Οι πρώτοι Χριστιανοί έκρυψαν την προέλευση του αστεριού της Βηθλεέμ

Από σελίδα του NewScientist 21 Δεκεμβρίου 2001

Ένας αμερικανός αστρονόμος ισχυρίζεται ότι έχει βρεί την πρώτη αναφορά του αστεριού της Βηθλεέμ εκτός της Βίβλου. Η αναφορά είναι σε ένα χειρόγραφο του 4ου αιώνα που γράφτηκε από ένα Ρωμαίο αστρολόγο, ο οποίος αργότερα έγινε Χριστιανός, ονόματι Firmicus Maternus.

	Φωτογραφία: Βιβλιοθήκη τέχνης Bridgeman

Ο Μichael Molnar, που ήταν στο παρελθόν στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Νιου Τζέρσευ, είναι ο δημιουργός της ιδέας ότι το αστέρι της Βηθλεέμ δεν ήταν ένα θεαματικό αστρονομικό γεγονός όπως μια σουπερνόβα ή ένας κομήτης αλλά ένα αφανές αστρολογικό γεγονός.

Το γεγονός εντούτοις θα είχε μεγάλη σημασία για τους αρχαίους ρωμαίους αστρολόγους. Μετά από την μελέτη των συμβολισμών στα ρωμαϊκά νομίσματα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το "αστέρι" ήταν στην πραγματικότητα μια διπλή έκλειψη του Δία, σε μια σπάνια αστρολογική συζυγία που εμφανίστηκε στον αστερισμό του Κριού στις 20 Μαρτίου, του 6 π.Χ., και πάλι στις 17 Απριλίου, του 6 π.Χ.

Ο Molnar πίστευε ότι οι Ρωμαίοι αστρολόγοι θα είχαν ερμηνεύσει ένα τέτοιο γεγονός ως σημάδι της γέννησης ενός θείου βασιλιά στην Ιουδαία. Αλλά του έλειπε μέχρι τώρα η απόδειξη.

Τώρα όμως λέει ότι την έχει βρεί, στο Mathesis, ένα βιβλίο που γράφτηκε από τον Maternus στο 334 μ.Χ. Ο Maternus περιέγραψε ένα αστρολογικό γεγονός που περιλαμβάνει μια έκλειψη του Δία από το φεγγάρι στον Κριό, και είπε ότι αυτό φανέρωσε τη γέννηση ενός θείου βασιλιά.

Χωρις όνομα

"Ο Maternus δεν ανέφερε στο βιβλίο του το όνομα του Ιησού," λέει ο Molnar. "Αλλά η ρωμαϊκή αστρολογία ήταν μια δημοφιλής τρέλα εκείνη την εποχή και ο καθένας διαβάζοντας το βιβλίο, θα ήξερε ότι η αναφορά ήταν για τον Ιησού και ότι το αστρολογικό γεγονός ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ."

Αλλά γιατί ο Maternus δεν ανέφερε το όνομα του Ιησού; Σύμφωνα με τον Molnar, οι πρώτοι Χριστιανοί μίσησαν τις ειδωλολατρικές πεποιθήσεις και δεν θέλησαν να δικαιολογήσουν τη βιβλική ιστορία με μια αστρολογική πρόβλεψη. Η ιδέα ότι τα αστέρια κυβερνούν τη μοίρα μας, αψηφούν την πίστη σε έναν χριστιανικό Θεό, που είναι αυτός που ελέγχει την δύναμη στον κόσμο.

"Όντας ένας ειδωλολάτρης, που είχε μετατραπεί σε χριστιανό κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Firmicus ήταν ένα πρόσωπο διχασμένο," λέει ο Molnar. "Ως εκ τούτου χρησιμοποιούσε την αστρολογία για να υποστηρίξει τη χριστιανική ιστορία, αλλά με έναν καλυμμένο τρόπο."

Σύμφωνα με τον Molnar, ήταν θεμελιώδες στους πρώτους Χριστιανούς, ότι η αληθινή φύση του αστεριού ήταν κρυμμένη, διαφορετικά οι θεολόγοι θα ήταν σε συζήτηση για τις ουράνιες επιρροές, που δεν ήταν μέρος του χριστιανισμού. Έτσι έθαψαν τη γνώση των αστρολογικών ριζών του αστεριού και για καιρό ήταν ξεχασμένη.

Παλαιό πρόβλημα

Μεγάλοι αστρονόμοι, από την εποχή του Τύχω Μπράχε και του Κέπλερ κατά τον 15ο αιώνα, μέχρι σήμερα, ασχολήθηκαν με το θέμα του άστρου. Οι περισσότεροι που ασχολήθηκαν με το άστρο, έκαναν Θεολογία και όχι Αστρονομία. Με ερμηνείες όμως που στηρίζονταν στην θρησκευτική πίστη κι όχι στις αστρονομικές, επιστημονικές, παρατηρήσεις.

Μέχρι τώρα, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Μια πρώτη αιτία είναι η υπερφυσική ή μεταφυσική εξήγηση που δίνουν μερικοί θεολόγοι. Δεν χρειάζονταν δηλαδή οι τρείς μάγοι την ύπαρξη ενός αστέρος για να καταλάβουν τη γέννηση του Χριστού, γιατί τους αποκαλύφθηκε από το Θεό. Ή η εμφάνιση του άστρου, ήταν ένα θαύμα, μια παρουσία του Θεού. Τέλος θα μπορούσε να ήταν μια φραστική υπερβολή του Ευαγγελιστή Ματθαίου για να πείση τους Εβραίους, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίας.

Μια άλλη αιτία είναι ότι η χρονολογία γέννησης του Χριστού, είναι άγνωστη. Οπότε δεν γνωρίζουμε ποιά ουράνια γεγονότα συνέβησαν.

Και τέλος, μια άλλη αιτία είναι ότι πολλά αστρονομικά γεγονότα, θα μπορούσαν να είναι το "άστρο της Βηθλεέμ". Σαν παράδειγμα αναφέρουμε την σύνοδο του Δία, του Κρόνου και του Άρη στις 15 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. ή την έκρηξη μιας σουπερνόβας, νόβας ή την παρουσία ενός κομήτη (όπως εξηγούσε ο Ωριγένης)

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ http://www.physics4u.gr/news/2001/scnews410.html