να κάνουν οικονομία στις μολότοφ, για να μην ακριβύνει η βενζίνη...
..........................................................
Οχι μόνον δεν ακούμε τι λένε οι νέοι, αλλά ούτε που ξέρουμε τι τους λέμε (τώρα! διότι επί εικοσαετίαν τους φλομώσαμε υπέρ ιδιωτείας και ιδιώτευσης). Ε λοιπόν! ούτε ιδιώτευσαν (αποβλακώθηκαν) ούτε ιδιωτεύουν (τα παρατάνε). Αντιθέτως αγορεύουν (μιλάνε) και αγορεύουν (πολιτεύονται)...
Οχι μόνον τετριμμένο το κλισέ, αλλά ένα ακόμα δείγμα γραφής λόγου που απευθύνεται μόνον στην αυθεντία του. Και τέτοιος λόγος (κι όχι διάλογος) είναι μόνον ο (μισαλλόδοξος κι αυταρχικός) λόγος της εξουσίας -με εφτά ράβδους αντί εφτά φωνήντα απευθύνεται ο κ. υπουργός στους νέους. Προσέτι, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο για υπουργό Παιδείας να πετάει κοτσάνες κι ελληνικούρες όπως: «των δικών τους ιδεών που δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν μέσα στην κοινωνία». Το επικοινωνώ σε πείσμα των αγροίκων της δημοσιογραφίας, της πολιτικής και της διαφήμισης παραμένει αμετάβατο. Επικοινωνώ με κάτι, δεν επικοινωνώ κάτι σε κάποιον. Κι όταν μιλάει ένας υπουργός Παιδείας στα παιδιά, τα οποία κατά τα άλλα έχει φορτώσει πανεπιστημιακή ύλη ήδη απ' το Δημοτικό, καλό είναι να μην τους δίνει ένα παράδειγμα βροντώδους αγραμματοσύνης, υποσημειώνοντας ταυτοχρόνως πόσον άσχετη με τη μόρφωση μπορεί να 'ναι η «επιτυχία».
Η «επιτυχία» που επί εικοσαετίαν προβάλλεται ως πρότυπο στους παίδες: ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν. (Και για να είσαι σίγουρος, φά' τους)...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 15.ΧΙΙ.2008 stathis@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/12/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου