Εαρινή Ισημερία - Μετάπτωση των Ισημεριών

 

Καλημέρα σας, καλή άνοιξη, καλή χρονιά! Εαρινή ισημερία σήμερα, η παγκόσμια ημέρα της Αστρολογίας και η πρωτοχρονιά της Φύσης και φυσικά του Ζωδιακού! Σας εύχομαι από καρδιάς να βιώνετε την άνοιξη στη ζωή σας, να αναγεννηθείτε και να νιώθετε πάντα δημιουργικοί, ικανοί να ανθίζετε σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα!

Το Πλατωνικό έτος

Κλείστε τα μάτια σας και επιστρέψτε στα παιδικά σας χρόνια, όταν ανέμελα παίζατε με τη σβούρα σας. Σκεφτείτε τη κίνησή της, τον τρόπο που ταλαντεύονταν και που γυρνούσε γύρω από τον εαυτό της, λίγο πριν πέσει. Φανταστείτε τώρα ότι αυτή η σβούρα μεγαλώνει, μεγαλώνει, μεγαλώνει και παίρνει τις διαστάσεις της γης…

…Σκεφτείτε τους πόλους της γης να κάνουν μία περιστροφή γύρο από τον πόλους της εκλειπτικής και ιδού η τεράστια σβούρα που στριφογυρίζει και ταλαντεύεται.

Η κίνηση αυτή ονομάζεται μετάπτωση του άξονα της γης ή απλώς μετάπτωση και την ανακάλυψε ο σπουδαίος Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος Ίππαρχος (τον 2ο αιώνα πΧ), ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της αστρονομίας.

Η χρονική περίοδος μιας τέτοιας περιστροφής ονομάζεται μεγάλο έτος ή Πλατωνικό έτος και διαρκεί 25.795 χρόνια. (Η απόλυτα ακριβής διάρκεια του μεγάλου έτους δεν μπορεί να προσδιοριστεί καθώς η ταχύτητα της μετάπτωσης αλλάζει με τη πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, τα 25.795 χρόνια είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα).

Η μετάπτωση προκαλεί τη σταθερή μετακίνηση του βόρειου πόλου του ουρανού (το σημείο που «βλέπει» ο βόρειος πόλος της γης), η οποία, μολονότι είναι πολύ αργή, είναι υψίστης σημασίας. Μέσα στις χιλιετίες, εξ’ αιτίας αυτής της μετακίνησης του βόρειου πόλου του ουρανού, αλλάζει ο πολικός αστέρας (το άστρο που βρίσκεται πιο κοντά στον βόρειο πόλο).  Στις μέρες μας και μέχρι το 3.000 μΧ περίπου ο πολικός αστέρας είναι το αστέρι «α» της Μικρής Άρκτου  ενώ μέχρι το 5.000 μΧ ο πολικός αστέρας θα είναι το  αστέρι «α» του Κηφέα και μετά από 12.000 ο πολικός αστέρας θα είναι ο Βέγας, το πιο λαμπρό αστέρι του βόρειου ουρανού.

Η μετάπτωση των ισημεριών

Η σημαντικότερη συνέπεια της μετάπτωσης, για τους αστρολόγους, είναι η μετακίνηση ή μετάπτωση των ισημερινών σημείων που είναι το γ και γ΄ και αντιστοιχούν στο εαρινό και φθινοπωρινό ισημερινό σημείο ή, όπως θα λέγαμε οι αστρολόγοι, στη 0 μοίρα του Κριού και στη 0 μοίρα του Ζυγού, αντίστοιχα. 

Τα σημεία «γ» και «γ΄» είναι τα σημεία τομής της εκλειπτικής με τον ουράνιο ισημερινό.

Αυτή η κίνηση του άξονα της γης δημιουργεί τη μετάπτωση των ισημεριών.

Το σημείο γ είναι αυτό όπου το επίπεδο της τροχιάς του Ήλιου διασταυρώνεται με το επίπεδο των ισημερινών. Δηλαδή κάθε φορά που ο Ήλιος βρίσκεται στα σημεία «γ» ή «γ΄» η μέρα και η νύχτα είναι ίσες σε όλον τον πλανήτη.

Οι Πλατωνικοί μήνες ή Εποχές  

Το μεγάλο έτος χωρίζεται σε δώδεκα μεγάλους ή Πλατωνικούς μήνες ή –όπως επικράτησαν να λέγονται- Εποχές. Η διαίρεση του μεγάλου έτους γίνεται βάσει της μετάπτωσης των ισημεριών.

Το σημείο γ της εαρινής ισημερίας (0 μοίρες του Κριού) διανύει έναν ολόκληρο κύκλο του ζωδιακού σε περίπου 25.795 χρόνια.

Όπως είπαμε εξ’ αιτίας της μετάπτωσης των ισημερινών, η εαρινή ισημερία μετακινείται αντίστροφα στη περιφέρεια του ζωδιακού κύκλου και η χρονική περίοδος που απαιτείται για να διανύσει ένα ζώδιο του ζωδιακού ονομάζεται μήνας του μεγάλου έτους ή Εποχή.

Λέμε ότι κάθε Εποχή διαρκεί περίπου 2.000 αλλά αυτός ο υπολογισμός είναι κατά προσέγγιση καθώς, όπως εξηγήσαμε παραπάνω, υπάρχει η ταλάντωση στη κίνηση των πόλων που αλλάζει τη ταχύτητα μετακίνησής τους από τη μια χρονιά στην άλλη.

Σμάρω Σωτηράκη

Αυτό το άρθρο είναι απόσπασμα από το βιβλίο μου "2012: Αλήθειες και Ψέματα", των εκδόσεων IntroBooks.