Ο Βύρων Ζάππας γεννήθηκε (στις 06 Δεκεμβρίου 1927) και πέθανε (στις 05 Ιανουαρίου 2008) στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε θέματα Λογιστικής και Κοστολόγηση στο London School of Economics. Με υποτροφίες ειδικεύτηκε στα Παιδαγωγικά και την Διοίκηση Σχολείων (στο American University of Beirut, στο California Polytechnic University των ΗΠΑ, στο βρετανικό Bolton College of Education). Τα περισσότερα χρόνια της επαγγελματικής του ζωής τα διέθεσε στην παιδεία. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της Κύπρου και, από το 1972 μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1987, ως καθηγητής στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθηνών.
Έμαθε σκάκι σε ηλικία 14 ετών από τον μεγάλο του αδελφό. Αμέσως αναδείχτηκε σε ισχυρό παίκτη και στα 16 του έπαιζε ικανοποιητικά τυφλό σκάκι. Του άρεσε να λύνει σκακιστικά προβλήματα και σύντομα έγινε ισχυρός λύτης. Ξεκίνησε την σύνθεση με στρατηγικά προβλήματα τριών κινήσεων σε μινιατούρες (επτά το πολύ κομμάτια). Η πρώτη δημοσίευση σύνθεσής του έγινε το 1945 στο περιοδικό Ήλιος. Ο Ι. Κουταλίδης, υπεύθυνος της σκακιστικής στήλης του περιοδικού, υποκίνησε και καλλιέργησε αποφασιστικά τόσο το ταλέντο του Ζάππα, όσο και άλλων νέων συνθετών της εποχής (Νίκος Σιώτης, Δημήτρης Καπράλος). Ο Ζάππας γνωρίστηκε με παλαιότερους Έλληνες συνθέτες (Σπύρος Μπίκος, Βασίλειος Λύρης) και απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον για την σύνθεση. Η πρώτη διεθνής επιτυχία, που ανέδειξε το μεγάλο ταλέντο του Ζάππα στην σύνθεση, ήρθε το 1949 με ένα πρόβλημα δύο κινήσεων που πήρε το πρώτο βραβείο στην σκακιστική στήλη της εφημερίδας Parallèle 50, που φρόντιζε ο συνθέτης G. Martin. Στα χρόνια παραμονής του στην Κύπρο ο Ζάππας ασχολήθηκε και με το αγωνιστικό σκάκι. Έλαβε πρώτη φορά μέρος στο Παγκύπριο πρωτάθλημα σκακιού το 1964. Ανακηρύχθηκε πρωταθλητής και κράτησε τον τίτλο για τρία συνεχόμενα χρόνια. Με την Κυπριακή ομάδα έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες Σκακιού του Ισραήλ (1964). Για το καλλιτεχνικό σκάκι ανέδειξε νέους συνθέτες (Παντελής Μαρτούδης, Σ. Σταυρινίδης, Γ. Σφήκας και Χρ. Παπαδόπουλος) και με την ομάδα αυτή κατόρθωσε να φέρει την Κύπρο στην 15η θέση στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σύνθεσης Σκακιστικών Προβλημάτων, που οργάνωσε η Ολλανδία το 1967.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1970, διοργανώνει τακτικές συγκεντρώσεις παλιών και νέων Ελλήνων συνθετών, για συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων πάνω στις εργασίες του καθενός και για μελέτες και αναλύσεις στα σύγχρονα θέματα των προβλημάτων. Με την συμπαράσταση της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας ιδρύει την Επιτροπή Καλλιτεχνικού Σκακιού, της οποίας είναι πρόεδρος, και το 1981 με δική του πρωτοβουλία η Ελλάδα γίνεται μόνιμο μέλος της επιτροπής της FIDE για Σκακιστικές Συνθέσεις. Στην επιτροπή αυτή αντιπροσωπεύει επίσημα την χώρα μας στα ετήσια συνέδριά της. Έχει δημοσιεύσει, κυρίως στο εξωτερικό, περισσότερα από 400 προβλήματα. Πάνω από τα μισά έχουν βραβευθεί ή διακριθεί. Τα περισσότερα προβλήματα είναι Ορθόδοξα, αλλά δεν λείπουν Αντίστροφα, Βοηθητικά, Μυθικού σκακιού και Σπουδές. Αποκορύφωμα της δημιουργικής του φαντασίας αποτέλεσε η επινόηση θέματος, που φέρει το όνομά του. Από τις 18 συνθέσεις του με το θέμα Ζάππας πήρε 5 φορές 1ο βραβείο, 3 φορές 2ο βραβείο, 5 φορές εύφημη μνεία. Επειδή συγκέντρωσε πάνω από από 70 βαθμούς (70 βραβευμένα προβλήματα δημοσιευμένα σε FIDE Albums), του έχει απονεμηθεί το 1993 από την FIDE ο τίτλος του Μεγάλου Διεθνούς Μαιτρ (International Grandmaster). Κατέχει επίσης τον τίτλο του Διεθνούς Κριτή στα σκακιστικά προβλήματα. Για το Καλλιτεχνικό σκάκι έχει δημοσιεύσει, κυρίως σε ξένα περιοδικά, άρθρα και μελέτες και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά ετήσια συνέδρια της Επιτροπής της FIDE για το Σκακιστικό πρόβλημα. Στον επαγγελματικό του τομέα υπήρξε επίσης ιδιαίτερα παραγωγικός, ως συγγραφέας τεσσάρων διδακτικών βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου