Οι ρίζες της Ιατρικής αστρολογίας βρίσκονται στους αρχαίους Χαλδαίους, που συστηματοποίησαν την μελέτη των άστρων και των πλανητών. Με την πάροδο του χρόνου παρατήρησαν μια ανταπόκριση ανάμεσα στις θέσεις των πλανητών και στην εμφάνιση διαφόρων ασθενειών. Αυτές τις γνώσεις κατείχαν οι διάφοροι ιερείς, που υπηρετούσαν τους βασιλείς. Ανάμεσα στις σφηνοειδείς επιγραφές ΤΕΕ συλλογής του Konyunjlk, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο γραμμένες την εποχή του Αέριου βασιλιά Ασουρμπανιμπάλ (669-628 π.Χ) υπάρχουν μερικές που αναφέρονται στην Ιατρική αστρολογία. Διαβάζουμε μερικά αποσπάσματα: - Αν ο Ερμής ανατέλλει την 15 ημέρα του μήνα, θα υπάρχουν πολλοί θάνατοι (πλάκα 163). - Αν η Αφροδίτη πλησιάζει τον αστερισμό του Καρκίνου, οι γυναίκες που περιμένουν παιδί θα έχουν καλή εγκυμοσύνη και καλή γέννα (πλάκα 207).
Στην αρχαία Αίγυπτο, σε όλες τις δυναστείες των Φαραώ, Ιατρική και αστρολογία ήταν μια ενιαία γνώση. Οι γιατροί της ήσαν διάσημοι γιατί έκαναν εγχειρήσεις σύμφωνα με τις θέσεις των πλανητών. Οι γιατροί είχαν στην διάθεση τους μεγάλη ποικιλία φαρμακευτικών φυτών, που ήταν ταξινομημένα σύμφωνα με τις αστρικές τους ιδιότητες. Οι γνώσεις αυτές πέρασαν μέσω των αιώνων σε όλο τον κόσμο και γνώρισαν την μεγίστη ανάπτυξη τους κατά τον μεσαίωνα, με μεγάλο δάσκαλο της τέχνης αυτής τον Παράκελσο.
Ο μεγάλος ιατρός της Αρχαιότητας, ο Ιπποκράτης αναφέρει στο βιβλίο του Περί αέρων, υδάτων, τόπων, τα ακόλουθα: «Μεγάλη πρέπει να είναι η προσοχή του ιατρού, ως προς την πορεία των ασθενειών και την προφύλαξη των αρρώστων κατά τις μεγάλες καιρικές μεταβολές των εποχών, κατά τις Ισημερίες, και τα ηλιοστάσια, κατά την επιτολήν των απλανών αστέρων και μάλιστα του Κυνός και του Αρκτούρου, ακόμη δε και την δύση των Πλειάδων. Διότι κατά την διάρκεια αυτών των χρονικών περιόδων οι διάφορες ασθένειες αγγίζουν το κρίσιμο σημείο τους, άλλες εξελίσσονται με διαφορετικά συμπτώματα, ενώ άλλες ασθένειες αυξάνουν η μειώνουν την ένταση η τα συμπτώματα και άλλες θεραπεύονται αυτόματα και ριζικά (Ιπποκράτης: Βιβλίο Περί αέρων, υδάτων, τόπων, κεφάλαιο Περί φύσεως ανθρώπου).
Και ο Γαληνός, μετά τον Ιπποκράτη ο μεγαλύτερος ιατρός της οικουμένης, πίστευε στην Ιατρική αστρολογία, ώστε ομολογεί στο βιβλίο του Περί της σημασίας της υγείας ότι: «ιατρός όστις αγνοεί την Αστρολογία δεν διαφέρει του δολοφόνου». Πίστευε αυτός, όπως και όλοι οι προγενέστεροι και οι σύγχρονοί του ιατροί, ότι όλες σχεδόν οι χειρουργικές επεμβάσεις πρέπει να εκτελούνται σύμφωνα με τις υποδείξεις των αστρολόγων. Τιμωρούνταν όλοι οι γιατροί που έκαναν εγχειρήσεις σε χρόνους διαφορετικούς από αυτούς που είχαν υποδείξει οι αστρολόγοι. Ο αρχαιότερος, άλλωστε, κώδικας του Χαμουραμπί (2100 π.Χ.) αναγράφει σε ένα απόσπασμα από τα 259 άρθρα του, ότι χειρούργος που χειρουργούσε κατά παράβαση των ιερών κανόνων της αστρολογίας, τιμωρείται με αποκοπή των χεριών των από τον καρπό.
Ο Guidi a Chauliac από τους διασημότερους χειρούργους του Μεσαίωνα, στο περίφημο σύγγραμμά του Μεγάλη Χειρουργική λέει ότι χειρουργεί μόνον, όταν ο Ήλιος εισέρχεται η βρίσκεται σε ευνοϊκό ζώδιο για το πάσχον μέρος του σώματος.
Στην αρχαία Ρώμη γνωστή είναι η διατριβή Astronomica του λόγιου και αστρολόγου Manilius, που γράφτηκε κατά την βασιλεία του Αύγουστου Καίσαρα (31 π.Χ. - 14 μ.Χ.) που μας έδωσε τον ζωδιακό άνθρωπο. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος ήταν κάτω από την κυριαρχία ενός ζωδίου. Ήταν οι απαρχές της αστρολογία-ανατομίας. Μέχρι τον 13 αιώνα, η ανάπτυξη της Ιατρικής αστρολογίας ήταν αργή. Άνθιση παρουσιάζεται στη μεσαιωνική Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ισπανία και Ιταλία. Στις ιατρικές σχολές υπήρχαν έδρες αστρολογίας, γιατί ο ιατρός δίχως τις γνώσεις των αστερισμών και των πλανήτων ήταν ανάπηρος της γνώσης του ανθρωπινού σώματος, σύμφωνα με τους κανόνες της εποχής. Διάσημες έδρες Ιατρικής αστρολογίας υπήρχαν στα πανεπιστήμια Παρισιού, Βιέννης, Μπολόνιας, Πάντοβα, Ρώμης και Φλωρεντίας. Κατά το τέλος του 18ου αιώνα η χρήση της Ιατρικής αστρολογίας σαν διαγνωστικό και θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση των ασθενειών είχε εξαφανιστεί. Κατά τον 20ο αιώνα, διάσημη μορφή της Ιατρικής Αστρολογίας είναι ο ιατρός Howard. L. Cornell, που έγραψε την εγκυκλοπαίδεια της Ιατρικής Αστρολογιας, ανεκτίμητη πηγή γνώσης των Ιατρομαθηματικών, έτσι ήταν γνωστή η Ιατρική Αστρολογία στην αρχαιότητα. Σήμερα ένας μικρός αριθμός ιατρών χρησιμοποιεί την Ιατρική αστρολογία. Ο Γερμανός ιατρός Ebertin και ο Αμερικανός Βιολόγος Jansky έχουν προσθέσει πολλές γνώσεις που αναβαθμίζουν την Ιατρική αστρολογία, γιατί πάντα είχαν στο μυαλό τους την ρήση του Ιπποκράτη: «Ουκ ελάχιστον μέρος συμβάλλεται αστρονομία ες Ιατρικήν, αλλά πάνυ πλείστον». Γιατί το Σύμπαν είναι ένα και αδιαίρετο και, όπως λέει και ο Δαυίδ: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, τα πάντα εν σοφία εποίησας».
Βασική Βιβλιογραφία Αστροϊατρικής
-BLAGRAVE, JOSEPH: Astrological Practice of Physick / Universe Bookstore, Canada 1980.
-CORNELL, H: Encyclopaedia of Medical Astrology / Weiser Publishing Co, 1984.
-DARLING, H.H: Essentials of Medical Astrology / AFA 1981.
-DAVIDSON, WIL: Medical Astrology / Astrological Bureau, 1959.
-DOBEREINER, W: Patterns of Experience in Astrological and Homeopathic Treatment of illness / The Munich Rhythm Theory Press, 1986.
- HARMON, J.M: The Complete Astromedical / Index Astroanalytics Publications, 1975.
-JANSKY, R.C: - Astrology, Nutrition and Health / Astroanalytics Publications, 1976. - Essays in Medical Astrology / Astroanalytics Publications,1980. - Introduction to Holistic Medical Astrology / AFA, 1983. - Modern Medical Astrology / Astroanalytics Publications, 1973.
-MILLARD, M: Case notes of a Medical Astrologer / Samuel Weiser, 1980.
-NAIMAN, I: The Astrology of Healing / Seventh Ray Press, Santa Fe, 1986.
-NAUMAN, E: The American Book of Nutrition and Medical Astrology / Astrocomputing Services, 1981
-RAPHEAL: Raphael's Medical Astrology / Failsam, 1932.
-STARCK, M: Astrology Guide to Holistic Health / Seek-it Publications, 1973.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου