Ευχετηριο αφιερωμα στον Θωμα Γαζη

Η ζωη ειναι ενα λεωφορειο που τρεχει αναμεσα σε βουνο και θαλασσα.Αν κατσεις στην αριστερη σειρα καθισματων,θα βλεπεις θαλασα,στη δεξια βουνο.Αλλα το οτι απολαμβανεις το τοπιο που βλεπεις δεν σημαινει πως αδιαφορεις για εκεινο που δεν βλεπεις.Δεν ειναι ολες οι θεσεις που παιρνουμε αποτελεσμα ελευθερης επιλογης,αλλα απορροια του γεγονοτος οτι ηταν οι μονες διαθεσιμες.Αλλα και ολες διαθεσιμες να ηταν,παλι θα επρεπε καπου να κατσεις για να απολαυσεις.Δεν ειναι βολικο να στεκεσαι ορθιος και να κοιτας μια απο το ενα,μια απο το αλλο παραθυρο.Καποια στιγμη κουραζεσαι.Το πηγαινελα σου κομματιαζει την απολαυση.

Το οτι τοσα επιθυμητα πραγματα στη ζωη μας παραμενουν σταθερα εξω απο τον κυκλο των εμπειριων μας δεν οφειλεται κατα αναγκη στο οτι ηταν απροσιτα απ αυτον τον κυκλο ουτε στο οτι υπηρξαν λιγοτερο επιθυμητα απο αλλα.Απλως δεν μπορουσαμε να τα βιωσουμε απο τη θεση που καθομασταν.Κι αν σηκωνομασταν,ισως χαναμε αλλα που επισης τα
επιθυμουσαμε(αν, λ.χ, καποιος αλλος μας επαιρνε τη θεση).Ετσι,μας φαινεται πως ζουμε τη μιση ζωη απο εκεινη που θα μπορουσαμε να ζησουμε.

Ειναι αληθεια ομως οτι <<θα μπορουσαμε>>΅?Και ειναι στα αληθεια μιση η ζωη που τελικα ζουμε?Εζησες αραγε μιση ζωη,επειδη την ωρα που ετρωγες δεν μπορουσες ταυτοχρονα να πινεις,να κοιμασαι,να κανεις ερωτα,να κολυμπας κλπ?Πολλες στιγμες της ζωης μας τις αφιερωνουμε σε ενα πραγμα,χανοντας για παντα ολα οσα θα μπορουσαμε εξισου να βιωσουμε εκεινη τη στιγμη και που αργοτερα δεν θα ηταν δυνατον να βιωθουν.Αλλα δεν ζησαμε γιαυτο τον λογο <<κουτσουρεμενες ζωες>>.Κι ομως, η σκεψη εκεινου που μας λειπει δηλητηριαζει αυτο που βιωνουμε.Τα παραλογα ονειρα καταστρεφουν τις ζωες μας,αλλα ειναι γνωστο πως η επιθυμια δεν καταλαβαινει απο λογικες και τετοια.

<<Γιαυτο,οπου να γυρισουμε το ματι μας βλεπουμε "κατεστραμενες" ζωες>>.

Γιατι ομως τις λεμε κατεστραμενες?Με τι τις αντιπαραβαλλουμε?Γνωρισαμε ποτε καποια που δεν ηταν?Μηπως ειναι κατεστραμενες μονο σε συγκριση με εκεινο το ονειρο που δεν μπορει ποτε να γινει πραγματικοτητα?

Ας φυλαξουμε τους θρηνους μας για τις πραγματικες απωλειες....