Ο φιλος,εδω και 20 χρονια,Γιαννης Μπαρδοπουλος μου εστειλε ενα e-mail στο οποιο αναφερεται στα αστρολογικα δρωμενα της πρωτης ημερας του αστρολογικου συνεδριου εγινε στην Ερετρια.Παραθετω το e-mail και ευχαριστω για την συνεργασια του.
Φίλε, Δημήτρη ζήτησες να σου έχω τις εντυπώσεις μου από το συνέδριο δεν θα σταθώ σε κακίες, που δεν υπάρχουν γιατί αν τις φαντασιώσομε σε πραγματικότητα δεν θα βγουν σε κάλο. Επέτρεψε μου να είναι σαν μια μικρή αφήγηση. Ελπίζω να τα πάω κάλα, ξεκίνησα κάπως αργά λόγο τις αποστάσεως και στο δρόμο το μονό που με ευχαρίστησε κάπως είναι ότι η εθνική ήταν άδεια, η ουδό του ουρανού, και ένα τραγούδι που άκουσα του Κουρκουλη με τίτλο: Μιλάω εγώ, σε στίχους και μουσική του Δ. Τσάκνη. Κατά τα άλλα ήταν μια ευχάριστη φθινοπωρινή εκδρομή. Φτάνοντας στην Ερέτρια, σε ένα κάλο ξενοδοχείο, που μου έδινε την εντύπωση ότι έχει γίνει Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα, και ευτυχώς ήταν μονό τουριστών.
Η αίθουσα του συνεδρίου ήταν πολύ συμπαθητική με τοιχογραφίες από το παλάτι της Κνωσού, η χωρητικότητα της εύκολα μπορούσε να φιλοξενήσει τα 70 άτομα με κάποια μικρή δυσκολία. Το εισιτήριο δεν υπήρχε, άγνωστο γιατί, μάλλον οι φίλοι μας είχαν αποφασίσει τελευταία στιγμή να μην το εφαρμόσουν.
Την μετάφραση από τις ομιλίες όπως, είχα φανταστεί την πραγματοποιούσε ο Θωμάς, αυτό, οπού οι επισκέπτες μας δεν είχαν δώσει έντυπο υλικό, ταυτόχρονα δόθηκαν και κάποιες ελληνικές σημειώσεις, που πάλι την μετάφραση την είχε πραγματοποίηση, υποχρεωτικά, ο Θωμάς.
Οι ομιλίες για το Σάββατο ήταν από την 1η μέρα του συνεδρίου, με 1η την Helia Ramos: απο την Ισπανία με θέμα "Αστρολογική μελέτη των σωματικό- ψυχολογικών διαταραχών με εστίαση στην ανορεξία". 2η η Rosanna Zerilli: απο την Ιταλία. με θέμα "Οι επιρροές των υπερ-κρόνειων πλανητών στο ωροσκόπιο του Μαρσίλιο Φιτσίνο", 3η ήταν η Adriana Cavadini: και αυτή απο την Ιταλία με θέμα "Αστρολογική κληρονομιά". Που ανέπτυξε όσο μπορούσε καλύτερα την Ιατρική Αστρολογία. Και μετά το διάλυμα που πραγματοποιήθηκε, 4ος ήταν ο Denis Labours: απο την Γάλλια "Οι αστρολόγοι και τα ταμπού τους". Που δυστυχώς δεν μπορούσε να παραβρεθει. Η ομιλία του διαβάστηκε στα Ιταλικά. Και τελευταίος ομιλητής ήταν ο δικός μας, Θωμάς Γαζής: με θέμα "Αστρο-χαρτο-γεωγραφία. Μία υπερ-εκτιμημένη τεχνική;".
Οι ομιλίες ξεκίνησαν στην ώρα τους. Με πρώτη ομιλήτρια την Helias Ramos απο την Ισπανία, Η κυρία Ramos ήταν αρκετά κατατοπιστική στην μια ώρα που διέθετε, επίσης επέδειξε και τα δυο ωροσκοπία που έδωσε σαν παραδείγματα Μάζι με τις ηλιακές επιστροφές και με την χρόνια που άρχισε η ασθένεια στα άτομα.
Η Κυρία Rosanna Zerilli, κοντεύει τα 80, και ήταν εκπληκτική παρουσία, έδειξε όσο μπορούσε πιο αναλυτικά απο που ήταν οι βασικές επιρροές στο Μαρσίλιο Φιτσίνο, ατόμου που στηρίχτηκε πολύ στην Λογοτεχνία του Βυζαντίου και οι εργασίες του όπως ήταν οι μεταφράσεις αρχαίων κείμενων που έφταναν ακόμα και στην εποχή του Χριστού. Ταυτόχρονα, ανέπτυξε όσο μπορούσε καλύτερα την συμβολή του στην Ιταλική αναγέννηση και στην Αναγέννηση που πραγματοποιήθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η κυρία Adriana Cavadini ήταν πολύ απλή, φιλική, χαριτωμένη και αναλυτική στην εξέλιξη της ομιλίας της, και βέβαια, σημαντική βοήθεια πρόσφερε ο αγαπητός Θωμάς στην ταυτόχρονη μετάφραση της ομιλίας της. Και ήταν πολύ κατατοπιστικός. Η δε ομιλία του Denis Laboure, αναγνώσθηκε στα Ιταλικά και έφερε κάποιους προβληματισμούς του τυπού: αυτό που όλοι οι αστρολόγοι ξέρουν άλλα δεν λένε και ότι πρέπει να αντιληφθούν την πραγματικότητα και να λειτουργήσουν πραγματικά επιστημονικά με τους ορούς που διέπουν τις άλλες επι!
στήμες. Και φυσικά τελευταίος, και κάλος, έκλεισε την ήμερα των ομιλιών ο Θωμάς Γαζής: με θέμα "Αστρο-χαρτο-γεωγραφία. Μία υπερ-εκτιμημένη τεχνική;". Σαν θέμα είχε να δείξει κάποια κενά που υπάρχουν στην τεχνική αυτή και γενούν κάποιο προβληματισμό κάβος η ίδια αυτή τεχνική δεν δείχνει όλες τις πτυχές της. Τα παραδείγματα που παρέθεσε ο ομιλητής ήταν απο τον σεισμό της Αθήνας το 1999 και απο τον σεισμό στην πόλη COBE κοντά στην OSAKA στην νότιο Ιαπωνία με χιλιάδες θύματα. Το κοινό απο κάτω έδειξε ενδιαφέρων, σε σημείο που και ο πρόεδρος της C.I.D.A. σηκώθηκε και ανάφερε και ο ίδιος την άποψη του. λέγοντας, ότι για τον σεισμό της Αθήνας θα πρέπει να βρούμε την ζωδιακή μοίρα που ενεργοποιήθηκε η περιοχή της Αθήνας καθώς ο αστρο*χαρτο*γραφηκος χάρτης που παρέθεσε και στις δυο περιπτώσεις ήταν με “αστρολογικά κενά” που ήθελε να επισημάνει ο ομιλητής. Εκεί απάνω, δεν μπορούσα να αφήσω τους Ιταλούς να έχουν σε ένα είδος, μονότερμα, τον Φίλο μου, θέλω να πιστεύω και φίλο πολλών που διαβάζουν τώρα. Ανέφερα και εγώ την Σημαντικότατη έκλειψη του 1999 και τις δυο περιπτώσεις σεισμών που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα το 1999. Πιο αναλυτική παρουσίαση απο την άποψη την δίκη μου έδωσα στο τέλους του στρογγυλού τραπεζιού, οπού όλοι οι ομιλητές απάντησαν σε διάφορες ερωτήσεις και απορίες απο το κοινό που παρακολούθησε το συνέδριο. Εδώ να συμπληρώσω ότι πολύ κάλο αποδείχτηκε και το γεύμα, διότι μεταξύ τυρού και αχλαδιού, λύνονται και γένονται πολλές απορίες και οι γνωριμίες που γίνονται σε όλα αυτά τα τραπέζια, απο την εμπειρία μου κάνουν πολύ μεγάλο κάλο σε όλους όσους συμμετέχουν. Τα θέματα, πολλά, φιλικά και με σημαντικό ενδιαφέρον που μπορούν να χαρακτηριστούν και συνέδριο εντός του συνεδρίου.
Φίλε Δημήτρη, τελειώνοντας, να κλείσω ότι ήταν πολύ θετικά διαδραστικο το στρογγυλό τραπέζι οπού όλοι άκουσαν απορίες και λύθηκαν απο τους ομιλητές. δυστυχώς τα θέματα ήταν ξενόφερτα, και δεν ακούστηκε αρκετά η ελληνική φωνή, για την δεύτερη μέρα, κυριακή, δεν γνωρίζω το τι θέματα ή ομιλίες είχαν. παντός, η φιλική παρέα που είχε δημιουργηθεί και η εγκάρδια ατμόσφαιρα, μου άφησαν κάποιες μνήμες που δεν είναι εύκολο κάποιος να ξεχάσει. Αν σκεφτούμε ότι όλοι είναι σημαντικά ονόματα στις χώρες τους, και δεν έχουν το τουπέ και συμπεριφορά του έχει ο κάθε Έλληνας, απορώ για την πατρίδα μου, για το τι μας κατατρέχει και μας χωρίζει.
Ελπίζω να γεννήθηκαν κάλες εντυπώσεις, Γιάννης
9 σχόλια:
συγνωμη για τα καποια, τι καποια, ορθογραφικα λαθη, αλλα το κειμενο γραφονταν ταυτοχρονα με αλλο και δυστυχως μου ξεφυγαν καποια μαργαριταρια.
Ενδιαφεροντα πραγματα γινονται στην Ελλαδα,αλλα δυστυχως υπαρχουν οι εριδες μεταξυ των αστρολογων και εμεις παντα στην απεξω.Κυριε Κορωνακη μπραβο σας για την ενημερωση που δινεται για τα αστρολογικα γεγονοτα που γινονται διπλα μας,με αντικειμενικοτητα και με καλους ανταποκριτες,αν και υπαρχουν πολλα λαθη ορθογραφικα,αλλα η ουσια μενει.
Συγνώμη,
αλλά.. δεν καταλαβαίνω κάτι...(ισως είμαι εγώ χαζή).. αλλά.. εγώ από τον κύριο Μπαρδόπουλο έμαθα οτι ήταν μια βλακεία και μισή το συνέδριο.. και άλλα πολλά..
Αχ... σορρυ τώρα κατάλαβα... εδώ γλείφουμε...
σορρυ σορρυ ...
Συγνώμη αλλά αυτό το «κάλο» που διάβασα επανειλημμένα σε αυτό το κείμενο με βάζει σε σκέψεις και υποψίες.
Μια παλιά φίλη από μακριά.
Αφού χαιρετίσω την παλιά φίλη από μακριά που όλοι την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε, να πω πως μετά και την ανάγνωση της άλλης παράθεσης του κ. Μπαρδόπουλου στο πρώνη φόρουμ της Ελληνικής Αστρολογίας, δεν δύναμαι να παρακολουθήσω άλλο αυτόν τον κύριο εάν δεν διορθώσει όχι βέβαια τα ορθογραφικά του λάθη, αλλά εκείνα της συνείδησης.
Εγώ πάντως διευκρινίζω προς κάθε ενδιαφερόμενο, πως όταν νομίζω πως κάποιος είναι μαλάκας ή δεν του το λέω καθόλου (για να μην τον στενοχωρήσω), ή του το λέω κατάμουτρα (για να τον στενοχωρήσω).
Να λέω άλλα μπροστά του και άλλα πίσω του, δεν υπάρχει περίπτωση.
Απλά και κατανοητότατα.
Το υποκείμενο ταυτίζεται με τον Άλλο , αλλά ο Άλλος είναι ελλειπτικός ,δεν μπορεί να μας προσφέρει σταθερή ταυτότητα και , συνεπώς , δεν μπορεί από μόνος του να συντηρήσει την επιθυμία της ταύτισης :Όταν λοιπόν το υποκείμενο ‘’σβηνει’’, ‘’εξασθενεί ‘’ διαπιστώνοντας την έλλειψη του σημαίνοντος στη θέση που του αντιστοιχεί μέσα στον μεγάλο Άλλο αναζητεί έρεισμα στο αντικείμενο,στον πυρήνα της φαντασίωσης. Οδηγούμαστε έτσι στο να εισάγουμε κάτι από μια άλλη τάξη , το οιονεί φαντασιακό αντικείμενο άλφα μικρό (Objet petit a) . Έτσι, η φαντασίωση’’ είναι μια κατασκευή που διεγείρει ,που προκαλεί την επιθυμία , ακριβώς επειδή υπόσχεται να καλύψει την έλλειψη στον Άλλον και που λειτουργεί επίσης ως άμυνα απέναντι στον ευνουχισμό’’ .Η δομή της φαντασίωσης συνιστάται πάντοτε σε αυτή τη σχέση ανάμεσα στο διχασμένο υποκείμενο , και την υπόσχεση εξάλειψης της έλλειψης, η εξασφάλιση ενός αντισταθμίσματος που θα την εξουδετερώνει : Η Φαντασίωση προσπαθεί να καταστήσει υποφερτή την έλλειψη στον Άλλο ,προσπαθεί να πετύχει ‘’μια λήθη των απαρχών ‘’ της πραγματικότητας και να παγιώσει μια αντικειμενικότητα που συρράπτει την ‘’απόσταση ανάμεσα στο πραγματικό και την πραγματικότητα ‘’. Η υπόσχεση αυτή όμως προϋποθέτει τη διαρκή αναβολή της πραγμάτωσης της: Η πραγματοποίηση της ,είναι πάντοτε απούσα . Έτσι το αντικείμενο συνδέεται άρρηκτα με την έλλειψη: εμφανίζεται πάντα ως ελλείπον Συνεπώς , το αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει ως αντικείμενο της επιθυμίας μόνον όταν είναι απόν ,μπορεί να προκαλέσει και να διατηρήσει την επιθυμία μόνο εφόσον λείπει, καθιστώντας έτσι αδύνατη την ικανοποίηση της Με άλλα λόγια το αντικείμενο- αυτό που ενσαρκώνει την έλλειψη του Άλλου μαζί με την υπόσχεση της κάλυψης της διασφαλίζοντας έτσι μια απατηλή συνοχή στον κόσμο μας - είναι εκείνο ακριβώς το στοιχείο που συνδέει την επιθυμία με την απόλαυση: Η επιθυμία προκαλείται από την έλλειψη και δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιηθεί: μας κρατά μακριά από την απόλαυση. Η απόλαυση από την άλλη είναι κάτι πλήρες , αλλά Αδύνατο και η επιθυμία δεν μπορεί να τη φτάσει. Το αντικείμενο είναι το στοιχείο ακριβώς που ενώνει αυτές τις δυο διαστάσεις . Ενσαρκώνει την αδύνατη απόλαυση ως απαγορευμένη πληρότητα και με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει μια ορισμένη συνοχή στην επιθυμία
Το πεδίο της ρηματικής αναπαράστασης ,παίζει καταστατικό ρόλο σε όλες τις καταδικασμένες προσπάθειες να πετύχουμε την τέλεια ταυτότητα με τον εαυτό μας . Αλλά το κεντρικό χαρακτηριστικό της γλώσσας , του συμβολικού είναι η ασυνέχεια : κάτι λείπει πάντοτε στη γλώσσα , το ίδιο το συμβολικό είναι ελλειπτικό. Η γλώσσα Δεν μπορεί να πει Όλη την Αλήθεια ,μας λείπουν οι απαραίτητες λέξεις , είναι Υλικά αδύνατον να πει όλη την αλήθεια και αυτό είναι μια πηγή αλλοτρίωσης . Γι αυτό ακριβώς αν και η είσοδος μας στο πεδίο της γλωσσικής αναπαράστασης επιτρέπει την ανάπτυξη της επιθυμίας μας και μια σχετική δόμηση της ταυτότητας μας επιβάλλει συγχρόνως το ότι η ταυτότητα αυτή δεν μπορεί να είναι ποτέ πλήρης, γιατί το ίδιο το συμβολικό δεν είναι πλήρες. Η είσοδος μας στη γλώσσα συνεπάγεται μια απώλεια της αμεσότητας , τον συμβολικό ευνουχισμό.
Πέρα από τις προσωπικές κόντρες που υπάρχουν που είναι γνωστές τα αστρολογικά γεγονότα καλώς ή κακώς πρέπει νομίζω να τα υποστηρίζουμε. Και προσωπικά με χαροποιεί που είδα και αναδημοσίευση της πρόσκλησης για διάλεξη του Κου Γαζή. Σε αυτό το επίπεδο με χαροποιεί επίσης και η ανταπόκριση του Κου Μπαρδόπουλου και η δημοσίευση της από το Blog.
Τα υπόλοιπα νομίζω ότι είναι προσωπικές διαφορές που θα λυθούν μόνο όταν αποκατασταθεί κλίμα εμπιστοσύνης. Μέχρι τότε οψόμεθα...
Κυριε Παπαδολια.Δεν εχω εμπαθεια με κανενα.Καποιοι,για δικους τους λογους,βλεπουν παντου εχθρους.Σαν ενημερωτικο ιστολογιο προβαλλω ολες τις αστρολογικες ειδησεις.Ολα τα αλλα ειναι παραφιλολογιες....
Δημοσίευση σχολίου