Συνέδριο Αστρολογίας: Χάντρες και καθρεφτάκια

Γράφει ο Γιάννης Ριζόπουλος

Δεν ξέρω βέβαια ποιες ήταν οι προσδοκίες όσων παρακολούθησαν το «Παγκόσμιο Συνέδριο Αστρολογίας» που διοργανώθηκε από το περιοδικό «Αστρολόγος» και την Λίτσα Πατέρα, για μένα πάντως επρόκειτο για μια ακόμη πράξη στο μέγα δράμα της  εμπορικής αστρολογικής σκηνής που παίζεται στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Και δεν τοποθετούμαι ως ένας ...μουτζαχεντίν της «ποιοτικής αστρολογίας» αλλά ως ένας ιδιαίτερα ενοχλημένος αστρολόγος από την ένδυση ενός καθαρά εμπορικού εγχειρήματος, με τον ...εξωτικό μανδύα της εισαγόμενης ποιότητας.

Κατ’ αρχάς, υπάρχει το ...παρασκήνιο. Σύμφωνα με μια «φήμη» το τσάτρα-πάτρα συνέδριο -που στην πραγματικότητα ήταν ημερίδα, όπως ήδη επεσήμαναν πολλοί- διοργανώθηκε βιαστικά ύστερα από πιέσεις που άσκησε ο Ant1, χωρίς να δίνονται πολλά περιθώρια στην κ Πατέρα. Αν ισχύει αυτό και η δημοφιλής αστρολόγος υπέκυψε χάριν του μισθίου της σε απαιτήσεις ασχέτων ως προς την αστρολογία, ναι μεν δικαιολογείται το πολύ χαμηλό «ύψος του πήχη» (είναι ίσως χαρακτηριστικό πως σχετικά πρόσφατα ο σταθμός έθεσε σε λειτουργία ένα αστρολογικό site του τύπου ...δώστε και σώστε) αλλά η μισή τουλάχιστον ευθύνη είναι δική της.
Γιατί το μόνο που έλειπε ,ώστε να έχουμε μια πλήρως εμπορική παράσταση, ήταν οι ...προβλέψεις της εβδομάδας για τα δώδεκα ζώδια!

Δεν ξέρω αν αυτή ήταν μια «γραμμή» που τήρησαν από μόνοι τους οι ομιλητές ή αν επρόκειτο για κατ’ εντολήν κατεύθυνση του τύπου «μην πείτε και πολλά γιατί οι ακροατές δεν ...σκαμπάζουν». Για μένα μετράει το αποτέλεσμα, το οποίο ήταν πολύ κατώτερο του αναμενομένου και -προσοχή- δεν αναφέρομαι στα δεδομένα της παγκόσμιας αστρολογικής σκέψης -της θεωρούμενης ως και ...πολύ προχώ- αλλά της «πτωχής» Ελληνικής! Οι εισηγητές, στην πλειοψηφία τους, είπαν πράγματα που στην ταπεινή και «οπισθοδρομική» μας χώρα έχουν αναλυθεί ...εξοντωτικά από την δεκαετία του ‘90, για να μην πω και από πιο παλιά. Δεν χρειαζόταν να έρθουν κάποιοι ξένοι να μας διαφωτίσουν για τον Πλούτωνα στο χάρτη της Ελλάδας, ούτε καν για τους πλανητικούς συνοδικούς κύκλους, ένα θέμα με το οποίο έχουν ασχοληθεί επισταμένα κορυφές (όντως) της παγκόσμιας αστρολογίας αλλά και πολλοί διαπρεπείς συνάδελφοι της ημεδαπής. Και για να πω την αλήθεια, επειδή είμαι ένας από αυτούς, η προσέγγιση που έγινε στο όλο θέμα σε κάποια σημεία ήταν του ...νηπιαγωγείου, με επιστημονικοφανή μεν αλλά συχνά ιστορικά ανυπόστατα επιχειρήματα. Για παράδειγμα, άκουσα ...έκπληκτος για «την αποικιοκρατία που ξεκίνησε στα τέλη του 18ου αιώνα» και για «το αντισυλληπτικό χάπι που μας προέκυψε στην δεκαετία του 60». Τρεις αιώνες και τρεις δεκαετίες αντίστοιχα μακράν της πραγματικότητας... Επιπλέον, υπήρξαν και απίστευτα λάθη, όπως ο χάρτης της Ελληνικής επανάστασης του 1821 που δόθηκε με τον Ήλιο στην 4η μοίρα του Κριού, με την ημερομηνία δηλαδή πλήρως αδιόρθωτη! Και το μαγεμένο πλήθος παρακολουθούσε την ανάλυση της αγαπητής Wendy Stacey πάνω σε έναν χάρτη που απλά ...δεν υπάρχει.


Δεν έμεινα μέχρι το τέλος να παρακολουθήσω αυτήν την φαρσοκωμωδία. Δημοσιογραφικά απαράδεκτο θα μου πείτε αλλά υπάρχουν και τα ανθρώπινα όρια αντοχής! Όμως συζητώντας με φίλους και φίλες που ήπιαν μέχρι τέλους το ...πικρό ποτήρι, η αίσθηση μου δεν άλλαξε. Και η αίσθηση που αποκόμισα ήταν πως ήρθαν κάποιοι «πολιτισμένοι» να μας πουλήσουν χάντρες και καθρεπτάκια...

Κάποιοι από τους συμμετέχοντες, όπως ο Γερμανός Bauer ήταν πολλοί καλοί στην παρουσίαση τους, κάποιοι μέτριοι και άλλοι κάκιστοι, ακόμη και στα videos, που θεωρητικά θα μπορούσαν να έχουν υποστεί μια στοιχειώδη επεξεργασία. Το θέμα είναι πως οι δικοί μας καλοί αστρολόγοι δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτε τους συγκεκριμένους συναδέλφους.  Τουναντίον... Επειδή έχω ζήσει κάποια πράγματα από κοντά, οι εκδηλώσεις που κάναμε στην Astrologia Nova την δεκαετία του ‘90 με θέματα από την οικονομία και την πολιτική μέχρι τις τέχνες και τον σουρεαλισμό, σε σχέση με τα όσα άκουσα την Κυριακή ήταν από ...άλλο πλανήτη. Κι όπως είπα και στον Χρήστο Παΐζη που συνάντησα στην έξοδο και ο οποίος έχει επίσης μια πλούσια εμπειρία σε σεμινάρια, αν κάποιοι από τους εισηγητές του Συνεδρίου είναι σήμερα διευθυντές αναγνωρισμένων αστρολογικών σχολών του εξωτερικού, δεν χρειαζόμαστε την «πολυπόθητη» έγκριση τους όπως διατείνονται πολλοί, αφού θα μπορούσαμε άνετα και χαλαρά να τους εντάξουμε σε κάποιο από τα τμήματα μας και σίγουρα όχι στους πιο προχωρημένους! Μπορεί να δείχνω υπερβολικός αλλά έτσι είναι, χωρίς να εξετάζω το πως θα μπορούσε να είναι. Του νηπιαγωγείου αυτοί, του μεταπτυχιακού εμείς.
Και από αυτήν την άποψη δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να διοργανώσουμε ένα πραγματικό Συνέδριο Αστρολογίας, με Έλληνες ομιλητές και κάποιους προσκεκλημένους-παρατηρητές της αλλοδαπής, μπας και ξεστραβωθούνε επιτέλους!