Βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡ. ΡΑΠΤΗ Χημικός, τέως διευθυντής των ΕΛ.ΠΕ.
Η παγκόσμια κοινότητα βιώνει τα έντονα προβλήματα που προκαλούν οι τιμές πετρελαίου και η μετατροπή παραδοσιακών καλλιεργειών σε καλλιέργειες ενεργειακών φυτών για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Ωστόσο τα βιοκαύσιμα έχουν προσόντα που δεν έχουν τα ορυκτά καύσιμα. Κυρίως, δεν συντελούν στη δημιουργία του φαινόμενου του θερμοκηπίου, αφού το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύουν κατά την καύση τους το έχουν ήδη δεσμεύσει κατά την ανάπτυξή τους, τα φυτά από τα οποία παράγονται.
Ετσι, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν βιοκαύσιμα τα οποία θα διατηρούν τα πλεονεκτήματα, χωρίς να απαιτείται να υποκατασταθούν οι καλλιέργειες από τις οποίες παράγονται τρόφιμα.
Αυτά είναι τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς, η παραγωγή των οποίων γίνεται από παραπροϊόντα της γεωργικής παραγωγής. Δηλαδή, άχυρο, ξύλο, υπολείμματα γεωργικών καλλιεργειών, υπολείμματα δασοπονίας, παραπροϊόντα γεωργικών και δασικών βιομηχανιών και απόβλητα. Είναι πρώτες ύλες χαμηλού κόστους και επιπλέον εξουδετερώνονται τελεσίδικα τα παραπάνω μειονεκτήματα και επιπτώσεις. Η μετατροπή της πρώτης ύλης σε βιοαιθανόλη (αντικαθιστά τη βενζίνη), γίνεται με συνθετικά ένζυμα και σε βιοντίζελ (αντικαθιστά το ντίζελ) γίνεται με ελαιογόνους μικροοργανισμούς. Αυτή η μετατροπή κοστίζει σήμερα ακριβά και αναμένεται να γίνει ανταγωνιστική εντός της ερχόμενης 15ετίας.
Ετσι, τα αξεπέραστα προβλήματα των ορυκτών καυσίμων λύνονται με τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς.
Επομένως το πρόβλημα μετατίθεται στο πότε θα μπορούμε να μετατρέψουμε με φθηνό τρόπο το ξύλο και τα απόβλητα σε υγρά βιοκαύσιμα.
Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Για πολλούς λόγους και διότι η παραγωγή των φθηνών βιοκαυσίμων στη χώρα μας είναι δυνατόν να καθυστερήσει (π.χ. λόγω πατεντών) και να συνοδευτεί από τη διάλυση των υπαρχουσών πετρελαϊκών βιομηχανιών.
Τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Η πετρελαϊκή και ενεργειακή βιομηχανία και το κράτος να παραγγείλουν και να χρηματοδοτήσουν ερευνητικά προγράμματα σχετικά με τα βιοκαύσιμα, με τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς και με την αξιοποίηση των αποβλήτων. Σημειώνεται ότι μια έρευνα ενός απασχολούμενου ερευνητή κοστίζει μέχρι 30.000 ευρώ ετησίως. Μπορούμε ως χώρα να χρηματοδοτήσουμε 20 έρευνες ετησίως.
Μ' αυτόν τον τρόπο σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα των καυσίμων, να δώσουμε λύσεις στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στο πρόβλημα των αποβλήτων, να τονώσουμε την ελληνική ύπαιθρο και τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.
Τέλος, η πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή και βιοχημική βιομηχανία, φτιάχνοντας βιοδιυλιστήρια και μπαίνοντας στην παραγωγή όλου του φάσματος των ΑΠΕ.
Η χώρα μας θα μείνει ψωροκώσταινα αδρανώντας είτε θα αναπτυχθεί σε σύγχρονη ανεπτυγμένη κοινωνία γρηγορώντας. Χρειάζονται μόνο οι κατάλληλοι άνθρωποι να πάρουν τις αποφάσεις.
Ετσι, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν βιοκαύσιμα τα οποία θα διατηρούν τα πλεονεκτήματα, χωρίς να απαιτείται να υποκατασταθούν οι καλλιέργειες από τις οποίες παράγονται τρόφιμα.
Αυτά είναι τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς, η παραγωγή των οποίων γίνεται από παραπροϊόντα της γεωργικής παραγωγής. Δηλαδή, άχυρο, ξύλο, υπολείμματα γεωργικών καλλιεργειών, υπολείμματα δασοπονίας, παραπροϊόντα γεωργικών και δασικών βιομηχανιών και απόβλητα. Είναι πρώτες ύλες χαμηλού κόστους και επιπλέον εξουδετερώνονται τελεσίδικα τα παραπάνω μειονεκτήματα και επιπτώσεις. Η μετατροπή της πρώτης ύλης σε βιοαιθανόλη (αντικαθιστά τη βενζίνη), γίνεται με συνθετικά ένζυμα και σε βιοντίζελ (αντικαθιστά το ντίζελ) γίνεται με ελαιογόνους μικροοργανισμούς. Αυτή η μετατροπή κοστίζει σήμερα ακριβά και αναμένεται να γίνει ανταγωνιστική εντός της ερχόμενης 15ετίας.
Ετσι, τα αξεπέραστα προβλήματα των ορυκτών καυσίμων λύνονται με τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς.
Επομένως το πρόβλημα μετατίθεται στο πότε θα μπορούμε να μετατρέψουμε με φθηνό τρόπο το ξύλο και τα απόβλητα σε υγρά βιοκαύσιμα.
Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Για πολλούς λόγους και διότι η παραγωγή των φθηνών βιοκαυσίμων στη χώρα μας είναι δυνατόν να καθυστερήσει (π.χ. λόγω πατεντών) και να συνοδευτεί από τη διάλυση των υπαρχουσών πετρελαϊκών βιομηχανιών.
Τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Η πετρελαϊκή και ενεργειακή βιομηχανία και το κράτος να παραγγείλουν και να χρηματοδοτήσουν ερευνητικά προγράμματα σχετικά με τα βιοκαύσιμα, με τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς και με την αξιοποίηση των αποβλήτων. Σημειώνεται ότι μια έρευνα ενός απασχολούμενου ερευνητή κοστίζει μέχρι 30.000 ευρώ ετησίως. Μπορούμε ως χώρα να χρηματοδοτήσουμε 20 έρευνες ετησίως.
Μ' αυτόν τον τρόπο σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα των καυσίμων, να δώσουμε λύσεις στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στο πρόβλημα των αποβλήτων, να τονώσουμε την ελληνική ύπαιθρο και τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.
Τέλος, η πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή και βιοχημική βιομηχανία, φτιάχνοντας βιοδιυλιστήρια και μπαίνοντας στην παραγωγή όλου του φάσματος των ΑΠΕ.
Η χώρα μας θα μείνει ψωροκώσταινα αδρανώντας είτε θα αναπτυχθεί σε σύγχρονη ανεπτυγμένη κοινωνία γρηγορώντας. Χρειάζονται μόνο οι κατάλληλοι άνθρωποι να πάρουν τις αποφάσεις.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/05/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου