαρμακείου. Το 1939 δημιούργησε μια αντί-φασιστική ομάδα νεολαίας ενάντια στην ιταλική κατοχή της Δωδεκανήσου και τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.
Στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ζήτησε να ενταχθεί στον ελληνικό στρατό στο αλβανικό μέτωπο, αλλά απορρίφθηκε επειδή ήταν κάτω από το όριο ηλικίας. Aντ’ αυτού, εργάστηκε ως εθελοντής για το ελληνικό Υπουργείο Oικονομικών και από το 1941 ξεκίνησε να σπουδάζει στην ΑΣΟΕΕ. Κατά τη διάρκεια της κατοχής εργάζεται στον δήμο της Αθήνας, ενώ παράλληλα συμμετέχει ενεργά στην αντίσταση. Στις 30 Μαΐου 1941, αυτός και ο Απόστολος Σάντας υπέστειλαν τη γερμανική σημαία με τον φερόμενο αγκυλωτό σταυρό (του Γ' Ράιχ) που βρισκόταν στην Ακρόπολη, κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της εκεί φρουράς.
Το τολμηρό εκείνο επιχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή που καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως "Πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης". Βέβαια το ναζιστικό καθεστώς αποκρίθηκε με την αναζήτηση και καταδίκη των υπευθύνων (του Γλέζου και του Σάντα) σε ερήμην θάνατο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση όπου και τελικά, σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 24 Μαρτίου του 1942 ο Μ. Γλέζος και ο συνεργός του συλλαμβάνονται από γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος μετά από απάνθρωπους βασανισμούς προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 21 Απριλίου του 1943 συλλαμβάνεται και πάλι αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για ενάντια δράση του, όπου και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις 7 Φεβρουαρίου του 1944 ξανασυλλαμβάνεται, αυτή τη φορά από συνεργάτες των κατακτητών, για επικίνδυνη αντεθνική δράση και φυλακίζεται για 7,5 μήνες. Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
Μετά την απελευθέρωση ο Μανώλης Γλέζος ανέλαβε συντάκτης στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης" μέχρι τις 10 Αυγούστου του 1947, οπότε και ανέλαβε αρχισυντάκτης και υπεύθυνος της έκδοσης της εφημερίδας[2] μέχρι το κλείσιμό της από τις ελληνικές Αρχές.
Στις 3 Μαρτίου 1948 συνελήφθη για τις πολιτικές του πεποιθήσεις του και καταδικάστηκε αρκετές φορές με διάφορες ποινές και μια φορά σε θάνατο (Οκτώβριος 1948) για "αδικήματα τύπου" και μια φορά ακόμη σε θάνατο για παράβαση του Γ' Ψηφίσματος στις 21 Μαρτίου 1949. Εντούτοις, οι ποινές θανάτου του δεν εκτελέσθηκαν, λόγω της δημόσιας κατακραυγής. Οι ποινές του θανάτου του μετατράπηκαν σε μια καταδίκη σε "ισόβια δεσμά" το 1950 όπου τελικά ούτε και αυτή η ποινή εκτελέστηκε αποφυλακισθείς στις 26 Ιουλίου 1954.
Αν και φυλακισμένος, ο Μανώλης Γλέζος συμμετείχε στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 όπου και εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών, υπό τη σημαία της Ενωμένης Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ). Με την εκλογή του, πραγματοποίησε 12ήμερη απεργία πείνας με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των 10 βουλευτών της ΕΔΑ που βρίσκονταν εξόριστοι. Τελικά το αίτημά του έγινε μερικώς δεκτό απελευθερώθηκαν οι 7 από τους 10 και εκείνος διέκοψε την απεργία.
[Επεξεργασία] 1958 – Η δίκη του Γλέζου και των συνεργατών του
Ο Μανώλης Γλέζος, ήδη λίγο πριν την είσοδο της Ελλάδας στο πόλεμο, ήταν γνωστός για των αριστερών απόψεων τάσεις του. Το 1958, ο Γλέζος μαζί με μερικούς άλλους συνεργάτες του, συλλαμβάνεται στο σπίτι της αδερφής του με τη κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ.
Κατά σύμπτωση, λίγο πριν τη δίκη του Γλέζου και των συγκατηγορούμενών του, ξεσπά αντιδικία ανάμεσα στις δικαστικές και αστυνομικές αρχές γύρω από τη φυγάδευση του Γερμανού ναζί εγκληματία πολέμου Γκούντερ Κόλβες. Πιστεύοντας ότι με βάση το τότε νομοσχέδιο που μόλις είχε ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή μπορούσε να μετακινείται ανενόχλητος στην Ελληνική Επικράτεια, συμμετείχε στο ράλι Ακρόπολις. Με τη λήξη του ράλι, κατέβηκε στο λιμάνι του Πειραιά για να επιβιβαστεί σε πλοίο για την Ιταλία. Εκεί συλλαμβάνεται από αστυνομικά όργανα, αλλά λίγες ώρες αργότερα αφήνεται ελεύθερος, παρ’ολο που δεν υπήρχε δήλωση της δυτικογερμανικής κυβέρνησης για τους εγκληματίες πολέμου, που να αναφέρεται στον Κόλβες. Άμεση συνέπεια ήταν το ξέσπασμα ενός σκανδάλου με άμεσες συνέπειες στη δίκη του Γλέζου.
Η ένταση ανάμεσα στην Αριστερά και τη Κυβέρνηση Καραμανλή ενισχύεται αν και η Κυβέρνηση έχει αναλάβει την ευθύνη διαφυγής του Κόλβες. Πιο συγκεκριμένα η Αριστερά κατηγορεί τη Κυβέρνηση για προπηλακισμό και βάναυσο παραγκωνισμό της Ελληνικής Δικαιοσύνης και για την ακρίβεια αναφέρει τα εξής: Στη μια περίπτωση, η τακτική δικαιοσύνη παραμερίζεται για να δικαστεί ο Γλέζος από Στρατοδικείο, στην άλλη το Γραφείο Εγκληματιών αγνοείται και παραμερίζεται για να φυγαδευτεί ένας εγκληματίας πολέμου.
[Επεξεργασία] Διεθνής κινητοποίηση για το Γλέζο.
Παράλληλα με το θέμα της αντιδικίας στο εσωτερικό, έχει ξεσπάσει και αντιδικία με τη Σοβιετική Ένωση και με το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης να αυξάνει. Από τα τέλη Απριλίου αρχίζουν να φτάνουν στην Αθήνα αντιπρόσωποι διεθνών οργανώσεων, οι οποίοι είτε ερευνούν το θέμα είτε προβαίνουν σε αιτήματα για παραπομπή της υπόθεσης σε τακτικά δικαστήρια. Στις αρχές Μαΐου ανακοινώθηκε η ίδρυση Διεθνούς Επιτροπής για την υπεράσπιση του Γλέζου και των συνεργατών του, με έδρα το Παρίσι. Πρόεδρος είναι ο παλαιός Γάλλος πολιτικός Πωλ Μπονκούρ. Ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη ήταν και ο Γάλλος Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
Η υπόθεση έτσι πήρε διεθνείς προεκτάσεις. Την περίοδο εκείνη παρατηρούνταν ένα είδος κινητοποίησης η οποία προερχόταν τόσο από τα κομμουνιστικά κόμματα, τα οποία αποτελούσαν το κύριο μοχλό κινητοποίησης, όσο και από τα αντίθετα πολιτικά τους ρεύματα όπως οι φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, συντηρητικοί και ριζοσπάστες. Μέσα από το είδος της κινητοποίησης όλες αυτές οι πολιτικές ομάδες συνεργάστηκαν πιστεύοντας ότι οι πολιτικοί διωγμοί και τα στρατοδικεία υπονομεύουν τη δημοκρατία. Όσο προχωρούσε ο καιρός της ενάρξεως της δίκης – 9 Ιουλίου 1959 – τόσο πιο πολύ εντεινόταν οι κινητοποιήσεις και οι πιέσεις από το εξωτερικό.
[Επεξεργασία] Δίκη Γλέζου και στελεχών ΚΚΕ στο Στρατοδικείο
Η δίκη του Γλέζου και άλλων στελεχών του ΚΚΕ αρχίζει στις 9 Ιουλίου 1959, στο Τακτικό Στρατοδικείο Αθηνών. Στο μεταξύ, όλα τα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως έχουν ταχθεί εναντίον της παραπομπής πολιτικών υποθέσεων στα στρατοδικεία. Παράλληλα στην Αθήνα αφικνούνται ξένοι νομικοί, εκπρόσωποι οργανώσεων και δημοσιογράφοι.
Σύμφωνα με το βούλευμα, οι πέντε από τους παρόντες κατηγορούμενους και πιο συγκεκριμένα οι: Τρικαλινός, Βουτσάς, Ευθημιάδης, Συγγελάκης και Καρκαγιάνης παραπέμπονται «δια προσφοράν εις κατασκοπείαν», σύμφωνα με το Α.Ν. 375/1936 άρθρο 9ο. Οι υπόλοιποι, ανάμεσα στους οποίους και ο Γλέζος, για παροχή βοήθειας στους προσφερθέντες σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 του ιδίου Νόμου.
Τα αστυνομικά μέτρα που έχουν παρθεί από τη πρώτη μέρα είναι ιδιαιτέρως εμφανή γύρω από το δικαστήριο, το παλαιό κτήριο του Στρατοδικείου επί της οδού Ακαδημίας. Οι κατηγορούμενοι καταφθάνουν στο στρατιωτικό δικαστήριο με περασμένες τις χειροπέδες στα χέρια τους και ορισμένοι χειροκροτούν με αποτέλεσμα την άμεση σύλληψή τους.
Οι συνήγοροι υπερασπίσεως υποβάλλουν από τη πρώτη στιγμή ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου με το δικαιολογητικό ότι ο νόμος Α.Ν. 375 έχει καταργηθεί και ότι το κατηγορητήριο είναι αόριστο, αλλά το δικαστήριο τις απορρίπτει.
Η διάρκεια της δίκης είναι 14 ημέρες. Μέσα στο δικαστήριο παρευρίσκοντο μόνο δημοσιογράφοι, μάρτυρες κατηγορίας, συγγενείς, συνήγοροι και τα αστυνομικά όργανα. Οι μάρτυρες κατηγορίας είναι ανώτατα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας των οποίων η κύρια ενασχόληση τους είναι η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης και των σκοπών του ΚΚΕ, υπό το πρίσμα της Δεξιάς. Ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας αστυνόμος Παπασπυρόπουλος καταθέτει , ότι είδε ο ίδιος τον Κολιγιάννη να μπαίνει στο σπίτι της αδερφής του Γλέζου.
Από τη παραμονή της δίκης σημειώνεται η πρώτη παρέμβαση της Σοβιετικής Ενώσεως. Ο πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ στρατάρχης Βοροσίλωφ με μήνυμά του στο βασιλιά Παύλο εκφράζει την ανησυχία του για τη τύχη του Γλέζου. Ο υφυπουργός Εξωτερικών Σκεφέρης σε συνάντηση του με το Σοβιετικό Πρεσβευτή δηλώνει ότι ο βασιλιάς δε μπορεί να επέμβει και τούτο διότι το Δημοκρατικό Σύνταγμα της Ελλάδος απαγορεύει την ανάμειξή του στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Παράλληλα την ίδια ημέρα ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής δηλώνει την έκπληξη του για την κινητοποίηση του Κομμουνισμού για την εν λόγω δίκη κατασκοπίας και καθώς επίσης ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, αμερόληπτη και δε δέχεται καμία εξωτερική επέμβαση.
Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι αναιρούν τις ομολογίες τους και υπερασπίζονται τη πολιτική του ΚΚΕ και ο Μανόλης Γλέζος υπερασπίζει ότι η κατηγορία εναντίον του είναι συκοφαντική και σκοπός της είναι να πληγεί η ΕΔΑ και το δημοσιογραφικό της όργανο η Αυγή. Στην αγόρευσή του ο Βασιλικός Επίτροπος καταφέρθηκε κατά των κομμουνιστικών καθεστώτων, του διεθνούς κομμουνισμού καθώς επίσης και του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και ΚΚΕ. Στην αναφορά του στο πρόσωπο του Γλέζου, ζητά να μη καταδικαστεί για την υπόθεση της κατασκοπείας αλλά διότι γνώριζε και δεν ανέφερε.
[Επεξεργασία] Οι ποινές
Στις 22 Ιουλίου το Στρατοδικείο ανακοινώνει την απόφασή του για τις ποινές των κατηγορουμένων. Συγκεκριμένα:
* Ο Βουτσάς και ο Τρικαλινός σε ισόβια δεσμά για κατασκοπεία
* Ο Συγγελάκης και ο Καρκαγιάννης σε 11 χρόνια κάθειρξη και 5 χρόνια εκτόπιση
* Ο Ραγουζαρίδης και ο Μανόλης Γλέζος σε 5 χρόνια φυλάκιση, 4 χρόνια εκτόπιση και 8 χρόνια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
* Οι υπόλοιποι 9 απαλλάσσονται των κατηγοριών.
Απελευθερώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1962 ως αποτέλεσμα της δημόσιας κατακραυγής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η Σοβιετική Ταχυδρομική Υπηρεσία εξέδωσε το Δεκέμβριο του 1959 την αναμνηστική σειρά με ένα μόνο γραμματόσημο με τη φιγούρα του Μανόλη Γλέζου.
Ως αντίδραση της συγκεκριμένης έκδοσης, η Ελληνική Κυβέρνηση εξέδωσε σειρά δύο γραμματοσήμων με τη φιγούρα του Ίμρε Νάγκι. Και οι δύο χώρες απέσυραν τις σειρές αμέσως. Tα τεχνικά χαρακτηριστικά του ελληνικού γραμματοσήμου το οποίο φέρει τη φιγούρα του Ίμρε Νάγκυ είναι τα εξής:
* Επιγραφή : Ιμρε Νάγκυ (1896 – 1958) ¨Ελευθερία εις τους λαούς¨
* Έναρξη κυκλοφορίας: 09 Δεκεμβρίου 1959
* Παύση κυκλοφορίας: 17 Δεκεμβρίου 1959 – Αμοιβαία απόσυρση με το αντίστοιχο ρωσικό γραμματόσημο με τη φιγούρα του Μανόλη Γλέζου.
* Αριθμός κομματιών στη σειρά :2
* Ονομαστικές αξίες: 4,50 Δρχ και 6 Δρχ
* Τεχνικά χαρακτηριστικά:
1. Οδόντωση: 13Χ131/2 2. Υδατόσημο: κορώνα 3. Ποσότητα που κυκλοφόρησε: α) 4,50 Δρχ.: 229.941 β) 6 Δρχ: 210.177
[Επεξεργασία] Μετά την δίκη
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του, Γλέζος επανεκλέχθηκε βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ 1961. Στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ο Γλέζος συνελήφθη στις 2 τα ξημερώματα, μαζί με το υπόλοιπο των πολιτικών ηγετών. Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος των συνταγματαρχών υπέστη ακόμα τέσσερα έτη φυλάκισης και εξορίας μέχρι την απελευθέρωσή του το 1971.
Ο συνολικός χρόνος παραμονής του Μανόλη Γλέζου στις φυλακές είναι 11 έτη και 4 μήνες, ενώ 4 έτη και 6 μήνες συμπλήρωσε στην εξορία. Ο Μανόλης αναλώθηκε σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να αναβιωθεί η ΕΔΑ (στην οποία ήταν γραμματέας έως το 1985 και Πρόεδρος από το 1985 έως το 1989). Για ένα χρονικό διάστημα στην κοινότητα Απειράνθου προσπάθησε να εφαρμόσει ένα τοπικό πείραμα δημοκρατίας σε επίπεδο βάσης. Κατόπιν, κατάργησε ουσιαστικά τα προνόμια του συμβουλίου και εισήγαγε ένα σύστημα με ένα «σύνταγμα» και μια τοπική συνέλευση που είχε το συνολικό έλεγχο της κοινοτικής διοίκησης.
Αυτό το πρότυπο λειτούργησε για αρκετά έτη, αλλά μακροπρόθεσμα το ενδιαφέρον των συγχωριανών του μειώθηκε και η συνέλευση εγκαταλείφθηκε. Στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και του 1985, ο Γλέζος εκλέχτηκε μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου, αυτή τη φορά με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Το 1984 έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού.
Το 2002, διαμόρφωσε την πολιτική ομάδα Ενεργοί Πολίτες. Η πολιτική αυτή ομάδα σε συνεργασία με τον Συνασπισμό και άλλα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004.
Στις 7 Απριλίου 1999 συμμετείχε στην αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, η οποία αγωνίστηκε εν μέσω βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, απέναντι στην Παρτιζάν.
Επίσης συχνά γράφει άρθρα σε ελληνικές εφημερίδες από το 1942, και έχει δημοσιεύσει πέντε βιβλία στα ελληνικά:
* Η ιστορία του βιβλίου (1974)
* Από τη δικτατορία στη δημοκρατία (1974)
* Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα (1977)
* Η συνείδηση της πετραίας γης (1997)
* Εθνική αντίσταση 1940-1945 (2006)
[Επεξεργασία] Διακρίσεις
Στον Μανόλη Γλέζο απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης Λένιν το 1963. Επίσης του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή της φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πάτρας το 1996 και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2001. Στις 22 Ιανουαρίου 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Μανόλης Γλέζος είναι επίτιμος δημότης της Καντάνου στον νομό Χανίων. Εκτός από την πολιτική εργασία του, ο Γλέζος έχει εφεύρει ένα σύστημα για την αποτροπή των πλημμυρών, την καταπολέμηση της διάβρωσης και τη συντήρηση του υπόγειου νερού, το οποίο λειτουργεί με τη συλλογή του νερού της βροχής μέσα σε φρεάτια προκειμένου να το κατευθύνει στα υδροφόρα στρώματα.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία:
1 Φιλοτέλεια :Η ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΉ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΙΜΡΕ ΝΑΓΚΥ τεύχος: 358, έτος : 36ον Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1959, σελίδες :127 – 128.
2 Φιλοτέλεια : ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ, τεύχος : 358, έτος: 36ον , Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1959, σελίδα :128
3. Σπύρου Λιναρδάτου :σύγχρονη ελληνική ιστορία, από τον εμφύλιο στη χούντα , τόμος ΙΙΙ, 1955 – 1961, εκδόσεις Παπαζήση, σελίδες :458 – 465, 576 – 579.
4. Ιστορικά Θέματα : Η διάσκεψη της Γιάλτας, Κωνσταντίνος Τσοπάνης Δρ Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκευτικών τεύχος : 17 Noέμβιος 2003 , σελίδες : 42 - 59.
5. Κατάλογοι Δημοπρασιών Καραμήτσου 2004
6. Στρατιωτική Ιστορία : Η Συμφωνία της Βάρκιζας, Λεωνίδας Σ. Μπαλαβέρης, τεύχος : 33 Μάιος 1999, σελίδες : 54 – 62.ΠΗΓΗ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου