Internet-Ο παιδότοπος του ερασιτέχνη!

Το αναγνωστικό της τελευταίας σελίδας

Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr,www.bavzer.blogspot.com

Ο παιδότοπος του ερασιτέχνη!

Ο ΑΝΤΡΟΥ ΚΙΝ περιγράφεται ως Αγγλος επιχειρηματίας των ψηφιακών μέσων, γνώστης των πραγμάτων στη Silicon Valley, την έδρα, στη νότια πλευρά του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο, της βιομηχανίας και ηλεκτρονικής τεχνολογίας, αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά (ενδεικτικά: The Weekly Standard, Business Week, Esquire, The Guardian), έχει δικό του weblog, το www.cultureof theamateur.com, και είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 2007 στη Βρετανία και στην Αμερική από τις εκδόσεις ΝΒ (Nicholas Brealey), έχει τίτλο «The Cult of the Amateur - How today's internet is killing our culture and assaulting our economy» (σε μετάφραση: «Ο Συρμός του Ερασιτέχνη - Πώς το σημερινό Ιντερνετ σκοτώνει τον πολιτισμό και βιαιοπραγεί κατά της οικονομίας μας»), και έχει προκαλέσει πολλές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, έντονες αντιδράσεις.

ΤΟ ΘΕΜΑ που πρωτίστως εγείρει στο βιβλίο του ο Αντρου Κιν είναι εκείνο της αξιοπιστίας. Συγκεκριμένα, «πόση ακρίβεια και πόση αλήθεια έχουν οι πληροφορίες που πλημμυρίζουν καθημερινά το Ιντερνετ;». Ταυτόχρονα, ο συγγραφέας «φοβάται» και θεωρεί πολύ επικίνδυνο το ότι μερικοί «από τους πιο πολύτιμους θεσμούς μας», όπως είναι οι επαγγελματικές εφημερίδες, τα περιοδικά, η μουσική και ο κινηματογράφος, ξεπερνιούνται τώρα «από μια χιονοστιβάδα ερασιτεχνικού, κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του κάθε χρήστη και ελεύθερου για όλους περιεχομένου».

ΘΑ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ: Γιατί είναι κακό πράγμα αυτό; «Διότι», απαντά ο Κιν, «εάν είμαστε όλοι ερασιτέχνες, τότε δεν υπάρχουν πλέον ειδικοί. Οταν ανώνυμοι μπλόγκερ και χρήστες βιντεοκαμερών και κινητών τηλεφώνων, μη έχοντας κανέναν περιορισμό που να προκύπτει από επαγγελματικά στάνταρ και κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας (σ.σ.: ασχέτως εάν αυτά, από σημερινούς επαγγελματίες πολλές φορές δεν τηρούνται), μπορούν να επηρεάσουν τον δημόσιο διάλογο και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη, τότε η αλήθεια μετατρέπεται σε προϊόν το οποίο μπορεί να πουληθεί, να τυποποιηθεί και να ανακαλυφθεί ξανά. Εκεί λοιπόν όπου το Wikipedia συναντά το MySpace και αυτό το YouTube, η "δημοκρατικοποίηση" της πληροφορίας υπονομεύει, τελικά, την αλήθεια και υποβαθμίζει-εξευτελίζει την ειδικότητα, την εμπειρία και το ταλέντο».

ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ αυτήν τη ζοφερή, κατά την άποψή του, πραγματικότητα, ο Αντρου Κιν βλέπει:

* Το «κόβω και κολλώ» (cut and paste), που έχει γίνει παιχνιδάκι πια στο Διαδίκτυο, παράγει μια γενιά διανοητικά κλεπτομανών ανθρώπων.

* Μια κουλτούρα, στην οποία η πνευματική περιουσία ανταλλάσσεται ελεύθερα, «κατεβάζεται» (downloaded) ελεύθερα, «πολτοποιείται» και διανέμεται ξανά ως προϊόν καινούργιο, απειλεί έναν θεσμό 200 ετών που θέλει τα πνευματικά δικαιώματα να προστατεύονται, και κλέβει από καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφους, μουσικούς, εκδότες και παραγωγούς τους καρπούς της δημιουργικής τους εργασίας. (Σ.σ. Και εμείς οι δημοσιογράφοι, μη εξαιρουμένου και του υπογράφοντος, έχουμε πολλές φορές υποκλέψει πληροφορίες και απόψεις άλλων από το Ιντερνετ, λησμονώντας συχνά να αναφέρουμε την πηγή μας ή, όπως στην περίπτωση της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia, χωρίς να ελέγχουμε αν αυτές οι πληροφορίες είναι σωστές.)

ΚΑΠΟΤΕ, ο Αντρου Κιν ήταν φανατικός οπαδός, «σχεδόν μουτζαχεντίν», της... θρησκείας του Ιντερνετ. Ονειρευόταν, λέει, να βάλει κι αυτός το χεράκι, τις γνώσεις και τον ενθουσιασμό του, για να κάνει τον κόσμο μας έναν «πιο μουσικό», όπως τονίζει, κόσμο. «Ηθελα να υπάρχει μουσική παντού όπου μπορούσε η ψηφιακή, ηλεκτρονική τεχνολογία να εισχωρήσει. Ν' ακούω όλα τα τραγούδια του Ντίλαν από το λάπτοπ μου. Να μπορώ να κατεβάσω όλα τα Βραδεμβούργια κοντσέρτα του Μπαχ στο κινητό μου τηλέφωνο». Το προχώρησε αρκετά αυτό το όνειρό του. «Σχεδόν έγινα πλούσιος», λέει. «Αλλά τώρα είμαι αποστάτης. Παρέδωσα την ταυτότητά μου που έγραφε: μέλος της Ψηφιακής Κουλτούρας. Γλίτωσα».

ΑΥΡΙΟ: Θα δούμε τι λέει ο Αντρου Κιν για τους «αόριστα πιθηκίζοντες στα μπλογκ»!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/01/2009