Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΝΟΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑ

Eίμαι ένας επαγγελματίας κτίστης. Την ημέρα του ατυχήματος δούλευα στη στέγη μιας εξαόροφης οικοδομής. Μετά το πέρας της εργασίας μου είδα ότι μου περίσσευαν περίπου 250 κιλά τούβλα. Αντί να τα κατεβάσω με τα χέρια από την σκάλα απεφάσισα να τα βάλω σε ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με μία τροχαλία που ευτυχώς υπήρχε στη στέγη από πριν.

Σηκώνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό, το γεμίζω με τα 250 κιλά τούβλα και κατεβαίνω στο δρόμο.

Λύνω το σχοινί, κρατώντας το γερά για να κατεβάσω τα τούβλα αργά και σταθερά.

Όπως γράφω και στο έντυπο που μου δώσατε, το βάρος μου είναι 62 κιλά. Ξαφνιασμένος από ένα δυνατό τράβηγμα, τάχασα και ξέχασα να αμολύσω το σχοινί. Όπως αντιλαμβάνεστε, απογειώθηκα και άρχισα μία ταχεία άνοδο παράλληλη προς της οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που κατέβαινε.

Αυτό εξηγεί τα κατάγματα του κρανίου μου και της ωμοπλάτης μου.

Η συνάντηση με το βαρέλι, επιβράδυνε την άνοδό μου και συνέχισα να ανεβαίνω μέχρι που τα δάχτυλα του δεξιού μου χεριού χώθηκαν μέσα στην τροχαλία. Εως τότε είχα βρει ήδη τον εαυτό μου και έτσι μπόρεσα να κρατηθώ γερά από το σχοινί, παρά τον πόνο μου.

Την ίδια στιγμή το βαρέλι συγκρούεται με το πεζοδρόμιο και του φεύγει ο πάτος. Ελευθερωμένο από το βάρος των τούβλων, το βαρέλι ζύγιζε τώρα 25 κιλά. Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησα μία γρήγορη κάθοδο παράλληλα προς την οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που ανέβαινε.

Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στους αστραγάλους και τα τραύματα στο κάτω μέρος του σώματός μου.

Αυτή τη φορά η σύγκρουση με το βαρέλι με φρενάρισε αρκετά, ώστε να απαλύνει την πτώση μου πάνω στο σωρό από τα τούβλα. Με λύπη μου σας πληροφορώ, ότι ξαπλωμένος κατάχαμα, ακινητοποιημένος από τον πόνο, κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου, χάνω τις αισθήσεις μου και αμολάω το σχοινίIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII