ΚΑΘΕ φορά που ένας άνθρωπος φτάνει ή και ξεπερνάει το 100ό έτος της ηλικίας του, οι υπόλοιποι θέλουμε να ξέρουμε πώς τα κατάφερε.
Να μάθουμε το ή τα μυστικά του. Συνήθως, αυτά έχουν να κάνουν με τη διατροφή του «αιωνόβιου και βάλε», με τον εν γένει τρόπο της ζωής του, δηλαδή εάν είναι «ενεργητικός ή καθιστικός τύπος», αλλά και με την ψυχική του διάθεση - φέρ' ειπείν, δεν ακούσαμε ποτέ για κανέναν «εκατοστάρη» ότι ήταν γκρινιάρης, μίζερος, οξύθυμος κ.λπ. Αντίθετα, όσοι κόβουν το νήμα των 100 χρόνων περιγράφονται από τους δικούς τους ως «έξω καρδιά άνθρωποι», ως βλέποντες περισσότερο τη φωτεινή παρά τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, ως αντλώντες χαρά και ικανοποίηση από τα απλά πράγματα και μη έχοντες το άγχος να αποκτήσουν όσο γίνεται περισσότερα.
ΣΤΗΝ περιοδική έκδοση του BBC παρέχονται μερικές πολύ ενδιαφέρουσες αναφορές για «τα μυστικά της μακροζωίας» από εκείνους, σε διάφορα μέρη της γης, που έχουν περάσει όχι μόνο τα 100 χρόνια ζωής, αλλά τα 115 και ακόμα κρατούν καλά. Η Αραβοϊσραηλινή Μαριάμ Αμάς (φωτογρ.), που ήδη βαδίζει ακμαία στο 12οό έτος της ζωής της, λέει ότι το δικό της, ένα και μόνο μυστικό είναι «πολλά λαχανικά και καθημερινώς». Η Σαχάν Ντόσοβα από το Καζακστάν, στα 130 της χρόνια σήμερα, είναι η γηραιότερη γυναίκα στον κόσμο. Αποδίδει τη μακροζωία της στην κατανάλωση τυριού τύπου cottage, που περιέχει πολύ λιγότερα λιπαρά απ' όλα τα άλλα τυριά, και στην προτίμησή της στο αγνό και όχι τυποποιημένο, λέει, πρόβειο γιαούρτι. Στο γάλα, όχι όμως το πρόβειο, αλλά το... γαϊδουρινό (!) λέει ότι οφείλει τον δικό της «μακρύ και με άκρα υγεία» βίο η ηλικίας 116 ετών σήμερα Μαρία Εσθέρ ντε Καποβίλα από το Εκουαδόρ, μπερδεύοντας μάλιστα, με αυτήν την καθημερινή διατροφική της συνήθεια τους ιατρούς, που δεν έχουν, λένε, επαρκή στοιχεία για το γαϊδουρινό γάλα για να την εξηγήσουν επιστημονικώς.
ΣΤΑ μυστικά μακροζωίας άλλων αιωνόβιων βρίσκουμε: την κατανάλωση ψαριών, κυρίως σαρδελών, που είναι πλούσια σε Ωμέγα-3, την καθημερινή κατανάλωση μικρής ποσότητας αλκοόλ (κυρίως κόκκινου και λευκού κρασιού - αλλά και κονιάκ, στην περίπτωση της Λούσι ντ' Αμπρό, 113 ετών, από τη Σκωτία), την προτίμηση σε φαγητά από αγνά υλικά, βρασμένα ή ψημένα στη σχάρα, όχι τηγανισμένα, τη λήψη όλων των τροφών, ακόμα και των γλυκών, αλλά με μέτρο, τη συστηματική άσκηση κ.λπ. Οπως όμως υπογραμμίζει η δρ Ομπρί ντε Γκρέι, διευθύντρια του «Ινστιτούτου Μακροζωίας Μαθουσάλα», που χρηματοδοτεί επιστημονικές έρευνες για θεραπείες με βλαστοκύτταρα και γονίδια, θα πρέπει κάποιος να αντιμετωπίζει με επιφύλαξη όλες αυτές τις, περισσότερο πρακτικές, συμβουλές που δίδονται κατά καιρούς από ανθρώπους που σπάνε το φράγμα των 100.
«Η δική μου αγαπημένη απάντηση από άνθρωπο που πέρασε τα 100 χρόνια ζωής», λέει η κ. Ντε Γκρέι, «έρχεται από τη Ζαν Λουίς Καλμέντ, από τη Γαλλία, που έζησε 123 χρόνια. Κάθε χρόνο, επί πολλά χρόνια, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο τη ρωτούσαν ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας της. Ηταν 120 χρόνων, θυμάμαι, όταν είπε πως το μεγάλο της μυστικό ήταν ότι έκοψε το κάπνισμα - όταν ήταν 117!».
Ε 6-4-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου