«Ο καλός συμμορίτης»ή "ο Βάσκος Ζορρό".

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Από τα «ΝΕΑ»

«Οικοδόμος στο επάγελμα, αναρχικός στην ιδεολογία και με ταλέντο στην πλαστογραφία, ο Λούσιο Ουρτούμπια ήθελε να κατακλύσει την αμερικανική οικονομία με πλαστά δολάρια.

Το 1962 το είχε μάλιστα προτείνει στον Τσε, ο οποίος είχε κάνει σταθμό στο Παρίσι, και στην πρέσβειρα της Κούβας στη Γαλλία: ο Λούσιο και οι φίλοι του είχαν τις πλάκες και την τεχνογνωσία· το κουβανικό κράτος είχε τη χαρτομάζα και τα μεγάλα τυπογραφεία· και η συνεργασία τους θα μπορούσε να καταστρέψει τις ΗΠΑ, πνίγοντάς τες σε πλαστά χαρτονομίσματα. Ομως ο Τσε δεν έδειξε ενδιαφέρον...

Το πρωί ο Λούσιο ήταν οικοδόμος στα εργοτάξια και τη νύχτα τύπωνε εκατομμύρια πλαστές πεσέτες, δολάρια και φράγκα, αλλά και ταυτότητες για τους συντρόφους του. "Η ζωή μου ανήκει πρώτα-πρώτα σ' όλους αυτούς τους αναρχικούς που έκαναν πολύ καιρό φυλακή", λέει στη "Λιμπερασιόν". "Το να κλέβεις, είναι τιμή: εφάρμοσα τον αφορισμό αυτό όπως μπόρεσα...".

Γεννήθηκε το 1931 σ' ένα μικρό χωριό της Ναβάρας, στη Βόρεια Ισπανία. "Είχα την τύχη να γεννηθώ φτωχός", λέει. Με τον φορτηγατζή αδελφό του, έκαναν λαθρεμπόριο καφέ, φρούτων και κλοπιμαίων μέσα από τα Πυρηναία. Τον κάλεσαν στον στρατό, όμως το 1954 λιποτάκτησε και κατέφυγε στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με ομοϊδεάτες του και έγινε ληστής τραπεζών για "την υπόθεση": "Πηγαίναμε στο ταμείο, μας έδιναν το χρήμα. Δεν υπήρχαν κάμερες ούτε θωρακισμένες πόρτες ούτε φυλακές. Είχαμε τα πρόσωπά μας ξεσκέπαστα. Εβαζα μόνο λίγη κρέμα για να κρύβω την ελιά μου στο μάγουλο. Ομως κατουριόμουν πάνω μου από τον φόβο. Δεν έχει πλάκα να απειλείς κάποιον με αυτόματο... Προτίμησα να περάσω στην πλαστογραφία".

Εκεί φάνηκε το ταλέντο του. Μέλη των Τουπαμάρος, της Πρίμα Λίνεα, των Ερυθρών Ταξιαρχιών, της Αμεσης Δράσης, της ΕΤΑ χρησιμοποίησαν ταυτότητες του Λούσιο. Στο μεγαλύτερο κόλπο του, κατάφερε να αποσπάσει 25 εκατομμύρια δολάρια από τη First National City Bank (τη σημερινή Citibank) πλαστογραφώντας ταξιδιωτικές επιταγές. Οταν συνελήφθη, η αμερικανική τράπεζα προτίμησε να τον πληρώσει (σχεδόν 60 εκατομμύρια παλιά γαλλικά φράγκα) για να της παραδώσει τις πλάκες και τα πλαστά χαρτονομίσματα που είχε ακόμη στην κατοχή του. Τα χρήματα τα μοίραζε σ' αυτούς που τον βοηθούσαν ή τα "επένδυε" σε μια οικοδομική επιχείρηση, στην οποία δούλευαν αρκετοί σύντροφοί του. Ο Τύπος τον αποκαλούσε "ο καλός συμμορίτης" ή "ο Βάσκος Ζορρό".

Ο Λούσιο πήρε σύνταξη ως οικοδόμος πριν από τέσσερα χρόνια και ζει μαζί με τη γυναίκα του, την Αν, στο Παρίσι, στην Μπελβίλ, στον όροφο πάνω από ένα κέντρο όπου οργανώνει συναντήσεις, συζητήσεις, εκθέσεις. Πέρυσι ο Χοσέ Μαρία Γκοενάγκα και ο Αϊτόρ Αρέγκι γύρισαν ένα ντοκιμαντέρ 93 λεπτών για τη ζωή του. "Μου χρωστούν τουλάχιστον 70 ταινίες ακόμη, αυτοί οι ληστές", λέει γελώντας ο γερο-αναρχικός».