Με αυτά τα προκλητικά λόγια ο Νικόλας Νεγροπόντης, ένας από τους πιο επιφανείς και μαχητικούς ευαγγελιστές της νέας ψηφιακής εποχής, αποφάσισε να προβάλει δημοσίως τη συμβολή του Διαδικτύου στην υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης.
Ο ελληνικής καταγωγής Νικόλας Νεγροπόντης θεωρείται αυθεντία σε θέματα κοινωνικών εφαρμογών της ψηφιακής τεχνολογίας. Καθηγητής στο περίφημο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ, όπου ίδρυσε και διευθύνει το πρωτοποριακό εργαστήριο Media Lab Μια συμβολή τόσο σημαντική ώστε η οργάνωση «Internet for peace» αποφάσισε να διεκδικήσει φέτος για το Ιντερνετ το βραβείο Νόμπελ. Για να κατανοήσουμε τα επιχειρήματά τους, μεταφράσαμε μεγάλο μέρος της συνέντευξης που έδωσε στις 15-01-2010 στον δημοσιογράφο Ernesto Assante της ιταλικής εφημερίδας «Repubblica» ο Ν. Νεγροπόντης, ο πιο διάσημος εκπρόσωπος της οργάνωσης.
Καθηγητά, γιατί δεχτήκατε την πρόσκληση της οργάνωσης «Internet for peace»;
«Δεν θα ήταν εύκολο να αρνηθώ μια τέτοια πρόσκληση, αφού η πραγματικότητα που γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια και βλέπω με τα μάτια μου είναι ότι η έλευση του Διαδικτύου συνέβαλε σε όλες τις περιπτώσεις στην αύξηση της επίγνωσης και του πολιτισμού ακόμη και στα πιο απόμακρα και απομονωμένα μέρη του κόσμου, εκεί όπου το χειρότερο πρόβλημα δεν είναι η φτώχεια αλλά η απομόνωση. Το Ιντερνετ αποτελεί αναμφίβολα ένα εργαλείο ειρήνης, ένα όπλο μαζικής εκπαίδευσης και τείνει να γίνει ένα όπλο μαζικής διαμόρφωσης».
Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτή η υποψηφιότητα μπορεί να έχει κάποια προοπτική επιτυχίας;
«Δεν γνωρίζω καλά με ποια λογική και με ποια κριτήρια η επιτροπή απονέμει το βραβείο Νόμπελ, συνεπώς δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις. Το βέβαιο είναι ότι το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στο Ιντερνετ είναι πιο ορθή επιλογή απ' ό,τι η βράβευση του Ομπάμα. Θα υποβάλουμε επίσημα την υποψηφιότητά του την 1η Φεβρουαρίου στο Οσλο, μέσω της υποψηφιότητας των τριών μεγάλων «πατέρων» του Διαδικτύου: του Vinton Cerf, του Tim Berners-Lee και του Larry Roberts, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν όλους όσοι συνέβαλαν αυτά τα χρόνια στην ανάπτυξη του Διαδικτύου».
Υπάρχουν ακόμη άτομα που σκέφτονται ότι το Διαδίκτυο είναι επικίνδυνο. Για παράδειγμα, ο σημερινός πρόεδρος του ιταλικού κοινοβουλίου ισχυρίζεται ότι είναι πιο επικίνδυνο από την τρομοκρατία...
«Οταν κανείς ισχυρίζεται κάτι τέτοιο αναφέρεται σε δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η εκπαιδευτική λειτουργία του Διαδικτύου ενέχει κινδύνους και άρα πρέπει να καταστέλλεται, όπως, καθόλου τυχαία, συμβαίνει στις χώρες όπου δεν κυριαρχεί η δημοκρατία, κάτι που ευτυχώς δεν υποστηρίζεται από πολλούς. Το δεύτερο αναφέρεται στην ελευθερία του λόγου.
Είναι αλήθεια ότι η πραγματικότητα του Διαδικτύου είναι συγκεχυμένη, χαώδης, και υπάρχουν πολλά πράγματα που θα προτιμούσαμε να μη διαβάζουμε ή να μην ακούμε -όμως αυτό αποτελεί πηγή πλούτου και όχι μειονέκτημα. Το Ιντερνετ είναι ένα εργαλείο, όπως εργαλεία είναι τα κινητά τηλέφωνα, που κάλλιστα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τρομοκράτες ή εγκληματίες. Ωστόσο, κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα κινητά τηλέφωνα είναι επικίνδυνα και ότι, με κάποιον τρόπο, η επικοινωνία μέσω αυτών θα έπρεπε να περιοριστεί. Οσο για τα αρνητικά στοιχεία του Ιντερνετ; Είναι σαν να μιλάμε για τις σκοτεινές πτυχές της τυπογραφίας, γιατί βέβαια δημοσιεύονται πολλά βιβλία ή περιοδικά με απεχθές περιεχόμενο. Είναι σαν να προτείνει κανείς να αρνηθούμε τη χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των e-mail, επειδή δεχόμαστε ανεπιθύμητα μηνύματα ή spam».
Τι σκέπτεστε για την περίπτωση «Google - Κίνα»;
«Συμμετείχα στην Google την εποχή που αποφάσισε να προχωρήσει σε παραχωρήσεις στην κινεζική κυβέρνηση, επειδή είναι καλύτερα να διαθέτει κανείς ένα εργαλείο όπως το Ιντερνετ, έστω και φιλτραρισμένο ή ελεγχόμενο, από το να μην το έχει καθόλου. Ο σπόρος της ελευθερίας της έκφρασης μπορεί να ανθίζει και στις πιο αντίξοες συνθήκες, ο κόσμος μαθαίνει σταδιακά να παρακάμπτει τα λογοκριτικά εμπόδια και τις απαγορεύσεις.
Σήμερα το Google βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, μπορεί ακόμη και να φύγει από την Κίνα, παίζει μια εξαιρετικά σημαντική παρτίδα που ενδέχεται να οδηγήσει τελικά σε εκπληκτικά αποτελέσματα».
Το Ιντερνετ έχει ήδη αλλάξει πολύ και ως προς τα μέσα πρόσβασης σε αυτό. Ολο και περισσότεροι σήμερα χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μέσω των κινητών.
«Είναι μια εκπληκτική πρόοδος, αλλά ακόμη εξαιρετικά περιορισμένη, λόγω κυρίως των συμβιβασμών που κάνουν οι παραγωγοί του υλισμικού (hardware) των σημερινών συσκευών. Θέλω να πω ότι, αν και χρησιμότατο εργαλείο, τα κινητά έχουν σοβαρούς περιορισμούς ως προς τις γραφιστικές τους δυνατότητες. Τα "tablet" ενδέχεται να είναι ένας μεγάλος νεωτερισμός. Τις τελευταίες εβδομάδες είδα πολλές νέες μηχανές, πιθανότατα όμως θα είναι το πολυαναμενόμενο νέο προϊόν της Apple που θα καθορίσει τα νέα στάνταρ».
Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για το μέλλον των εφημερίδων...
«Το χαρτί θα εξαφανιστεί, αργά ή γρήγορα. Εγώ ο ίδιος, για παράδειγμα, το χρησιμοποιώ ελάχιστα. Ακόμη και τα ελάχιστα γράμματα που λαμβάνω, τα περνάω από τον σκάνερ και τα μετατρέπω σε e-mail, τις εφημερίδες τις διαβάζω αποκλειστικά μέσω Διαδικτύου, τα νέα βιβλία από το e-book, γράφω αποκλειστικά στον υπολογιστή και σπανιότατα έχω μαζί μου κάποιο φύλλο χαρτί. Ενώ όμως ο έντυπος Τύπος θα εξαφανιστεί, δεν θα συμβεί καθόλου το ίδιο με τη δημοσιογραφία, η οποία μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί. Μόνο στην αγγλική γλώσσα υπάρχει η λέξη "χαρτί" (paper) ως συνθετικό της λέξης εφημερίδα (newspaper). Στις άλλες γλώσσες είναι πιο σαφές: Η "εφημερίδα" μπορεί να υπάρχει παντού, ακόμη και στην οθόνη ενός υπολογιστή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου