11.1.12

Αστρολογικό αφιέρωμα στο μεγάλο ποιητή Νίκο Καββαδία

από τον Γιάννη Ριζόπουλο





Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

Μια θηλυκή μορφή, ανάκατη, χαμένη ανάμεσα στον θρύλο και την μαγεία. Αυτήν έκρυβε στην ψυχή του ο Νίκος Καββαδίας, αυτήν αναζητούσε.
Το ποίημα «Φάτα Μοργκάνα» το αφιέρωσε στην Θεώνη Σουνά, την μοναδική γυναίκα που στα στερνά του μπόρεσε να αποτραβήξει την μισή καρδιά του από την αιώνια αγαπημένη του, την θάλασσα.
Φαίνεται πως ήταν η μόνη που καθρέφτισε το θηλυκό του αρχέτυπο. Πλουτώνιο, Ποσειδώνιο αλλά και Ουράνιο.

Γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910, στα πέρατα της Ρωσίας, όμως δεν ήταν Αιγόκερως αλλά Υδροχόος (24 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο). Ένας Υδροχόος όμως που μαζί με την πρωτοτυπία και την εγκεφαλικότητα του απέναντι στα «θεριά» του κόσμου τούτου, κατείχε άριστα την τέχνη του συναισθήματος.
Γιατί σίγουρα βλέποντας τον γενέθλιο χάρτη του, καταλαβαίνει κανείς πως το κλειδί του έργου και της προσωπικότητας του ήταν η ευαίσθητη, καλλιτεχνική και συνάμα ανατρεπτική Σελήνη στον Καρκίνο.

kavvadias

Σε σύνοδο με τον Ποσειδώνα και αντίθεση με τον Ουρανό, ενεργοποίησε και προσωποποίησε την αντίθεση των δύο πλανητών, αποδίδοντας την μοναδικότητα ενός ποιητή και ταξιδευτή που έκανε την θάλασσα θεά του και τις γυναίκες των λιμανιών συντροφιά του.
Μακριά από συμβατικά σχήματα και στέκοντας με σεβασμό απέναντι στο κοινωνικό περιθώριο, που γίνεται κομμάτι της ζωής κάθε ναυτικού, θεωρήθηκε κι εκείνος «αμαρτωλός». Τα τατουάζ στο κορμί του τρόμαζαν κάθε «ευυπόληπτο πολίτη». Ουσιαστικά όμως ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ανθρωπιστές αφού έβρισκε ελαφρυντικά της καρδιάς σε κάθε απόκληρο, σε κάθε βασανισμένη ψυχή. Η συνεχεια εδω

Δεν υπάρχουν σχόλια: