Από όλες τις ημέρες το Σαββατοκύριακο μ’ αρέσει

Οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και υγιείς όταν δεν εργάζονται

Επιστημονικώς αποδεδειγμένο είναι πλέον το γεγονός ότι οι άνθρωποι νιώθουν πιο ευτυχισμένοι και υγιείς από το απόγευμα της Παρασκευής έως το απόγευμα της Κυριακής, δηλαδή όταν δεν εργάζονται. Η μελέτη είναι η πρώτη που αναλύει την αλλαγή της διάθεσης των ενηλίκων ανά μέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδος, σε ανθρώπους ηλικίας 18-62 ετών, που εργάζονται τουλάχιστον 30 ώρες την εβδομάδα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι ανεξαρτήτως οι εργαζόμενοι, από οικοδόμους μέχρι δικηγόρους, είτε απασχολούνται με χειρωνακτικό είτε με πνευματικό επάγγελμα και ανεξάρτητα με το μισθό, το ωράριο ή τη μόρφωσή τους, αισθάνονται πιο ευχάριστα το Σαββατοκύριακο. Επιπλέον έχουν περισσότερη ενέργεια αλλά και νιώθουν λιγότερους πόνους και άλλα συμπτώματα, όπως δυσκολία χώνεψης, αναπνευστικές δυσκολίες, αίσθημα κόπωσης κ.α. Η διαπίστωση αυτή ισχύει για τους πάντες: παντρεμένους, εργένηδες, διαζευγμένους και χήρους.

Οι μελετητές εξήγησαν το φαινόμενο με βάση την ψυχολογία του ανθρώπου, τονίζοντας ότι τα Σαββατοκύριακα ο άνθρωπος νιώθει μεγαλύτερο έλεγχο στην αξιοποίηση του χρόνου του, μεγαλύτερη ελευθερία στην επιλογή δραστηριοτήτων και ταυτόχρονα περνάει περισσότερο χρόνο με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Επίσης, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο ικανοί σε ό,τι καταπιάνονται, ενδεχομένως επειδή αισθάνονται ότι κάνουν αυτό που τους αρέσει και είναι κατά συνέχεια, περισσότερο προσεκτικοί.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, Ρίτσαρντ Ράιαν του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης "η έρευνα αναδεικνύει πόσο σημαντικός είναι ο ελεύθερος χρόνος για την ευημερία του ατόμου, καθώς οι άνθρωποι έχουν ευκαιρίες να συνδεθούν με άλλα πρόσωπα, να πραγματοποιήσουν τα ενδιαφέροντά τους και να χαλαρώσουν. Όλα αυτά αποτελούν βασικές ψυχικές ανάγκες των ανθρώπων, που δεν πρέπει να καταπιέζονται από την πολλή δουλειά".

Η έρευνα υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι, κατά τις εργάσιμες μέρες, νιώθουν χειρότερα, επειδή λιγοστεύει ο έλεγχος που ασκούν στην προσωπική ζωή τους καθώς κάποιος άλλος (συνήθως ο εργοδότης) ή οι εξωτερικές περιστάσεις (π.χ. οικογενειακές υποχρεώσεις) ελέγχουν "έξωθεν" τις ατομικές επιλογές των ατόμων. Έτσι ο εργαζόμενος νιώθει πεισμένος χρονικά ενώ υποχρεώνεται να ανέχεται ανεπιθύμητες συμπεριφορές (συνήθως στο εργασιακό περιβάλλον) και υποχρεωμένος να συναναστρέφεται με ανθρώπους με τους οποίους δεν υπάρχει στενός συναισθηματικός δεσμός.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο "Journal of Social and Clinical Psychology" (Περιοδικό Κοινωνικής και Κλινικής Ψυχολογίας).ENET