Ψιλά γράμματα...
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Η ιστορία ενός ελαιοπαραγωγού, την οποία (ανα)δημοσιεύει σήμερα η στήλη, θα παρουσίαζε ελάχιστο ενδιαφέρον αν δεν ήταν συμβατή με το φλέγον θέμα των ημερών, τις κινητοποιήσεις των αγροτών -επομένως με τις τύχες και την προοπτική της ελληνικής γεωργίας... Αντιγράφουμε το ρεπορτάζ του Γιώργου Κώνστα, από τα «Νέα»: «Ο κ. Αντώνης Μπραουδάκης, ελαιοπαραγωγός από την Κρυονερίδα Χανίων, "έζησε στο πετσί του" τη μεγάλη κρίση στην αγορά του λαδιού το 1992. Η κατρακύλα, τότε, των τιμών τον οδήγησε σε διαφορετική διαχείριση του προϊόντος του. Εκανε έρευνα αγοράς και άρχισε να εμπορεύεται μόνος του την παραγωγή του. Οχι όμως με τον κλασικό τρόπο τού "τενεκέ απ' το χωριό". Επένδυσε τα χρήματά του και σήμερα είναι ένας από τους ελάχιστους ελαιοπαραγωγούς στην Κρήτη που διαθέτει δικό του τυποποιητήριο και φίρμα στην αγορά: Braoudakis Family. "Χωρίς να μπω σε κανένα πρόγραμμα επιδοτήσεων, έπαιρνα μόνο την επιδότηση για το λάδι, όπως όλοι οι παραγωγοί"... Πάνω από μία δεκαετία τώρα, ο κ. Μπραουδάκης διακινεί κυρίως μέσω Ιντερνετ (εξασφαλίζοντας παραγγελίες) τριάντα τόνους λαδιού και έχει σταθερούς συνεργάτες στη Γαλλία, την Αγγλία, την Ολλανδία που διαθέτουν στα καταστήματά τους όχι μόνο το λάδι, αλλά και τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα που τυποποιεί. Τα τελευταία χρόνια η επιχείρηση του κ. Μπραουδάκη απέκτησε υποκατάστημα στη Γερμανία. Τυποποιεί κρασί, μέλι και αρωματικά βότανα τα οποία επίσης εξάγει. "Η αφορμή για να αναζητήσω εναλλακτική λύση ήταν η κρίση στο βασικό μου προϊόν", λέει ο κ. Μπραουδάκης. "Οι κρίσεις στο ελαιόλαδο επαναλαμβάνονται κάθε τρία-τέσσερα χρόνια", παρατηρεί... Σύμφωνα με τον κ. Μπραουδάκη δεν μπορεί κάθε αγρότης χωριστά να κάνει ό,τι έκανε εκείνος. "Απαιτούνται γνώσεις αγγλικών, εξοικείωση με το Ιντερνετ, γνώση των κανόνων του μάρκετινγκ για να παρουσιαστεί ένα προϊόν με ταυτότητα. Δεν μπορούν να το κάνουν οι περισσότεροι αγρότες μόνοι τους, μπορούν όμως να το κάνουν οι οργανώσεις τους: οι συνεταιρισμοί, οι ομάδες παραγωγών, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα στελεχωθούν με ανθρώπους που έχουν τέτοιες γνώσεις και όχι από ισόβιους υπαλλήλους που διορίστηκαν με κομματική κριτήρια. Είναι ανεπίτρεπτο τέτοιοι οργανισμοί να μην απασχολούν ανθρώπους με εξειδικευμένες γνώσεις». *** Ο ρέκτης αγρότης από την Κρήτη δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα. Το λέει και ο ίδιος. Ομως, επισημαίνει ότι αυτά θα μπορούσαν να γίνουν από ομάδες παραγωγών και συνεταιρισμούς «άλλου είδους», όχι σαν τους ερειπωμένους του παρελθόντος, που τους έφαγε ο σκώρος της κομματικοκρατίας. Ο κ. Μπραουδάκης μιλώντας για «οργάνωση και σχεδιασμό», για «σωστή προβολή και παρουσίαση του προϊόντος τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό», θέτει εξ αντικειμένου θέμα ρόλου, ευθύνης και αρωγής εκ μέρους της πολιτείας. Δηλαδή, μιας πολιτικής στον αντίποδα της σημερινής: μελέτη των προβλημάτων εις βάθος, επεξεργασμένες ξεκάθαρες θέσεις, ενθάρρυνση και διευκολύνσεις, μέριμνα, εγρήγορση και αυστηρός έλεγχος. Ιδού ένα απλό παράδειγμα: από τότε που άνοιξε ο «δρόμος της Κίνας» (μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Πεκίνο), ποιες ήταν οι ενέργειες των αρμόδιων υπουργείων (Γεωργικής Ανάπτυξης, Ανάπτυξης και Εξωτερικών), καθώς και της ελληνικής πρεσβείας στην Κίνα, ώστε να διευκολυνθούν οι παραγωγοί και οι έμποροι; Τι έκαναν ώστε να τιμωρηθούν παραδειγματικά εκείνοι οι αεριτζήδες που πλάσαραν «ποσότητες δεύτερου λαδιού», με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά πολύ το ενδιαφέρον των Κινέζων για το ελληνικό λάδι; Φευ! Ψιλά γράμματα για τους κυβερνώντες -της σήμερον και του παρελθόντος...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29-1-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου