Οι περισσότερες χώρες, ανάμεσά τους και οι ΗΠΑ, δεν έχουν ολοκληρωμένα συστήματα ιατρικών ιστορικών για τους ασθενείς τους.
Η κάρτα MyCare έχει επάνω της ένα βύσμα USB, κάνοντας το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς φορητό και εύκολα προσβάσιμο.
Οι ασθενείς που επισκέπτονται ένα γιατρό, πρέπει να συμπληρώνουν
κάθε φορά νέα φόρμα με τα ιατρικά στοιχεία τους. Με τον καιρό, τα
ιστορικά αυτά μπορεί να καταστούν ελλιπή και αναξιόπιστα. Αυτό οδηγεί σε
αναποτελεσματικότητα του συστήματος ιατρικών πληροφοριών, η οποία
στοιχίζει σε χρήματα και ιατρικά λάθη.
Ερευνητές και επιχειρηματίες ελπίζουν να αλλάξουν την κατάσταση δίνοντας σε κάθε ασθενή μία έξυπνη κάρτα που θα περιέχει το ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό του. Η εφαρμογή της μεθόδου μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη στις ΗΠΑ, λόγω του φόβου για θέματα ασφάλειας και συμβατότητας. Ομως η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα σε άλλες χώρες που έχουν ενοποιημένα συστήματα υγείας, ή εκεί όπου υπάρχουν ανεπαρκείς υποδομές για την κοινή χρήση ιατρικών αρχείων.
Ειδικοί στην Αγγλία δημιούργησαν την κάρτα MyCare, η οποία έχει περίπου το μέγεθος και το σχήμα μιας πιστωτικής, με ένα βύσμα USB. Ενα άλλο πρόγραμμα, το SmartCare, εφαρμόστηκε πρώτα στη Ζάμπια, επεκτάθηκε πρόσφατα στην Αιθιοπία και τη Νότια Αφρική και καταδεικνύει τις δυνατότητες των συστημάτων με προσωπικές κάρτες σε μέρη του κόσμου όπου οι υποδομές είναι περιορισμένες.
Η κάρτα MyCare δημιουργήθηκε στο Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου, και το λογισμικό της, που είναι ανοικτού κώδικα, στο Πανεπιστήμιο του Κόβεντρι. Το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να κατεβάζει και να βλέπει τον κώδικα και να συνεισφέρει έτσι στη βελτίωση ή την επέκτασή του, αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα για το MyCare.
Η κάρτα προγραμματίζεται να είναι συμβατή με όσο περισσότερους υπολογιστές και λειτουργικά συστήματα γίνεται. Ετσι, αντί να χρειάζεται εγκατάσταση, το λογισμικό της κάρτας θα λειτουργεί απευθείας από την ίδια.
Ομως, όσο ευέλικτο και αν γίνει το λογισμικό της κάρτας, δεν θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί αυτόματα με τις βάσεις δεδομένων όλων των νοσοκομείων. Τα ιατρικά κέντρα, τα νοσοκομεία και οι γιατροί πρέπει να συνεργαστούν με τους κατασκευαστές των καρτών για να εξασφαλιστεί η συμβατότητα.
Με τη σημερινή κατάσταση, οι αριθμοί ΡΙΝ μαζί με κρυπτογράφηση προστατεύουν τα δεδομένα της κάρτας. Ο Πανίκος Κυριάκου, επικεφαλής του προγράμματος στο City University του Λονδίνου, υποστηρίζει ότι όσο αναπτύσσεται η κάρτα, θα αναπτύσσονται και τα συστήματα κρυπτογράφησης, η οποία, μάλιστα, θα δίνει σε γιατρούς και ασθενείς διαφορετικά επίπεδα πρόσβασης. Οι ασθενείς μπορούν να αλλάξουν τα προσωπικά τους δεδομένα, αλλά μόνο γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η δημόσια υγεία είναι ο κανόνας, τα συστήματα ιατρικών ιστορικών είναι ήδη πιο τυποποιημένα από τα αντίστοιχα στις ΗΠΑ, και έτσι είναι πιο εύκολο να καθιερωθεί ένα ενιαίο σύστημα ιατρικών μητρώων.
Το σύστημα με τις κάρτες δεν ταιριάζει τόσο στις ΗΠΑ, λέει ο Τζον Χαλάμκα, διευθυντής του Επιτελείου Τεχνολογίας Πληροφοριών για την Υγεία και επικεφαλής σύμβουλος στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. «Τείνουμε να επικεντρωνόμαστε περισσότερο στα δίκτυα και στην ευκινησία», λέει. «Το να κουβαλάμε μια κάρτα, γεγονός σύνηθες στην Ευρώπη, είναι κάτι το οποίο δεν ταιριάζει στην κουλτούρα μας».
Βλέπει πιο θετικά την εφαρμογή ενός ηλεκτρονικού συστήματος που θα βασίζεται στα δίκτυα των νοσοκομείων και το διαδίκτυο. «Οι ΗΠΑ χρειάζονται τα ιατρικά ιστορικά να είναι διαθέσιμα οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς κάρτα», εξηγεί. «Κάτι τέτοιο θα γίνει μόνο μέσω της αξιοποίησης του Διαδικτύου. Η εναλλακτική που θα βασίζεται στη λογική των δικτύων, προαπαιτεί σημαντικές αλλαγές στα υπάρχοντα συστήματα, όμως θα δώσει στους γιατρούς ακόμα καλύτερη πρόσβαση στις πληροφορίες που χρειάζονται για τους ασθενείς.
Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού συστήματος ιατρικών ιστορικών στις ΗΠΑ -βασισμένο στις κάρτες είτε στο Διαδίκτυο- περιπλέκονται από το γεγονός πως τα νοσοκομεία ουσιαστικά ανταγωνίζονται μεταξύ τους για ασθενείς-πελάτες. Αυτό σημαίνει πως τους συμφέρει να κρατούν τους ασθενείς -και τα ιατρικά ιστορικά τους- στα δικά τους δίκτυα και συστήματα.
Το NHS, το βρετανικό σύστημα υγείας, έχει δαπανήσει 2,7 δισεκατομμύρια λίρες για ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικών πληροφοριών, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης. Στις ΗΠΑ, το Κογκρέσο συμπεριέλαβε τεράστια οικονομικά κίνητρα για την τεχνολογία των πληροφοριών στην υγεία, στο πακέτο στήριξης της οικονομίας το 2009, προσφέροντας εκατομμύρια στα νοσοκομεία που επέδειξαν «ουσιαστική χρήση» ηλεκτρονικών αρχείων.
Τα συστήματα με τις έξυπνες κάρτες μπορεί να αποδειχθούν πιο κατάλληλα σε περιοχές με χαμηλή τεχνολογική ανάπτυξη, όπως η αγροτική Ζάμπια. Η Ζάμπια δεν έχει τις απαραίτητες υποδομές για ένα δικτυακό σύστημα, όμως οι κάρτες και οι πληροφορίες που αποθηκεύουν δεν επηρεάζονται τόσο από την αναξιόπιστη παροχή ηλεκτρισμού και τις ελλιπείς τηλεπικοινωνίες.
Το πρόγραμμα SmartCare αρχικά ξεκίνησε σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Ζάμπια, όμως στην πορεία επεκτάθηκε, με τις κάρτες SmartCare να χρησιμοποιούνται τώρα στη Ζάμπια, την Αιθιοπία και τη Νότια Αφρική.
Οσο για την κάρτα MyCare, ο Κυριάκου ελπίζει πως στο μέλλον θα καθιερωθεί αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την ιατρική περίθαλψη. «Η κάρτα αυτή θα μας επιτρέψει να έχουμε την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των ιατρικών μας πληροφοριών», λέει.
© 2011 Technology Review
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου