Πρώτα-πρώτα, ο γιατρός θα πρέπει να εξετάσει την πιθανότητα οργανικής βάσης των αναφερομένων συμπτωμάτων (παθολογικές καταστάσεις π.χ. όπως το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, σκλήρυνση κατά πλάκας, υποθυρεοειδισμός και φάρμακα όπως οπιοειδή, καρδιολογικά σκευάσματα, διαζεπάμη, σιμετιδίνη, αντισυλληπτικά από του στόματος και κορτικοστεροειδή).
Διαγνωστικά κριτήρια
Για να τεθεί η διάγνωση πρέπει να υπάρχει ένα εκ των δύο πρώτων κύριων συμπτωμάτων και τέσσερα τουλάχιστον από τα υπόλοιπα επτά του πίνακα:
* Καταθλιπτικό συναίσθημα (δυσανάλογο προς τα τρέχοντα γεγονότα ζωής και με συχνή ημερήσια διακύμανση).
**Μείωση του ενδιαφέροντος και της ευχαρίστησης (ανηδονία).
* Μεταβολές της όρεξης, οι οποίες οδηγούν σε απώλεια ή αύξηση του βάρους που δεν σχετίζονται με τη διατροφή,
* Αϋπνία ή υπερυπνία (τυπικά οι νεότεροι παρουσιάζουν συνήθως δυσκολία στην επέλευση του ύπνου, ενώ οι ηλικιωμένοι πρωινή αφύπνιση).
* Ψυχοκινητική ανησυχία (νευρικότητα, άγχος, υπερένταση) ή ψυχοκινητική επιβράδυνση.
* Αίσθημα κόπωσης (ιδίως με την απουσία πραγματικού φυσικού κάματου) ή/ και απώλεια ενεργητικότητας.
**Συναίσθημα απαξίας (μη ρεαλιστική απεικόνιση του εαυτού και του περιβάλλοντος) ή/ και αδικαιολόγητων -υπερβολικών ενοχών.
* Μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και σκέψης (προβλήματα μνήμης), αναποφασιστικότητα.
* Αυτοκαταστροφικός ιδεασμός (ιδέες αυτοκτονίας, απόπειρες).
Οποιοδήποτε σύμπτωμα, πρέπει να υπάρχει για τουλάχιστον 2 συνεχείς εβδομάδες, για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα. Εντονες ψυχοσωματικές διαταραχές όπως κεφαλαλγία, ραχιαλγία, καρδιαγγειακά συμπτώματα, γαστρεντερικά συμπτώματα, συμπληρώνουν την κλινική εικόνα της κατάθλιψης. Η πιθανότητα εκδήλωσης επόμενου επεισοδίου μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής είναι 50-60% μετά το πρώτο επεισόδιο, 70% μετά το δεύτερο και 90% μετά το τρίτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου