Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι, σύμφωνα με πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες, η συχνότερη σεξουαλική διαταραχή στον άνδρα, με ποσοστά που κυμαίνονται από 20-30%. Οι ισπανόφωνοι, οι Αραβες και οι άνδρες της μαύρης φυλής εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά, πιθανόν λόγω της ιδιαίτερης ερωτικής και σεξουαλικής τους συμπεριφοράς.
Παρ' όλη την αυξημένη συχνότητά της και τη δραματική επίδρασή της στην ποιότητα ζωής του άνδρα και του ζευγαριού, ελάχιστοι μόνον άνδρες αναζητούν ιατρική βοήθεια, για δύο κυρίως λόγους: πρώτον, δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει ειδική θεραπεία και δεύτερον ορισμένοι γιατροί αισθάνονται αμήχανα να συζητούν τέτοια προβλήματα.
Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί της πρόωρης εκσπερμάτισης, γεγονός που αντανακλά τη διαφωνία της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τον αποδεκτό χρόνο που φυσιολογικά επέρχεται η εκσπερμάτιση. Η Παγκόσμια Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής την ορίζει ως μία ανδρική σεξουαλική δυσλειτουργία, η οποία χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η εκσπερμάτιση λαμβάνει χώρα πάντα ή σχεδόν πάντα πριν ή εντός δύο λεπτών από την κολπική διείσδυση και συνοδεύεται από αδυναμία καθυστέρησης σε όλες ή σχεδόν όλες τις κολπικές διεισδύσεις αλλά και από αρνητικά συναισθήματα, όπως δυσφορία, ενόχληση, αποτυχία ή και ενοχή. Ο Οδηγός των Ψυχικών Διαταραχών ορίζει την πρόωρη εκσπερμάτιση ως εκσπερμάτιση με ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό πριν ή αμέσως μετά την κολπική διείσδυση και χωρίς να είναι επιθυμητή από τον άνδρα. Πρέπει όμως να συνυπολογίζονται και παράγοντες που επηρεάζουν τη διάρκεια της σεξουαλικής διέγερσης, όπως π.χ. η ηλικία, η κατάσταση του σεξουαλικού συντρόφου (ηλικία, πρόσφατη σχέση κ.τ.λ.) και η συχνότητα των πρόσφατων σεξουαλικών επαφών.
Αν και αρκετά συχνή, τα ακριβή αίτια που την προκαλούν δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστά. Εχουν ενοχοποιηθεί βιολογικοί αλλά και ψυχολογικοί παράγοντες, όπως υπερευαισθησία της βαλάνου του πέους, φλεγμονές του προστάτη, παθήσεις του θυρεοειδούς, γενετική προδιάθεση, παχυσαρκία αλλά και το άγχος και οι τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο ψυχισμός του άνδρα. Ετσι ορισμένοι άνδρες που υποφέρουν από πρόωρη εκσπερμάτιση διακατέχονται από ανασφάλεια, με αποτέλεσμα να προτιμούν να κρύβονται, να ενοχοποιούν τους εαυτούς τους και έτσι τελικά να κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε αποστροφή από τη σεξουαλική πράξη.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η πρόωρη εκσπερμάτιση δεν επιδρά αρνητικά μόνο στον άνδρα αλλά και στη σύντροφο. Η θεραπεία της νόσου αρχίζει με οδηγίες για πρόγραμμα σεξουαλικών ασκήσεων και παιχνιδιών, στοχεύοντας, όσο αυτό είναι εφικτό, στον εγκεφαλικό έλεγχο του άνδρα, που μαθαίνει να κρατάει την εκσπερμάτιση όσο χρόνο το επιθυμεί ο ίδιος αλλά και η σύντροφός του. Συνήθως με αυτή την τακτική επιτυγχάνεται αποτέλεσμα το οποίο δυστυχώς είναι παροδικό. Επόμενη θεραπευτική επιλογή αποτελούν οι αλοιφές με τοπικό αναισθητικό (π.χ. λιδοκαΐνη). Η χρήση τους γίνεται με τοποθέτηση μικρής ποσότητας κρέμας στη βάλανο 20-30 λεπτά πριν από τη σεξουαλική επαφή. Ετσι προκαλείται μείωση της αισθητικότητας στη βάλανο, όπου υπάρχουν νευρικές απολήξεις και συνεπώς καθυστέρηση της εκσπερμάτισης. Οι περισσότεροι ασθενείς αναφέρουν κάποια βελτίωση του προβλήματος και επιλέγουν αρχικά αυτή την τακτική.
Συνήθως το αποτέλεσμα όμως των προηγούμενων θεραπειών δεν είναι ικανοποιητικό. Τότε συνιστάται η χρήση ειδικών φαρμάκων, των λεγόμενων εκλεκτικών αναστολέων των υποδοχέων της σεροτονίνης (Selective serotonin receptor inhibitors, SSRIs), γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι η σεροτονίνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο κατά την εκσπερμάτιση. Τα φάρμακα αυτά δρουν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και σκοπό έχουν να αναστείλουν τη λειτουργία εκείνων των εγκεφαλικών κέντρων που είναι υπεύθυνα για την έναρξη της διαδικασίας της εκσπερμάτισης. Η δράση τους αρχίζει λίγες μέρες μετά την έναρξη της θεραπείας και είναι πιο εμφανής μία με δύο εβδομάδες μετά. Το πρόβλημα αυτής της τακτικής είναι ότι από τη μια μεριά τα φάρμακα, τα οποία θα πρέπει να λαμβάνονται καθημερινά, δεν είναι άμοιρα επιπλοκών και από την άλλη ότι μόλις διακοπεί η αγωγή ο ασθενής επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση.
Αυτό το πρόβλημα φαίνεται ότι λύνεται με ένα νέο σκεύασμα, το οποίο κυκλοφορεί ήδη στο εξωτερικό, και περιέχει τη δραστική ουσία «νταποξετίνη». Η ουσία αυτή είναι ένας υπερεκλεκτικός αναστολέας της σεροτονίνης και σε αντίθεση με τα παραπάνω φάρμακα, χορηγείται λίγες ώρες πριν από τη σεξουαλική επαφή και δρα χωρίς να απαιτείται καθημερινή χορήγηση. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δείχνουν ότι πρόκειται για ασφαλές φάρμακο χωρίς τις επιπλοκές της χρόνιας λήψης. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη θεραπεία έχουν χρησιμοποιηθεί και αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης (τα γνωστά φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία), με τη λογική ότι βελτιώνοντας τη στύση σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να διορθωθεί η πρόωρη εκσπερμάτιση, όπως επίσης και α-αναστολείς (τα γνωστά φάρμακα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη).
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η θεραπεία θα πρέπει πάντα να περιλαμβάνει την ψυχολογική υποστήριξη και ενθάρρυνση του ασθενούς, αφού χωρίς αυτή είναι βέβαιη η αποτυχία. Αν και η πρόωρη εκσπερμάτιση προσβάλλει μόνο τον άνδρα, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής και της συντρόφου, και μόνο το ζευγάρι μαζί αλλά και με τη βοήθεια του ειδικού ουρολόγου-ανδρολόγου αλλά και του ψυχολόγου θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου