Σε
προηγούμενες ζωές
Στη θετική πλευρά έχουμε επιδείξει
μια επίγνωση της ευθύνης
προς
το έργο μας με το να εμμένουμε στα από
μέρα σε μέρα
καθήκοντά
μας ακόμα και όταν η πορεία γινόνταν σκληρή. Παρόμοια
έχουμε
αποδείξει πως είμαστε ικανοί να αναλάβουμε την ευθύνη για
την
υγεία μας με μια ισορροπημένη δίαιτα, άσκηση και χαλάρωση,
και
όχι να βασιστούμε μόνο σε ιατρική βοήθεια από τους άλλους.
Και
το κίνητρό μας στο να πράξουμε με αυτόν τον τρόπο υπήρξε η
προσωπική
πεποίθηση πως ο καθένας από εμάς θα πρέπει να τα βγάζει
πέρα
μόνος του, και όχι η επιθυμία για κοινωνική θέση και
αποδοχή.
Στην αρνητική πλευρά, σε μερικές
περιπτώσεις μπορεί να μην
έχουμε
διοχετεύσει αρκετή προσπάθεια στο καθημερινό μας έργο ή
στη
φροντίδα για την υγεία μας. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να
έχουμε
ανησυχήσει υπερβολικά σχετικά με την απόκτηση κοινωνικού
σεβασμού
για την φυσική μας αυτοπειθαρχία από την άποψη της
εργασίας
ή της σωματικής υγείας. Εδώ μπορεί να επιβάλλουμε επίσης
την
δική μας αυτοπειθαρχία πάνω στην οικογένειά μας και σε
εκείνους
που βρίσκονται υπό την προστασία μας.
Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να
αναπτύξουμε μια πιο
ισορροπημένη
αίσθηση ευθύνης για την εργασία και την υγεία μας.
Από
τη μια μεριά έπρεπε να καταλάβουμε την ανάγκη του καθενός από
εμάς
να ασχοληθούμε με την καθημερινή μας εργασία - είτε στο
σπίτι
είτε στη δουλειά - και να αναλάβουμε την ευθύνη για την
καλή
κατάσταση του σώματός μας. Από την άλλη μεριά έπρεπε να
αντιληφθούμε
πως η συναίσθηση της ευθύνης δεν θα πρέπει να
απορρέει
από το πάθος για κοινωνική επιδοκιμασία αλλά από την
κατανόηση
του ότι αναλαμβάνοντας τώρα το μερίδιό μας, δημιουργούμε για τους εαυτούς μας
ένα υγιές μέλλον που θα μας ολοκληρώνει.
Το κάρμα για το 2019
1.
Ως προς το βαθμό που έχουμε εναρμονιστεί σωστά με την αρχή της
ευθύνης
και έχουμε αποδείξει πως είμαστε ικανοί να επιμένουμε, θα
απολαμβάνουμε
σταθερή, τακτική εργασία με πιθανότητα να ανέλθουμε
σε
μια υπεύθυνη θέση και να κερδίσουμε τον σεβασμό των συνεργατών
μας.
Μπορεί εξίσου να έχουμε γερή κράση και διαρκή καλή υγεία η
οποία
θα προσελκύει την προσοχή και τον θαυμασμό.
- Οπου έχουμε αποφύγει το πάθος για κοινωνική
επιδοκιμασία από
απόψεως
εργασίας ή υγείας είναι πιθανόν να κινούμαστε από μόνοι
μας
στο χώρο της δουλειάς μας και ίσως να δουλεύουμε για τους
εαυτούς
μας, και μπορεί να είμαστε αυτοδύναμοι στη φροντίδα της
υγείας
μας με ένα φυσικό ένστικτο ως προς τις ανάγκες του σώματός
μας.
Μια και δεν εξαρτώμαστε από την επιδοκιμασία των άλλων
είμαστε
επίσης γαλήνιοι και αφοσιωμένοι σε ένα μοναδικό σκοπό,
γεγονός
που μας επιτρέπει ακόμα μεγαλύτερη ικανότητα στη δουλειά
μας
και στη σωματική μας υγεία.
2.
Ως προς το βαθμό που έχουμε παραλείψει να διοχετεύσουμε επαρκή
προσπάθεια
στη καθημερινή μας εργασία, είμαστε επιρρεπείς στην
αντιμετώπιση
δυσκολιών όσον αφορά την ανεύρεση σταθερής εργασίας
ή
μπορεί να εκτειθέμεθα σε ματαιώσεις σχεδίων και ατυχίες,
βρίσκοντας
πως θα πρέπει να διπλασιάσουμε την προσπάθεια μας και
να
υποφέρουμε διπλά τον μόχθο των άλλων.
- Οπου στο παρελθόν έχουμε αναλάβει ανεπαρκή
ευθύνη για την
σωματική
μας ευημερία, η υγεία μας μπορεί να είναι κακή,
απολήγοντας
σε συνεχή προβλήματα και την ανάγκη για αυστηρές
δίαιτες,
ασκήσεις και κουραστικές ή περιοριστικές μορφές κούρας ή
θεραπείας.
- Η υπέρμετρη ανησυχία του παρελθόντος σχετικά
με την κοινωνική
επιδοκιμασία
μπορεί τώρα να σημαίνει πως:
- στερούμαστε εμπιστοσύνης στη δική μας
ικανότητα να
επιτύχουμε στο χώρο της εργασίας μας,
γεγογός που μας οδηγεί
στο να χάνουμε ευκαιρίες για προαγωγή και
να παραμένουμε σε
μια ταπεινή θέση,
- μπορεί να αμφιβάλουμε για την ικανότητά
μας για σωματική
υγεία, γεγονός που μειώνει την εμπιστοσύνη
μας προς τους
εαυτούς μας και μας οδηγεί να περάσουμε
από πολλές
δοκιμασίες για τις οποίες σε άλλες
περιπτώσεις μπορεί να
είμασταν ικανοί,
- μπορεί να τείνουμε στο να στεναχωρούμαστε
υπερβολικά με την
παραμικρή αιτία ανησυχίας σχετικά με την υγεία
ή την εργασία
μας, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει την
εμφάνιση
κατάθλιψης ή σωματικών παθήσεων (και έτσι
μπορεί να
χειροτερέψει κάθε υπάρχον πρόβλημα
υγείας),
- σε άλλες περιπτώσεις τείνουμε να γίνουμε
"αλκοολικοί" με την
δουλειά μας, μη ικανοί να σταματήσουμε την
εργασία μας ή
κάνουμε κάτι τέτοιο μόνο κάτω από απειλές.
Αυτό με τη σειρά
του είναι πιθανόν να μας οδηγήσει σε
ανεπαρκή φροντίδα του
σώματός μας - από απόψεως χαλάρωσης,
ασκήσεως και δίαιτας -
και ακόμα μπορεί να προσθέσει σε κάθε
έμφυτη σωματική
αδυναμία που ήδη έχουμε,
- εναλλακτικά μπορεί να τείνουμε προς μια
μανία σχετική με την
υγεία - μπορεί να είμαστε
"τέρατα" σωματικής υγείας που
ασκούν την λιτότητα και την αυταπάρνηση σε
ένα άκρο που
βρίσκεται έξω από τον έλεγχό μας,
- σαν παιδιά μπορεί να είχαμε υποβληθεί από
τους άλλους σε μια
υπέρ-πειθαρχική καθημερινή αγωγή ή σε μια
ακραία, πληκτική
δίαιτα "υγείας".
Η πρόκληση για το2019
1.
Να μελετήσουμε το όριο στο οποίο επαναλαμβάνουμε τις αρνητικές
μορφές
της προηγούμενης ζωής.
2.
Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί
να αντιμετωπίζουμε σαν αποτέλεσμα της ελλείψεως σταθερής
εργασίας
ή των δύσκολων συνθηκών δουλειάς. Της κακής υγείας ή της
ανάγκης
για αυστηρές θεραπείες. Της έλλειψης εμπιστοσύνης και της
υπέρμετρης
ανησυχίας σχετικά με την δουλειά ή την υγεία μας που
συχνά
συνοδεύεται από παθήσεις σχετικές με το άγχος. Της τάσης να
γίνουμε
"αλκοολικοί" με την δουλειά μας. Της υπερβολικής
πειθαρχίας
στη περίπτωση της σωματικής υγείας.
3.
Να αναρωτηθούμε κατά πόσο πληρούμε της ευθύνες μας προς τους
άλλους
στον τομέα της δουλειάς με το να οικοδομούμε καλή υγεία
και
απόδοση. Να αναρωτηθούμε, ακόμα περισσότερο, αν η συναίσθηση
της
υποχρέωσης (αν υπάρχει) απορρέει από αληθινή εσωτερική πίστη ή
κυβερνάται
απλά από την ανάγκη για κοινωνικό σεβασμό.
Η καλλιέργεια της υπομονής και της δομημένης
αλλά μετρημένης
προσπάθειας
προς την πραγματοποίηση της σωματικής υγείας θα μας
βοηθήσει
ως προς τους σκοπούς μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου