1809
Δημοσιεύεται το έργο του Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ «Ζωολογική φιλοσοφία». Σε αυτό ο μεγάλος Γάλλος φυσιοδίφης παρουσιάζει μια πρώτη σοβαρά τεκμηριωμένη εξελικτική περιγραφή του μετασχηματισμού και της τελειοποίησης των ζωικών ειδών. Την ίδια χρονιά γεννιέται στο Σρούσμπερι της Αγγλίας ο Κάρολος Δαρβίνος.
1831-1836
Ο νεαρός Δαρβίνος κάνει τον γύρο του κόσμου με το βρετανικό υδρογραφικό πλοίο «Μπιγκλ». Στο πενταετές αυτό ταξίδι θα συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που πολύ αργότερα θα τον βοηθήσουν να ανακαλύψει και κυρίως να τεκμηριώσει την επαναστατική θεωρία του περί εξέλιξης των ειδών.
1837-1838
Αυτή την περίοδο ο Δαρβίνος υπερβαίνει όλες τις προηγούμενες αμφιβολίες του σχετικά με την πραγματικότητα της εξελικτικής διαδικασίας. Από τα σημειωματάριά του προκύπτει ότι τον Σεπτέμβριο του 1838 διατυπώνει ρητά την ιδέα του περί της φυσικής επιλογής ως βασικού μηχανισμού της εξέλιξης.
1859
Τον Ιούλιο του 1858 στην Λινναία Εταιρεία, έναν από τους πιο σημαντικούς συλλόγους φυσικής ιστορίας, θα παρουσιαστεί επίσημα η θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής. Μια ανακάλυψη που τυπικά αποδόθηκε στον Κ. Δαρβίνο και τον Α. Wallace. Ομως ο Δαρβίνος είχε ανακαλύψει αυτήν την ιδέα πολύ νωρίτερα από τον Αλφρεντ Γουάλας και ένα χρόνο μετά θα την παρουσιάσει ολοκληρωμένα στο βιβλίο του «Η καταγωγή των ειδών».
1865
Ενας παντελώς άγνωστος μοναχός, ο Gregor Mendel, δημοσιεύει τις ανακαλύψεις του σχετικά με τους μηχανισμούς κληρονομικότητας. Το έργο του όμως θα αναγνωριστεί μόνο ύστερα από 35 χρόνια και έκτοτε θα θεωρηθεί ο πατέρας της επιστήμης της γενετικής. Η ειρωνεία είναι ότι σε αυτό βρίσκονται οι απαντήσεις σε πολλά αναπάντητα ερωτήματα του Δαρβίνου σχετικά με την κληρονομικότητα των γενετικών αλλαγών.
1871
Δημοσιεύεται το βιβλίο του Δαρβίνου «Η καταγωγή του ανθρώπου». Σε αυτό προτείνει την κοινή καταγωγή από έναν κοινό πρόγονο όλων των πρωτευόντων θηλαστικών (και του ανθρώπου). Παρά το τεράστιο σκάνδαλο που προκάλεσε η έκδοση αυτού του βιβλίου, οι απόψεις που περιέχει θα επηρεάσουν αποφασιστικά τις μετέπειτα παλαιοανθρωπολογικές έρευνες.
1935-1947
Η «Νέα Σύνθεση», δηλαδή η νεοδαρβινική θεωρία της εξέλιξης, καταφέρνει να ενοποιήσει σε ένα ισχυρό εξηγητικό σχήμα τις βασικές ιδέες του Δαρβίνου με τα δεδομένα της γενετικής των πληθυσμών. Αυτή η νέα στατιστική και γενετική προσέγγιση των εξελικτικών ιδεών θα οδηγήσει σε εκρηκτικές ανακαλύψεις (στη φωτ. ο Ε. Mayr).
1953
Ο James Watson και ο Francis Crick ανακαλύπτουν τη δομή και τον τρόπο αναδιπλασιασμού του DNA. Σε αυτό βρίσκονται κωδικοποιημένες οι γενετικές πληροφορίες των γονιδίων και συνεπώς από αυτό εξαρτάται κάθε σημαντική γενετική αλλαγή. Η εξελικτική σκέψη τείνει να περιοριστεί στη μελέτη των γονιδίων. Ομως, όλο και περισσότεροι βιολόγοι σήμερα επιμένουν ότι η εξέλιξη δεν εξαντλείται στη μελέτη των γονιδίων.
Δημοσιεύεται το έργο του Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ «Ζωολογική φιλοσοφία». Σε αυτό ο μεγάλος Γάλλος φυσιοδίφης παρουσιάζει μια πρώτη σοβαρά τεκμηριωμένη εξελικτική περιγραφή του μετασχηματισμού και της τελειοποίησης των ζωικών ειδών. Την ίδια χρονιά γεννιέται στο Σρούσμπερι της Αγγλίας ο Κάρολος Δαρβίνος.
1831-1836
Ο νεαρός Δαρβίνος κάνει τον γύρο του κόσμου με το βρετανικό υδρογραφικό πλοίο «Μπιγκλ». Στο πενταετές αυτό ταξίδι θα συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που πολύ αργότερα θα τον βοηθήσουν να ανακαλύψει και κυρίως να τεκμηριώσει την επαναστατική θεωρία του περί εξέλιξης των ειδών.
1837-1838
Αυτή την περίοδο ο Δαρβίνος υπερβαίνει όλες τις προηγούμενες αμφιβολίες του σχετικά με την πραγματικότητα της εξελικτικής διαδικασίας. Από τα σημειωματάριά του προκύπτει ότι τον Σεπτέμβριο του 1838 διατυπώνει ρητά την ιδέα του περί της φυσικής επιλογής ως βασικού μηχανισμού της εξέλιξης.
1859
Τον Ιούλιο του 1858 στην Λινναία Εταιρεία, έναν από τους πιο σημαντικούς συλλόγους φυσικής ιστορίας, θα παρουσιαστεί επίσημα η θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής. Μια ανακάλυψη που τυπικά αποδόθηκε στον Κ. Δαρβίνο και τον Α. Wallace. Ομως ο Δαρβίνος είχε ανακαλύψει αυτήν την ιδέα πολύ νωρίτερα από τον Αλφρεντ Γουάλας και ένα χρόνο μετά θα την παρουσιάσει ολοκληρωμένα στο βιβλίο του «Η καταγωγή των ειδών».
1865
Ενας παντελώς άγνωστος μοναχός, ο Gregor Mendel, δημοσιεύει τις ανακαλύψεις του σχετικά με τους μηχανισμούς κληρονομικότητας. Το έργο του όμως θα αναγνωριστεί μόνο ύστερα από 35 χρόνια και έκτοτε θα θεωρηθεί ο πατέρας της επιστήμης της γενετικής. Η ειρωνεία είναι ότι σε αυτό βρίσκονται οι απαντήσεις σε πολλά αναπάντητα ερωτήματα του Δαρβίνου σχετικά με την κληρονομικότητα των γενετικών αλλαγών.
1871
Δημοσιεύεται το βιβλίο του Δαρβίνου «Η καταγωγή του ανθρώπου». Σε αυτό προτείνει την κοινή καταγωγή από έναν κοινό πρόγονο όλων των πρωτευόντων θηλαστικών (και του ανθρώπου). Παρά το τεράστιο σκάνδαλο που προκάλεσε η έκδοση αυτού του βιβλίου, οι απόψεις που περιέχει θα επηρεάσουν αποφασιστικά τις μετέπειτα παλαιοανθρωπολογικές έρευνες.
1935-1947
Η «Νέα Σύνθεση», δηλαδή η νεοδαρβινική θεωρία της εξέλιξης, καταφέρνει να ενοποιήσει σε ένα ισχυρό εξηγητικό σχήμα τις βασικές ιδέες του Δαρβίνου με τα δεδομένα της γενετικής των πληθυσμών. Αυτή η νέα στατιστική και γενετική προσέγγιση των εξελικτικών ιδεών θα οδηγήσει σε εκρηκτικές ανακαλύψεις (στη φωτ. ο Ε. Mayr).
1953
Ο James Watson και ο Francis Crick ανακαλύπτουν τη δομή και τον τρόπο αναδιπλασιασμού του DNA. Σε αυτό βρίσκονται κωδικοποιημένες οι γενετικές πληροφορίες των γονιδίων και συνεπώς από αυτό εξαρτάται κάθε σημαντική γενετική αλλαγή. Η εξελικτική σκέψη τείνει να περιοριστεί στη μελέτη των γονιδίων. Ομως, όλο και περισσότεροι βιολόγοι σήμερα επιμένουν ότι η εξέλιξη δεν εξαντλείται στη μελέτη των γονιδίων.
2 - 14/02/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου