Σε
προηγούμενες ζωές
Στη θετική πλευρά έχουμε εργαστεί
σκληρά για να αναπτύξουμε
πνευματικές
αρετές, επιχειρώντας να δείξουμε ανιδιοτελή αγάπη
στους
άλλους και παλεύοντας να παραμείνουμε πιστοί στις ιδέες
μας
ακόμα και όταν απογοητευόμαστε. Το κίνητρό μας στο να
πράξουμε
με αυτόν τον τρόπο υπήρξε μια προσωπική πεποίθηση της
ανάγκης
δημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου και όχι κάποια επιθυμία
να
κερδίσουμε "ηθική" κοινωνική θέση ή μια "καλή" υπόληψη.
Στην αρνητική πλευρά έχουμε
περιφρονήσει την ανάγκη για
πνευματικές
αξίες και ιδανικά, για τον ανθρωπισμό και την
συμπόνια,
και μπορεί επίσης να έχουμε αποφύγει τον πλούτο της
φαντασίας,
της καλλιτεχνίας, κ.α. Εναλλακτικά, σε μερικές
περιπτώσεις
μπορεί να φαινόμαστε πως είμαστε "πνευματικοί"και πως επιτελούμε καλό
έργο, αλλά με το κίνητρο της απόκτησης κοινωνικής θέσεως σαν "καλός
άνθρωπος" και όχι με το κίνητρο κάποιας πραγματικής επιθυμίας να
εκφράσουμε αγάπη για τους άλλους.
Ανάμεσα στις ζωές είχαμε την ευκαιρία να
αποκτήσουμε μια
συναίσθηση
της προσωπικης ευθύνης να εκφράσουμε την αγάπη και την
ομορφιά
στη ζωή μας.
Το κάρμα για το 2019
1.
Οπου έχουμε ήδη καταβάλλει προσπάθεια να εναρμονίσουμε τους
εαυτούς
μας με την παγκόσμια αγάπη και ομορφιά μπορεί να
απολαμβάνουμε:
- δυνατές πνευματικές αρετές, συγκεκριμένα
την ικανότητα να
χρησιμοποιούμε τα πιστεύω μας στην
καθημερινή ζωή και να
κάνουμε πνευματικότητα μια ζωντανή
πραγματικότητα,
- αξιοσημείωτα θετικά ταλέντα στη μουσική
και στις τέχνες, τα
οποία μας επιτρέπουν να μεταφράζουμε την
έμπνευση σε απτές
δημιουργίες,
- οργανωτικά χαρίσματα στον τομέα του
ανθρωπισμού και του
φιλανθρωπικού έργου τα οποία επίσης μας
βοηθούν να
πραγματοποιήσουμε θετικά αποτελέσματα.
- Οπου οι παρελθοντικές μας προσπάθειες είχαν
εμπνευστεί από την
προσωπική
πίστη παρά από την επιθυμία για κοινωνική επιδοκιμασία,
δεν
θα στεναχωριόμαστε τώρα από τις αντιδράσεις των άλλων ή την
κριτική
τους, γεγονός που θα μας επιτρέπει την ανεξαρτησία και
την
αυτάρκεια:
- στη πνευματική μας ζωή, έτσι που οι
πνευματικές μας ανάγκες
ικανοποιούνται εκ των έσω και δεν
χρειάζεται να κοιτάξουμε
πέρα από τους εαυτούς μας για πνευματική
καθοδήγηση.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ικανότητά
μας για αυτοσυγκέντρωση και
εμμονή στον διαλογισμό, στη γιόγκα και
στην προσευχή,
- στις εμπνευσμένες καλλιτεχνικές
δραστηριότητες, που μας
εξασφαλίζουν με άριστη αυτοσυγκέντρωση και
πλαστική
ικανότητα, και την δυνατότητα να
επιδιώξουμε το έργο μας με
αφοσίωση σε αυτόν το σκοπό αδιαφορώντας
για την δημόσια
γνώμη,
- στην ανθρωπιστική εργασία, την οποία θα
επιδιώξουμε χωρίς να
ανησυχούμε για την εξωτερική κριτική.
2.
Οπου κατά το παρελθόν έχουμε απορρίψει την ανάγκη να
αισθανθούμε
ένα με τους άλλους - μέσω οποιωνδήποτε μέσων - θα
ανακαλύψουμε
τώρα πως:
- είμαστε επιρρεπείς σε μια αίσθηση μοναξιάς
ακόμα και ανάμεσα
στο πλήθος,
- μπορεί να υπάρχουν γενικές δυσκολίες στο
να ταυτιστούμε με
τον τρόπο που αισθάνονται οι άλλοι και μια
κάποια έλλειψη
φαντασίας, η οποία συμβάλλει στα
προβλήματα των ανθρώπινων
σχέσεων,
- μερικές φορές αυτή η δυσκολία στο να
"χάσουμε τους εαυτούς
μας" μπορεί να καταλήξει σε περιόδους
αϋπνίας,
- μέσω του νόμου αιτίας και αποτελέσματος
μπορεί τώρα να
βρούμε τους εαυτούς μας υποχρεωμένους να
αντιμετωπίσουμε την
εσωτερική ζωή που είχαμε αμελήσει
προηγουμένως, κάτω από
αυτές τις συνθήκες περιοριζόμαστε σε
περιόδους απομόνωσης,
πιθανότατα σε νοσοκομεία, ινστιτούτα ή σε
παρόμοια ιδρύματα,
όπου δεν έχουμε καμμία εναλλακτική λύση
από το να είμαστε
μόνοι μας με τα βαθύτερα αισθήματά μας,
- συχνά μπορεί να υποφέρουμε από το φόβο
μήπως μείνουμε μόνοι,
και από το ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε
τα ίδια μας τα
συναισθήματα, τα ιδανικά και τις
απογοητεύσεις,
- άλλες φορές μπορεί να είμαστε επιρρεπείς
σε συντριπτικά
και ανεξέλεγκτα ξεσπάσματα μεμψιμοιρίας,
σε μια αίσθηση
κατατρεγμού, σε φανταστικές ταπεινώσεις ή
δολιότητες και
αισθήματα ενοχής,
- σε σπάνιες περιπτώσεις η καταπιεσμένη
ενστικτώδης πλευρά των
εαυτών μας μπορεί να κάνει την εμφάνισή
της σαν κρίσεις
ακούσιας διαμεσότητας.
- Οπου υπήρξε κάποια αναγνώριση της ανάγκης για
ενεργητική
πνευματική
ζωή αλλά που η συμμετοχή μας υπήρξε υπερβολικά
εξαρτώμενη
από την κοινωνική επιδοκιμασία:
- μπορεί να λαχταρούμε να δοκιμάσουμε την
θρησκευτική έκσταση
αλλά δεν ξέρουμε πως να επιτύχουμε κάτι
τέτοιο ή
αισθανόμαστε αμήχανοι σχετικά με τη
συμμετοχή μας σε
πνευματικές δραστηριότητες,
- σε μερικές περιπτώσεις η πνευματική
φιλοδοξία μπορεί να
κάνει την εμφάνισή της σαν ανησυχία
σχετικά με την
"πνευματική μας θέση",
καταλήγοντας σε ένταση, κατάθλιψη
και παθήσεις που υποβάλλονται από το
άγχος,
- σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να είμαστε
επιρρεπείς στον
ασκητισμό και σε υπερβολική πνευματική
αυτοπειθαρχία ή
μπορεί να είμαστε παθολογικά φιλέσπλαχνοι
γεγονός που
κυριολεκτικά μας φθείρει εντελώς.
Η πρόκληση για το2019
1.
Να αναλογιστούμε το βαθμό στον οποίο επαναλαμβάνουμε τις
αρνητικές
μορφές της προηγούμενης ζωής.
2.
Να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη για τις δυσκολίες που
μπορεί
να αντιμετωπίζουμε σαν αποτέλεσμα της μοναξιάς, των
περιόδων
απομονώσεως, των προβλημάτων στην απόκτηση ικανοποίησης από την πνευματική μας
ζωή, την κατάθλιψη, τον ασκητισμό και το μαρτύριο στο οποίο υποβαλλόμαστε.
3.
Να αναρωτηθούμε κατά πόσο επιχειρούμε να οικοδομήσουμε μια
αίσθηση
εναρμονισμού με το σύμπαν μαθαίνοντας να υπερβαίνουμε το
εγώ
μας με ένα οργανωμένο, δομημένο τρόπο. Οι προτάσεις για την
δουλειά
προς αυτή την κατεύθυνση περιλαμβάνουν:
- Τακτική δέσμευση στη γιόγκα ή στον διαλογισμό
που βασίζεται σε
καθαρώς
καθορισμένα στάδια. Η υπομονή είναι ζωτικής σημασίας μια
και
θα πρέπει να δουλέψουμε πολύ για να δούμε αποτελέσματα.
- Κάποια μορφή φιλανθρωπικού έργου στην οποία
μπορούμε να
αναπτύξουμε
την συμπόνια για τους άλλους.
- Προσπάθειες να διεγείρουμε την φαντασία μέσω
του διαβάσματος ή
της
ενασχόλησης με το δράμα/τη μουσική/την τέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου