Οι ωδίνες ενός τοκετού
Των ΕΦΗΣ Κ. ΜΠΑΣΔΡΑ. ΘΑΝΑΣΗ Γ. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ πανεπιστημιακών
Τις τελευταίες μέρες μετά το τραγικό συμβάν των Εξαρχείων βιώνουμε πρωτοφανή γεγονότα: από μεγάλη οργή που καταλήγει σε ανεξέλεγκτη βία έως ανερμάτιστες δηλώσεις που προσπαθούν να εξηγήσουν καταστάσεις και πράξεις, αμφισβητώντας κάθε δημοκρατικό δικαίωμα και κατάκτηση. Κοινή βάση: η ατιμωρησία.
α) Ενας ένστολος: χρησιμοποίησε αψυχολόγητα (με δόλο;) το τελευταίο μέσο εκφοβισμού και προστασίας που διαθέτει, το όπλο του. Καταδικαστέος μόνο και μόνο για τη χρήση του όπλου του (οι παραπέρα συνειρμοί εξοργίζουν αφάνταστα), έχει ωστόσο δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία, μιας δίκαιης δίκης. Η υπερασπιστική του γραμμή είναι, επίσης, δικαίωμά του.
β) Οι συνάδελφοί του: συλλήβδην δεν είναι από την ίδια πάστα και η πλειονότητά τους δεν θα έκανε ποτέ το ίδιο. Το γεγονός ότι παρόμοια περιστατικά έμειναν ατιμώρητα από τη δικαιοσύνη, με προφανείς παρεμβάσεις από τους ίδιους, δείχνει ακόμη μια φορά τις συντεχνιακές πρακτικές για κάλυψη. Αυτή τη φορά, όμως, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Οι ίδιοι θα πρέπει να φροντίσουν τα του οίκου τους εάν δεν θέλουν να βρεθούν αντιμέτωποι με το σύνολο του ελληνικού λαού.
γ) Οι πολιτικοί: ένθεν κακείθεν, τυλιγμένοι σε μια γενική αφασία, προσπαθούν να διευκρινίσουν προς τα πού θα πάει το πράγμα, κατά πόσο θα θιγούν τα συμφέροντά τους και πώς και ποιοι θα επωφεληθούν. Βυθισμένοι σε μια ρουτίνα που το πρωί τούς ήθελε καλεσμένους σε πρωινάδικα, το μεσημέρι απολαμβάνοντας τον καφέ τους σε ακριβά στέκια του Κολωνακίου, στις 8.00 στα παράθυρα των δελτίων αλληλοβριζόμενοι, και αργά το βράδυ στα ξενυχτάδικα. Συνηθισμένοι σε μια βουλευτική ασυλία να καλύπτει από παράνομα παρκαρίσματα, οδήγηση κάτω από επήρεια αλκοόλ έως έκνομες ανταλλαγές γης και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Πόσο θα διαταραχθεί άραγε αυτή η κατάσταση;
δ) Οι δημοσιογράφοι: κάνουν τη δουλειά τους καλά ή κακά, όπως πάντα, αυτό τουλάχιστον οι απλοί πολίτες είναι σε θέση να το κρίνουν από καιρό τώρα. Οι αρμόδιες επιβλέπουσες αρχές, όμως, φαίνεται να πάσχουν από ελεγκτικό στραβισμό. Τούτη τη φορά ακούστηκε ό,τι παράδοξο. Εκείνο που αναδείχτηκε ωστόσο από αυτή την κρίση είναι ότι οι ξένοι συνάδελφοί τους γνωρίζουν πολύ καλύτερα το ελληνικό τοπίο από τους ίδιους...
ε) Ενα πολιτικό σύστημα: που πάσχει από τελικού σταδίου ασθένεια και φαίνεται πως τελειώνει. Το τελειώνει η καινούργια γενιά που αμφισβητεί με πολύ έντονο τρόπο την ύπαρξή του. Επειδή στις δημοκρατίες δεν δημιουργούνται κενά και κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, τα πρόσφατα γεγονότα φαντάζουν να μοιάζουν με τις ωδίνες ενός τοκετού που θα φέρει το νέο: θα είναι το νέο η συναίνεση, θα είναι κάτι εντελώς νέο, μόνο η ιστορία το ξέρει. Σε κάθε περίπτωση, όσοι και όσα επιμένουν σε χρεοκοπημένες πρακτικές κλέβουν από τον ελληνικό λαό πολιτικό χρόνο, αφαιρούν πολιτικό μέλλον.
Από την παραπάνω σειρά έμεινε έξω το αθώο θύμα, το 15χρονο παιδί που πλήρωσε με τον πιο άδικο τρόπο διαχρονικές αδυναμίες ενός παλαιοκομματικού συστήματος. Είναι σίγουρο ότι ο χαμός του επιτάχυνε τις διαδικασίες αμφισβήτησης και κατεδάφισής του κι ενεργοποίησε τον επερχόμενο τοκετό!
α) Ενας ένστολος: χρησιμοποίησε αψυχολόγητα (με δόλο;) το τελευταίο μέσο εκφοβισμού και προστασίας που διαθέτει, το όπλο του. Καταδικαστέος μόνο και μόνο για τη χρήση του όπλου του (οι παραπέρα συνειρμοί εξοργίζουν αφάνταστα), έχει ωστόσο δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία, μιας δίκαιης δίκης. Η υπερασπιστική του γραμμή είναι, επίσης, δικαίωμά του.
β) Οι συνάδελφοί του: συλλήβδην δεν είναι από την ίδια πάστα και η πλειονότητά τους δεν θα έκανε ποτέ το ίδιο. Το γεγονός ότι παρόμοια περιστατικά έμειναν ατιμώρητα από τη δικαιοσύνη, με προφανείς παρεμβάσεις από τους ίδιους, δείχνει ακόμη μια φορά τις συντεχνιακές πρακτικές για κάλυψη. Αυτή τη φορά, όμως, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Οι ίδιοι θα πρέπει να φροντίσουν τα του οίκου τους εάν δεν θέλουν να βρεθούν αντιμέτωποι με το σύνολο του ελληνικού λαού.
γ) Οι πολιτικοί: ένθεν κακείθεν, τυλιγμένοι σε μια γενική αφασία, προσπαθούν να διευκρινίσουν προς τα πού θα πάει το πράγμα, κατά πόσο θα θιγούν τα συμφέροντά τους και πώς και ποιοι θα επωφεληθούν. Βυθισμένοι σε μια ρουτίνα που το πρωί τούς ήθελε καλεσμένους σε πρωινάδικα, το μεσημέρι απολαμβάνοντας τον καφέ τους σε ακριβά στέκια του Κολωνακίου, στις 8.00 στα παράθυρα των δελτίων αλληλοβριζόμενοι, και αργά το βράδυ στα ξενυχτάδικα. Συνηθισμένοι σε μια βουλευτική ασυλία να καλύπτει από παράνομα παρκαρίσματα, οδήγηση κάτω από επήρεια αλκοόλ έως έκνομες ανταλλαγές γης και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Πόσο θα διαταραχθεί άραγε αυτή η κατάσταση;
δ) Οι δημοσιογράφοι: κάνουν τη δουλειά τους καλά ή κακά, όπως πάντα, αυτό τουλάχιστον οι απλοί πολίτες είναι σε θέση να το κρίνουν από καιρό τώρα. Οι αρμόδιες επιβλέπουσες αρχές, όμως, φαίνεται να πάσχουν από ελεγκτικό στραβισμό. Τούτη τη φορά ακούστηκε ό,τι παράδοξο. Εκείνο που αναδείχτηκε ωστόσο από αυτή την κρίση είναι ότι οι ξένοι συνάδελφοί τους γνωρίζουν πολύ καλύτερα το ελληνικό τοπίο από τους ίδιους...
ε) Ενα πολιτικό σύστημα: που πάσχει από τελικού σταδίου ασθένεια και φαίνεται πως τελειώνει. Το τελειώνει η καινούργια γενιά που αμφισβητεί με πολύ έντονο τρόπο την ύπαρξή του. Επειδή στις δημοκρατίες δεν δημιουργούνται κενά και κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, τα πρόσφατα γεγονότα φαντάζουν να μοιάζουν με τις ωδίνες ενός τοκετού που θα φέρει το νέο: θα είναι το νέο η συναίνεση, θα είναι κάτι εντελώς νέο, μόνο η ιστορία το ξέρει. Σε κάθε περίπτωση, όσοι και όσα επιμένουν σε χρεοκοπημένες πρακτικές κλέβουν από τον ελληνικό λαό πολιτικό χρόνο, αφαιρούν πολιτικό μέλλον.
Από την παραπάνω σειρά έμεινε έξω το αθώο θύμα, το 15χρονο παιδί που πλήρωσε με τον πιο άδικο τρόπο διαχρονικές αδυναμίες ενός παλαιοκομματικού συστήματος. Είναι σίγουρο ότι ο χαμός του επιτάχυνε τις διαδικασίες αμφισβήτησης και κατεδάφισής του κι ενεργοποίησε τον επερχόμενο τοκετό!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/12/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου