15η Οκτωβρίου-ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού»

Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr, www.bavzer.blogspot.com

Η «απαγορευμένη χώρα»...

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ μέρα, η 15η Οκτωβρίου, έχει καθιερωθεί ως η ημέρα του εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί συνάνθρωποί μας στις καθημερινές μετακινήσεις τους, αλλά και τη διάδοση της χρήσης του λευκού μπαστουνιού από την κατηγορία αυτή των ανθρώπων, που τους παρέχει μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος πρωτοχρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.

Η ΕΛΛΑΔΑ είναι, ακόμα, σχεδόν απαγορευμένη χώρα, όχι μόνο για τους τυφλούς συνανθρώπους μας, αλλά για όλους εκείνους που έχουν μία μόνιμη ή προσωρινή πάθηση που τους δυσκολεύει να κινηθούν. Εκατομμύρια ξοδεύτηκαν πριν από μερικά χρόνια για να φτιαχτούν εδώ, στην άγρια Αθήνα, ειδικές «ράγες» στα πεζοδρόμια, ώστε να χωράει σ' αυτές το λευκό μπαστουνάκι των τυφλών και να γίνεται το περπάτημά τους πιο ασφαλές και άνετο. Εκτός του ότι κατασκευάστηκαν με τον πιο πρόχειρο τρόπο (έτσι που να δοθεί σε κάποιον, πάλι, η ευκαιρία να υποψιαστεί πως «κάποια χοντρή μάσα έπεσε και εδώ»), όλες αυτές οι «ειδικές ράγες» για τυφλούς καταλήγουν είτε σε πεζοδρόμια που τελειώνουν απότομα, είτε είναι κλεισμένα από αυτοκίνητα, κάδους σκουπιδιών ή ό,τι άλλο... εναποθέσει εκεί ο ευαισθητοποιημένος Ελλην!

Κάτι μέσα μου μού λέει πως δεν πρέπει ετούτη η κρίση να σβήσει τόσο εύκολα. Κάτι με φοβίζει, «κάτι με αρρωσταίνει» σ' αυτή την πολιτεία των επηρμένων ανθρώπων, που συνήθισαν να τα έχουν όλα εύκολα. Δεν θ' αντέξω να δω τα πούρα να ξανανάβουν. Το χέρι να κρέμεται από το παράθυρο του τζιπ. Τα φιμέ τζάμια να κρύβουν τα αληθινά πρόσωπα. Τα καλύτερα τραπέζια να είναι ρεζερβέ για παν ενδεχόμενο, οι παρκαδόροι απέξω να κάνουν υποκλίσεις στον επηρμένο μαλάκα. Το Ηρώδειο και το Μέγαρο να σφαδάζουν από την αφόρητη παρουσία τους. Αν είναι, λοιπόν, να πονέσει μόνον αυτούς, ας κρατήσει λίγο ακόμα η αποσύνθεση της αγοράς!

Σκέψη της ημέρας

Κυκλοφορεί ευρέως, από μέιλ σε μέιλ:

«Εκείνο που με στενοχωρεί και με ανησυχεί περισσότερο σε αυτή τη χρηματοπιστωτική κρίση, είναι ότι εάν μία από τις επιταγές μου επιστραφεί με την ένδειξη "ανεπαρκείς πόροι", δεν θα ξέρω εάν αυτό θα αναφέρεται στους δικούς μου ή στης τράπεζας!»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/10/2008